مدرسه طبیعت، فرصتی برای آشنایی کودکان با مهارت‌های زندگی مدرسه طبیعت با هدف تعلیم مهارت زندگی و دوستی با محیط‌زیست، پذیرای کودکان ۳ تا ۱۲ سال است که با رهایی در دل طبیعت و لمس خاک، درختان و جانوران، هر آنچه زندگی ماشینی از او گرفته است را بازپس بگیرد. به گزارش ایرنا، تغییر بافت […]
مدرسه طبیعت، فرصتی برای آشنایی کودکان با مهارت‌های زندگی
مدرسه طبیعت با هدف تعلیم مهارت زندگی و دوستی با محیط‌زیست، پذیرای کودکان ۳ تا ۱۲ سال است که با رهایی در دل طبیعت و لمس خاک، درختان و جانوران، هر آنچه زندگی ماشینی از او گرفته است را بازپس بگیرد.
به گزارش ایرنا، تغییر بافت زندگی و رواج شهرنشینی و در نتیجه اسکان اجباری در آپارتمان‌های کوچک، به مرور پرسه‌زنی در طبیعت و شنیدن صدای آب و آواز پرندگان را به واژه‌ای غریب تبدیل کرده است. طبیعتی که می‌توانست به عنوان مدرس زندگی، درس‌های بزرگی به تمامی افراد در هر رده سنی بدهد.
با در نظر گرفتن این دوری و دوستی انسان از طبیعت، طرح راه‌اندازی مدرسه طبیعت برای نخستین بار توسط عبدالحسین‌وهاب‌زاده از صاحبنظران محیط‌زیست کشور مطرح شد و شهریور سال ۱۳۹۳ با ابتکار او نخستین مدرسه طبیعت در مشهد شکل گرفت. بعد از آن تعداد این مدارس بیش‌تر شد تا حدی که در حال حاضر ۶۳ مدرسه طبیعت در کشور وجود دارد که آماده پذیرش کودکان ۳ تا ۱۲ سال هستند.
بنا بر گزارش‌ها، راه‌اندازی مدارس طبیعت از ۳۰ سال گذشته در کشورهایی نظیر فنلاند، سوئد، نروژ و دانمارک آغاز و پس از گذر از کشورهای آمریکا، کانادا، ژاپن، اندونزی و مالزی، ۴ سال پیش وارد ایران شد و در حال حاضر ایران با دارا بودن تنوع اقلیمی، فرهنگی و زیستی نخستین کشور خاورمیانه و آسیای جنوب غربی در راه‌اندازی مدارس طبیعت است.
چگونگی مدیریت این مدارس، قوانین حاکم بر آن و نحوه آموزش به کودکان درکنش و واکنش با محیط‌زیست و کارایی آن در زندگی روزمره کودکان، بهانه‌ای شد تا ایرنا به گفت‌وگو با مژگان احمدیه، مدیر یکی از مدارس طبیعت در تهران بپردازد.
به باور احمدیه، کودکانی که اوقاتی از روز را در مدارس طبیعت می‌گذرانند، افرادی مسؤولیت‌پذیر، قانونمند و دارای اعتماد به نفس و دوستدار محیط‌زیست می‌شوند که تلاش می‌کنند فارغ از امر و نهی نظام آموزشی، پاسخ پرسش‌ها را خود بیابند.
**آموزش مهارت‌های زندگی در مدارس طبیعت
احمدیه، در این زمینه نظام حاکم بر مدارس طبیعت را مبتنی بر پرورش روح و روان کودکان عنوان کرد و گفت: مدارس طبیعت به سبک مدارس آموزش و پرورش اداره نمی‌شود و تنها به این دلیل که طبیعت مدرس بزرگی است نام مدرسه را یدک می‌کشد. کودکانی که در این مدارس اوقات می‌گذرانند، افرادی هستند که در فضایی طبیعی، ر‌ها و آزاد برای خود امپراطوری تشکیل داده‌اند و به فعالیت‌های خودانگیخته می‌پردازند.
وی افزود: در مدارس طبیعت، به کودکان فعالیت و رهنمودی دیکته نمی‌شود و فارغ از نظم و انضباط‌های آموزشی، از طبیعت درس می‌گیرند. کودکان ۳ تا ۱۲ ساله‌ای که آواز پرندگان را می‌شنوند و بدون ترس و واهمه انواع و اقسام پرندگان و جانوران را لمس می‌کنند. با صدای آب، حرکت برگ درختان، بوی نم باران و سردی برف به بزرگی و عظمت خداوند پی می‌برند.
از دیدگاه احمدیه، کودکان ۳ تا ۱۲ سال، آنچنان به آموزش جدی که هم‌اکنون به صورت یک تجارت درآمده و کودکی آنان را می‌گیرد تا در آینده شخص مهمی شوند، نیاز ندارند. بلکه کودک نیاز دارد با حضور در طبیعت، به مهارت‌های ده‌گانه زندگی مجهز شود و یاد بگیرد که مسایل را خود حل کند و در هنگام استرس و هیجان، برخوردی آگاهانه داشته باشد.
**افزایش توانمندی با پرسه‌زنی در طبیعت
مدیر مدرسه طبیعت، افزایش توانمندی و اعتماد به نفس کودکان را مهم‌ترین امتیاز مدارس طبیعت عنوان‌کرد و گفت: کودکان مدرسه طبیعت بدون اغراق، تمرکز و تعادل میان اعضای بدن و اعتماد به نفس قوی پیدا می‌کنند که این توانمندی را در دست‌ورزی با شن، ماسه بازی و بالارفتن از سازه‌های طنابی می‌یابند؛ موضوعی که هرگز آن را در شهر تجربه نمی‌کنند.
وی افزود: بچه‌های مدرسه طبیعت به دلیل این‌که در کارها گروهی مشارکت می‌کنند، بسیار اهل مذاکره هستند و یاد می‌گیرند که با گفت‌وگو می‌توان مسایل را بهتر حل کرد. براساس چارچوب این مدارس، برای هر ۵ کودک یک تسهیلگر وجود دارد که در واقع رابطه میان کودک و طبیعت را تسهیل می‌کنند در عین حالی که هیچ حرف و راهنمایی به آنان نمی‌دهند تا این بچه‌ها به شدت خلاق شوند و خود پاسخگوی ایده‌های ذهنی خود باشند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.