تولید فولاد ایران تا سال ۲۰۲۵ میلادی به ۳۶ میلیون تن می‌رسد

  در حال حاضر چین بوده که ۴۴٫۳ درصد از تولید جهانی فولاد در سال ۲۰۱۰ را برعهده داشت و حال در مقایسه‌ای در زمینه میزان تولید فولاد ایران و چین باید گفت تولید فولاد ایران تا سال ۲۰۲۵ میلادی به رقم ۳۶ میلیون تن می‌رسد.  به گزارش ماین نیوز، فولاد پر مصرف‌‌ترین فلز صنعتی […]

 

در حال حاضر چین بوده که ۴۴٫۳ درصد از تولید جهانی فولاد در سال ۲۰۱۰ را برعهده داشت و حال در مقایسه‌ای در زمینه میزان تولید فولاد ایران و چین باید گفت تولید فولاد ایران تا سال ۲۰۲۵ میلادی به رقم ۳۶ میلیون تن می‌رسد.

 به گزارش ماین نیوز، فولاد پر مصرف‌‌ترین فلز صنعتی است و مصرفش پیوسته افزایش می‌یابد. امروزه تولید فولاد جهان نزدیک به ۱۳۰۰ میلیون تن در سال است.

گفته می‌شود فولاد‌سازی از هندوستان به ایران آمده است، زیرا در دوران باستان، فولاد هندی بنام بوده است. فولاد چند جوشی است. برای ساختن فولاد، کربن آهن خامِ سفید را می‌سوزانند، تا از۳٫۵تا ۶ درصد به ۰٫۲تا ۱٫۵ درصد وزنش کاهش یابد، عنصر‌های دیگر را در آن اندازه می‌کنند تا فولاد خواسته شده ساخته شود.

بنابراین گزارش، در سال ۲۰۱۰، مجموع تولید فولاد خام جهان ۱، ۴۱۳.۶ میلیون تن متریک بود که بزرگ‌ترین تولید کننده فولاد در حال حاضر چین بوده که ۴۴٫۳درصد از تولید جهانی فولاد در سال ۲۰۱۰ را بر عهده داشت. در سال ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹، تولید فولاد در اکثر کشورهای به عنوان رکود اقتصادی جهانی کاهش یافت و در سال ۲۰۱۰ شروع به افزایش کرد. کشورمان در بررسی‌هایی انجام شده در سال ۲۰۱۰ در مقام هفدهم برای تولید فولاد قرار داشت. در حال حاضر نیز مؤسسه جهانی ورلد استیل دینامیکز در بررسی مقایسه‌ای اقتصاد ایران و چین با تکیه بر صنعت فولاد نوشت: ایران تا سال ۲۰۲۵ دستیابی به ظرفیت ۵۵ میلیون تن تولید فولاد را برنامه‌ریزی کرده، در حالی که چین اکنون ۵۲ درصد تولید جهانی این فلز را در اختیار دارد.

این گزارش می‌افزاید: انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران به نقل از مؤسسه جهانی ورلد استیل دینامیکز نوشته است: این مؤسسه تولید جهانی فولاد را یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تن اعلام کرده و به نقل از ایمیدرو نوشته است: اکنون تولید فولاد در ایران۱۶ میلیون تن است و این میزان بر پایه برنامه‌ریزی‌ها تا سال ۲۰۲۵ میلادی (۱۴۰۴ خورشیدی) به سطح ۵۵ میلیون تن می‌رسد که درصورت درستی پیش‌بینی‌ها، تولید فولاد ایران از نرخ رشد مرکب سالیانه ۱۳٫۱ درصدی برخوردار می‌شود. تولید فولاد ایران تا سال ۲۰۲۵ میلادی به رقم ۳۶ میلیون تن می‌رسد که در این صورت رشد ۸٫۵ درصدی را تجربه می‌کند. این در حالی است که تولید فولاد چین در سال ۲۰۰۰ میلادی (۱۳۷۹) نزدیک ۱۲۹ میلیون تن بود که این رقم در سال ۲۰۱۴ میلادی (۱۳۹۳)، نرخ رشد مرکب سالیانه ۱۱٫۲ درصدی را تجربه کرد. بنابراین اکنون سهم صنعت فولاد چین از تولید جهانی به رقم ۵۲ درصد رسیده است و ۶۰ درصد تولید کوره‌های جهان نیز به این کشور اختصاص دارد.

بر پایه ارزیابی این مؤسسه تولید جهانی فولاد در سال ۲۰۲۵ میلادی ممکن است نسبت به سال ۲۰۱۵ بدون تغییر باشد اما بازار صادراتی فولاد از لحاظ قیمت، دست‌کم در ۶ تا ۱۰ سال آینده رقابتی خواهد بود و فولادسازان ایرانی با دشواری‌های بسیاری مانند کمبود سرمایه و حاشیه سود پایین روبه‌رو هستند و به نظر می‌رسد پیش‌بینی‌های صورت گرفته از آمار تولید فولاد کمی دور از ذهن باشد. توسعه اقتصادی ایران در دهه آینده به همراه آن‌چه در چین در ۱۵ سال گذشته به وقوع پیوسته، بیانگر تئوری اقتصادی «بنیادگرایی سرمایه» است. مطابق این تئوری مخارج سرمایه‌ای و ساخت و ساز، محرک رشد اقتصادی تلقی می‌شوند و همچنین اقتصاد هنگامی با رشد قابل توجهی همراه می‌شود که سهم سرمایه‌گذاری در دارایی‌های ثابت در GDP رو به افزایش نهد و نرخ رشد سالیانه DGP به ۴ درصد یا بیش‌تر بالغ شود. در ایران کارایی و بهره‌وری تولید پایین است اما در چین به دلیل وجود گروه‌های اقتصادی بسیار که بر تولید محصولات مشابه تأکید دارند، بهره‌وری و فن‌آوری تولید در بخش‌های تجهیزات الکترونیکی، منسوجات، کالاهای مصرفی و…، بالا ارزیابی می‌شود. به نظر می‌رسد ایران در مقایسه با چین به‌طور میانگین استانداردهای به مراتب بالاتری برای زندگی دارد اما چین در حال ایجاد یک امپراتوری استعماری مالی جهانی است و بتازگی نیز بانک توسعه آسیایی را راه‌اندازی کرده است.

 

یاداور می‌شود: چین صادرکننده بزرگ محصولات ساخته شده است و صادرات محصولات تولیدی این کشور در سال گذشته میلادی به ۴٫۲ تریلیون دلار رسید که این رقم در ایران به استثنای صادرات نفت، کم‌تر از ۱۰۰ میلیارد دلار است. ایران ۸۰ میلیون نفر جمعیت دارد اما چین نزدیک به یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون نفر را در خود جای داده است. نرخ رشد سالیانه جمعیت در ایران ۱٫۵ درصد اعلام شده که این نرخ در بزرگ‌‌ترین کشور آسیای جنوب شرقی نزدیک به صفر درصد است.