زمین‌خواران مازندران را درسته می‌بلعند! عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی چالوس وضعیت معماری در مازندران را نامناسب ارزیابی کرد و گفت: سوداگری با تفکیک اراضی و زمین‌خواری به جان روستاهای مازندران افتاده و باعث از بین رفتن بافت خوب روستا‌ها شده‌اند. علی‌اصغرزاده در گفت‌وگو با ایسنا، تغییر الگوی اجتماعی روستاهای مازندران را از مهم‌ترین […]
زمین‌خواران مازندران را درسته می‌بلعند!
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی چالوس وضعیت معماری در مازندران را نامناسب ارزیابی کرد و گفت: سوداگری با تفکیک اراضی و زمین‌خواری به جان روستاهای مازندران افتاده و باعث از بین رفتن بافت خوب روستا‌ها شده‌اند.
علی‌اصغرزاده در گفت‌وگو با ایسنا، تغییر الگوی اجتماعی روستاهای مازندران را از مهم‌ترین چالش‌های استان برشمرد و توضیح داد: در این میان دانشگاه‌ها به ویژه دانشجویان رشته‌های معماری و جغرافیا باید روی این روستا‌ها کار کنند و در زمینه بهینه‌سازی روستا‌ها مطالعات و بررسی لازم داشته باشند.
وی ادامه‌داد: بعضی از امور در دانش کهن ما وجود داشت، به عنوان مثال، در دانش گذشته اجازه ساخت در کنار رودخانه‌ها داده نمی‌شد؛ در زمان وقوع سیل گذشته توجه ناکافی به این امر مشاهده شد. در گذشته در شهرهای شمالی «جوی» تعریف و شناخته شده بود، چرا که علاوه بر این‌که آب رودخانه‌ها به وسیله آن به زمین‌های کشاورزی هدایت می‌شد، در زمان سیل پاییز از منجلابی شدن زمین، جلوگیری و آب‌ها به رودخانه هدایت می‌شدند.
اصغرزاده با ابراز تأسف از این‌که در دانش جدید جغرافیایی در تفکیک ثبت اسناد، این جوی‌‌ها وجود ندارد و تنها اندازه پلاک‌‌ها دیده شده است، افزود: امروزه این جوی‌‌ها بین ساختمان‌ها، مصادره و قطع شده و با تفکیک‌هایی که صورت گرفت ویلاهای دیگری ساخته شدند و به همین دلیل است وقتی سیلی جاری می‌شود، خسارت وارده بسیار بالا است.
وی با اشاره به این‌که قوانینی که در حوزه روستایی وضع شده و ساختار اقتصادی که در حال حرکت است به یک ساختار اشتباه و نامناسب تبدیل شده است، اضافه‌کرد: باید الگوهای خوبی شناسایی شود تا به صورت پایلوت در این روستا‌ها پیاده کرد تا روستا‌ها به آرامی به هویت اصلی خود بازگردند.
اصغرزاده با بیان این‌که برخی از روستاهای مازندران نمونه اصیل معماری هستند، ادامه‌داد: وقتی می‌خواهیم به دانشجویان معماری نشان دهیم که گذشتگان چه کردند باید آنها را به روستا‌ها ببریم تا این نمونه‌ها را ببینند؛ روستاهای کندلوس، زانوس و میخساز در منطقه کجور بافت‌های خوبی از نظر معماری اصیل دارند اما متأسفانه در کلاردشت به دلیل ساخت و ساز، اغلب بافت‌های اصیل از بین رفته و توسعه زودگذر صورت گرفته است.
وی با بیان این‌که تنها ۷ درصد سواحل مازندران قابل استفاده برای عموم است و مابقی در اختیار بخش اختصاصی و یا ارگان‌هاست، تصریح‌کرد: متأسفانه گردشگران به درستی از این موهبت الهی استفاده نکردند و مطالعه شایسته نیز در این زمینه صورت نگرفته است.
مدیر گروه معماری دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی چالوس با بیان این‌که متأسفانه با وجود این میزان گردشگر آنچنان فضای مناسبی برای استفاده از دریا وجود ندارد، اظهارکرد: کریدورهایی که به دریا وصل می‌شوند از بین رفته است و از چالوس تا رشت در مسیر، جاده‌ای که به دریا دید داشته باشد وجود ندارد و در نوشهر نیز تنها در منطقه سی‌سنگان است که دید مناسبی به دریا وجود دارد.
وی با تعریف خانه سبز اظهارکرد: خانه‌ای سبز است که کم‌ترین انرژی را مصرف می‌کند و در این خانه از انرژی طبیعی به جای انرژی فسیلی استفاده می‌شود. خانه سبز لزوماً مخالف تکنولوژی نیست بلکه از تکنولوژی به صورت درست استفاده می‌کند؛ غالب خانه‌های هوشمند جزو این ساختمان‌ها قرار می‌گیرند و از خصوصیات این ساختمان‌ها این است که همانند پوست بدن که در هنگام تعریق خود را با محیط تطبیق می‌دهد پوست ساختمان نیز با شرایط محیط خود را تطبیق می‌دهد.
عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی چالوس با بیان این‌که معماران خانه‌های سبز باید در آن بستر حضور داشته و زمینه‌گرا باشند، خاطرنشان‌کرد: معماران سبز، بومی عمل می‌کنند و در عین حال دانش جهانی هم دارند؛ این افراد در این‌که در این بوم چه دانشی وجود دارد و چه اندازه‌ها و مهندسی در آن نهفته است را به دقت مطالعه و بررسی می‌کنند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.