بلایی که بر سر تیم قدیمی تهران آمد نفت به پاس و راه‌آهن می‌پیوندد؟ با توجه به بدهی‌هایی که تیم فوتبال نفت تهران دارد و نیز بلاتکلیفی که گریبان‌گیر باشگاه شده، آیا باید این تیم را منحل شده تلقی کرد و امیدی هم دیگر نباید به بهبود شرایط این باشگاه داشت؟ به گزارش ایسنا، بازی‌های […]
بلایی که بر سر تیم قدیمی تهران آمد
نفت به پاس و راه‌آهن می‌پیوندد؟
با توجه به بدهی‌هایی که تیم فوتبال نفت تهران دارد و نیز بلاتکلیفی که گریبان‌گیر باشگاه شده، آیا باید این تیم را منحل شده تلقی کرد و امیدی هم دیگر نباید به بهبود شرایط این باشگاه داشت؟
به گزارش ایسنا، بازی‌های هفته اول لیگ دسته‌یک آغاز شد و تیم‌های لیگ یکی، رقابت نفسگیرشان را برای فتح جام و صعود به لیگ برتر شروع کردند. در این میان، برخی تیم‌‌ها با مشکلات عدیده روبه‌رو هستند و معلوم نیست که سرنوشت خوبی در پایان فصل داشته باشند. به جرأت می‌توان گفت، بد‌ترین شرایط را بین تیم‌های مشکل‌دار لیگ یک، نفت تهران دارد. این تیم که فصل قبل از لیگ برتر سقوط کرد، آنقدر مشکل دارد که به سختی می‌توان امیدی به بهبود وضعیتش داشت.
مشکلات نفت از جایی شروع شد که در تیر ماه ۹۵ امتیاز باشگاه به شرکت بهنام‌پیشرو کیش فروخته شد. یک سال‌وچند ماه از مالکیت این شرکت نگذشته بود که مشکلات به وجود آمده و محدودیت‌هایی که پیش آمد، موجب شد امتیاز باشگاه از این شرکت سلب و به شرکت نفت‌طلاییه واگذار شود اما عدم انجام تعهدات مالک جدید باشگاه و هیاهویی که مالک به پا کرد، باعث شد در زمستان ۹۶ دوباره شاهد انتقال امتیاز باشگاه به جای دیگر باشیم و این بار شرکت تهران‌کاررسا و شخصی به نام کامران فردوسی امتیاز باشگاه را در اختیار گرفت و باشگاه به او واگذار شد.
فردوسی در ابتدای کار مقداری از بدهی‌ها و عقب‌ماندگی‌های مالی باشگاه را جبران کرد و با ارسال نامه‌ای به مدیرعامل شرکت ملی نفت خواستار این شد که با واگذاری کامل باشگاه، تمام بدهی‌ها و مطالبات باشگاه به‌طور کامل پرداخت شود اما این اتفاق نیفتاد و این نامه امضا نشد تا شرایط تیم در لیگ برتر روز به روز بدتر شود و تقریباً هیچ پرداختی مهمی صورت نگیرد تا نفت تهران با قرار گرفتن در رتبه پانزدهم به لیگ دسته یک سقوط کند.
اکنون پرسشی که ایجاد می‌شود این است که مدیران شرکت ملی نفت با چه تصوری این تصمیم را برای باشگاه گرفتند چون با این تصمیم، روزبه‌روز شیرازه نفت بیش‌تر از هم پاشید و در حال‌حاضر چیزی که از این باشگاه می‌بینیم جز یک نام نیست که آن هم احتمال دارد طی چند هفته آینده از بین برود.
شاید مدیران شرکت ملی نفت بعد از این همه بلاتکلیفی، دلشان را به سیدشریف‌حسینی خوش کرده‌اند که از سوی وزیر نفت به عنوان مسؤول رسیدگی به واگذاری باشگاه نفت انتخاب شده است. آنها امید داشتند که تا قرعه‌کشی رقابت‌های لیگ دسته یک، تکلیف باشگاه مشخص شود اما این اتفاق هم نیفتاد و باشگاه نفت، هر روز بیش‌تر در گرداب فرو رفت.
مشکل بزرگ‌تر نفتی‌‌ها این است که حتی اگر فرض هم کنیم که در حال‌حاضر تکلیفش مشخص بود و مدیرعاملش هم معلوم، این تیم برای بازی در مسابقات لیگ دسته یک بازیکنی در اختیار ندارد و اکثر بازیکن‌های فصل گذشته از این تیم جدا شده‌اند و طبق اطلاعیه کمیته تعیین وضعیت بازیکنان فدراسیون فوتبال، تیم نفت با ۱۷ حکم قطعی و لازم‌الاجرا عملاً هیچ کاری در نقل‌‌وانتقالات نمی‌تواند انجام دهد و بازیکنی را جذب کند.
با این تفاسیر، شاید تا چند هفته یا روز دیگر، باز هم شاهد سقوط یک تیم قدیمی و بازیکن‌ساز دیگر باشیم؛ باشگاهی که امثال مرتضی‌پورعلی‌گنجی، علیرضا‌بیرانوند، وحیدامیری، وریاغفوری و… را به فوتبال ایران معرفی کرد و همچون پاس تهران استعدادهای بسیار خوبی پرورش داد اما سرنوشت نفت، انگار قرار است شبیه پاس شود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.