محیط زیست را حفظ کنیم محیط زیست به عنوان سرمایه ملی و متعلق به نسل امروز و آینده امانتی ارزشمند در دستان ماست، ودیعهای که نیازمند حفاظت و صیانت همگانی بوده و فرهنگسازی و آموزش در این مسیر ضرورتی فراموشنشدنی است. به گزارش ایرنا، پیوند انسان و طبیعت دارای تاریخچه طولانی به قدمت خلقت بشر […]
محیط زیست را حفظ کنیم
محیط زیست به عنوان سرمایه ملی و متعلق به نسل امروز و آینده امانتی ارزشمند در دستان ماست، ودیعهای که نیازمند حفاظت و صیانت همگانی بوده و فرهنگسازی و آموزش در این مسیر ضرورتی فراموشنشدنی است.
به گزارش ایرنا، پیوند انسان و طبیعت دارای تاریخچه طولانی به قدمت خلقت بشر است، جهان زنده زنجیره حیاتی باور نکردنی است که نابودی یک حلقه آن بدون کیفر و پیامدهای جبرانناپذیر نمیماند.
جانوران نیازمند گیاهانی هستند که قادرند انرژی خورشید را به غذا تبدیل کنند، گیاهان برای انتقال دانههای گرده و بارور کردن آنها، محتاج جانورانند و بقای جانوران در گرو بقای طعمههایشان است و در این میان انسان نیز بهره خود را همانند سایر جانداران از این چرخه میبرد.
اما در این میان زیادهخواهی بشر و رشد روزافزون منابع انرژی، نابودی جنگلها، گرم شدن کره زمین، تولید آلایندههای متعدد و انتقال آن به محیطزیست و شکار بیرویه گونههای جانوری، ثروت طبیعی و خدادادی را که به نام «محیطزیست» میشناسیم به ورطه نابودی و اضمحلال کشانده است.
محیطزیست و تنوع زیستی در آن به عنوان ثروتی زنده و دارای حیات، در کشورهای مختلف جهان مورد توجه جدی قرار گرفته است بهطوری که حفاظت و صیانت از آن تنها مسؤولیت و وظیفه یک سازمان و نیروی خاص محسوب نمیشود بلکه به عنوان تکلیف آحاد مردم جامعه و یک وظیفه فردی و اجتماعی ارزیابی میگردد.
ارزشمندی گونههای مختلفزیستی و گیاهی و نقش آنان در اکوسیستم در جهان امروز به قدری برای مردم روشن شده که به خوبی میدانند مرگ کوچکترین گونه در محیطزیست میتواند اثر نامطلوب در چرخه حیات داشته باشد و مرگ هر گونه گیاه میتواند نسلهای آینده را از نفس کشیدن محروم کند.
فرهنگ حفاظت از محیطزیست و توجه به حفظ تنوع زیستی در ایران با وجود تلاشهای انجام شده هنوز به خوبی جا نیفتاده است و حتی در تعریف محیطزیست بیشتر فضای سبز شهری، بوستانها و درختها به ذهن شهروندان میرسد تا گونههای ارزشمندی چون پلنگ و عقاب طلایی و امثال آن.
در این میان برخی افراد فعالیتهای زیستمحیطی و حفاظت از آن را از سوی دیگران نوعی تفریح و سرگرمی قلمداد میکنند و به فعالیتهایی مانند جمعآوری زبالهها از مناطق گردشگری طبیعی با لبخندی بر لب و نگاهی حقارت آمیز مینگرند اما غافل از این حقیقت هستند که همین تلاشهاست که به همه ما اجازه نفس کشیدن و تداوم حیات میدهد.
هجمه شکارچیان غیرمجاز به جانوران، تخریب زیستگاههای طبیعی توسط افراد ناآگاه، چرای غیرمجاز دام، ایجاد آلودگی در زمینههای مختلف از جمله آب، خاک، هوا و ایجاد تهدیدهای زیستمحیطی در کنار عواملی چون خشکسالی، کانونهای بحران گرد و غبار، تغییرات اقلیمی و امثال آن، زیست جانوری، محیطزیست و در نتیجه حیات انسان را با تهدید مواجه کرده است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.