عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران مدیریت ۸۴ درصدی دولتیها و شبهدولتیها در طرحهای توسعهای را مهمترین عامل منجر نشدن رشد اقتصادی به اشتغالزایی دانست. به گزارش مناقصهمزایده به نقل از روابط عمومی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران، رضا پدیدار گفت: مدیریت دولتی طرحهای توسعهای باعث شده است […]
عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران مدیریت ۸۴ درصدی دولتیها و شبهدولتیها در طرحهای توسعهای را مهمترین عامل منجر نشدن رشد اقتصادی به اشتغالزایی دانست.
به گزارش مناقصهمزایده به نقل از روابط عمومی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران، رضا پدیدار گفت: مدیریت دولتی طرحهای توسعهای باعث شده است انگیزه فعالیت در طرحها گرفته شود و میل به تنوع بخشی در تجارت ملی و بینالمللی در شرکتها از بین برود، به همین دلیل نتوانستیم در دهه اخیر رشد مناسب را که باعث بهبود وضعیت اشتغال شود، کسب کنیم.
وی با بیان اینکه فکر میکنم در سالهای گذشته رشد صنعتی قابل توجهی نداشتیم، افزود: ریشه این مسأله که رشد صنعتی در ایران، در همان سطحی که به آن میرسیم، باعث اشتغالزایی نمیشود، در اشکالهای اساسی سیستم اقتصاد کشور است که برای بررسی این اشکالها باید رشد اقتصادی ناشی از ضریب تولید خالص داخلی و ملی را در دهههای گذشته بررسی کرد.
پدیدار خاطرنشان کرد: اگر دو مقطع قبل و بعد از انقلاب اسلامی را مد نظر قرار دهید، نشان میدهد از سال ۱۳۷۰ تا اوایل ۱۳۸۰، با استفاده از طرحهای فاینانس، بایبک (بیعمتقابل) و سایر شقوق بازار سرمایه توانستیم، پروژههایی را در کشور آغاز کنیم و به ضریب خوبی از رشد در آن مقطع برسیم. آن ضریب هم متناسب با برنامههای بلندمدت نبود، اما میتوان گفت نتایج خوبی را در سالهای پس از انقلاب، در سالهای ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۵ به بار آورد و این بهترین سالها برای رشد ایران بود.
این فعال اتاق بازرگانی تهران ادامه داد: از نیمه دهه ۱۳۸۰ تا نیمه دهه ۱۳۹۰، ترکیب گروههای کنترل مدیریتی در طرحهای توسعهای کشور تغییر کرد و از نظر من این تغییر باعث شد نتوانیم به ضریب مورد نظر در رشد اقتصادی برسیم. براساس مطالعاتی که تشکلها انجام دادهاند، در ترکیب گروههای مختلف کنترل مدیریت پروژههای توسعهای، نوعی نبود تجانس وجود دارد.
عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران گفت: سهم بخش دولتی ۴۰ درصد، صندوقهای بازنشستگی ۲۳ درصد، نهادها و سازمانهای خصولتی ۲۱ درصد و بخش خصوصی ۱۶ درصد از مدیریت پروژههای توسعهای است. در واقع ۸۴ درصد از مدیریت طرحهای توسعهای دست بخش دولتی و شبهدولتی است. این باعث شده انگیزه فعالیت در طرحها از ما گرفته شود و میل به تنوع بخشی در تجارت ملی و بینالمللی در شرکتها از بین برود، به همین دلیل نتوانستیم در دهه اخیر رشد مناسب را که باعث بهبود وضعیت اشتغال شود، کسب کنیم.
براساس جدیدترین گزارش مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، رشد صنعتی ایران در دهههای گذشته، نتوانسته نرخ بیکاری را کاهش دهد.
براساس این گزارش، در یک دوره ۱۰ ساله در مجموع تنها حدود ۱۹ درصد به شاغلان صنعتی اضافه شد که معادل رشد میانگین سالیانه اشتغال ۱٫۹ درصد است. این میزان اشتغال جدید به میزانی نبوده است که تأثیر معناداری بر نرخ بیکاری داشته باشد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.