۳۵ سال پس از حملات منافقین و در حالی که فریاد مقامات غربی در حمایت از حقوق بشر گوش فلک را کر کرده است، شاهد مانور آزادانه عناصر نفاق، ترور و خشونت در خاک کشورهای اروپایی هستیم.به گزارش مهر، در جریان بازداشت یکی از عوامل انفجار دفتر حزب جمهوری (در ۷ تیرماه ۱۳۶۰)، […]
۳۵ سال پس از حملات منافقین و در حالی که فریاد مقامات غربی در حمایت از حقوق بشر گوش فلک را کر کرده است، شاهد مانور آزادانه عناصر نفاق، ترور و خشونت در خاک کشورهای اروپایی هستیم.به گزارش مهر، در جریان بازداشت یکی از عوامل انفجار دفتر حزب جمهوری (در ۷ تیرماه ۱۳۶۰)، شاهد حمایت دوباره غرب از تروریست‌های نشان دار و شناخته شده گروهک منافقین بودیم.
آلبانی به عنوان کشوری که یکی از پایگاه‌های تازه منافقین در داخل خاک اروپا محسوب می‌شود، همچنان برخلاف آیین‌نامه‌ها و قوانین بین‌المللی از تحویل فهیمه اروانی به ایران اجتناب می‌کند.
در این خصوص نکاتی وجود دارد که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت:
نخست این‌که پای فهیمه اروانی و دیگر عوامل سازمان تروریستی منافقین (که باعث شهادت ۱۷ هزار نفر از شهروندان کشورمان شده‌اند) چگونه به خاک اروپا باز شده است؟ آیا دستگاه‌های امنیتی و سیاسی غرب نسبت به ماهیت این افراد و جرم مرتکب شده توسط آن‌ها ناآگاه بوده‌اند؟!
به راستی امثال کشمیری، کلاهی، اروانی و فراتر از این افراد دون‌پایه، تروریست‌هایی مانند مسعود رجوی، مریم قجر عضدانلو، مهدی ابریشم چی و ….. چه تضمین پشت پرده‌ای از غرب در خصوص ارتکاب اعمال تروریستی خود در ایران دریافت کرده اند؟ چرا خاک کشورهای اروپایی به نقطه‌ای جغرافیایی برای گذران زندگی حداقلی و نباتی این افراد در سایه کمک مالی نهادهای امنیتی و سیاسی در غرب تبدیل شده است؟
آن‌چه مسلم است این‌که ملت ایران بابت فاجعه هفتم تیرماه سال ۱۳۶۰ همچنان داغدار است. شهادت بزرگمردانی مانند شهید بهشتی، شهید رجایی، شهید باهنر، شهید مطهری و …. هر یک ضایعه‌ای برای ملت ایران محسوب می‌شود. عوامل و افرادی که این ضایعه را ایجاد کرده‌اند، هم‌اکنون در دامان کشورهایی به سر می‌برند که داعیه‌داران حقوق بشر در جهان محسوب می‌شوند.
در سال ۲۰۰۳ میلادی، مقامات امنیتی فرانسه مریم قجر عضدانلو را به اتهام تلاش برای سر به نیست کردن (یا به قول منافقین تصفیه حساب درون حزبی) ۲۵ نفر از اعضای بریده سابق گروهک نفاق دستگیر کردند. جرم مریم رجوی و همراهانش به اندازه‌ای مشهود بود که حتی سوسیالیست‌های حامی منافقین در فرانسه نیز ترجیح دادند در قبال دستگیری وی سکوت کنند تا کمی اوضاع آرام شود!
با همه این اوصاف، مریم رجوی با حمایت لابی‌های صهیونیستی پشت پرده در غرب آزاد شد و به فعالیت‌های تروریستی خود در تقابل با ملت ایران ادامه داد. در جریان محاکمه ابریشم چی به جرم پولشویی نیز شاهد چنین روند مشابهی بودیم، جایی که مرد شماره ۲ گروهک نفاق با حمایت دستگاه‌های امنیتی فرانسه از مجازاتی محرز رهایی یافت.
این روزها، بار دیگر یاد و خاطره شهید مظلوم آیت ا… بهشتی (ره) در نزد افکار عمومی کشورمان زنده شده است. امسال در حالی وارد سی و پنجمین سالگرد عروج ملکوتی این شهید بزرگوار می‌شویم که عوامل بمب‌گذاری هفتم تیرماه سال ۱۳۶۰ در پناه دولت‌ها و نهادهای امنیتی غرب به سر می‌برند. نکته تأسف بارتر این‌که با توجه به مستندات قوی ارایه شده از سوی جمهوری اسلامی ایران، پلیس بین‌الملل نسبت به ماهیت این افراد و مجرم بودن آن‌ها آگاه است، اما به جای برخورد با مهره‌های نفاق و ترور، چتر حمایتی خود را بر سر آن‌ها گسترانیده است.
نکته قابل تأمل دیگر این‌که نام «فهیمه اروانی» در لیست جنایتکاران کشتار صد‌ها تن از شهروندان عراقی نیز وجود دارد و در این لیست او به عنوان رییس ستاد ارتش آزادی بخش گروهک تروریستی منافقین دست به جنایت علیه عراقی‌ها زده است. به عبارت بهتر، دولت آلبانی هم‌اکنون به حفاظ و پناهگاهی برای یک تروریست شناخته شدن بین‌المللی تبدیل شده است که ریخته شدن خون هزاران انسان بیگناه بر گردن اوست.
در نهایت این‌که ملت ایران هیچ گاه از خون پاک و به ناحق ریخته شده شهدای فاجعه هفتم تیر و همچنین هزاران شهید قربانی ترور نخواهد گشت. بدیهی است که مطالبه دستگیری و محاکمه اعضای منافقین هیچ گاه نباید از قاموس سیاست خارجی ما رخت بندد.
با این حال رفتار اخیر دولت آلبانی مهر تأیید دیگری بر حمایت مستقیم غرب از تروریسم است. حمایتی وقیحانه که آخر و عاقبتی به جز افزایش هزینه‌های امنیتی غرب و بازگشت شر منافقین به اروپا نخواهد داشت.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.