رییس کمیسیون صنعت اتاق بازرگانی تهران مطرح کرد وزرا در دام روزمرگی رییس کمیسیون صنعت اتاق بازرگانی تهران با طرح این پرسش که تغییر و تحولات اخیر در وزارت صنعت، معدن و تجارت میتوان نوید روزهای امیدوارکننده را به صنعت بدهد؟ گفت: پاسخ مثبت به این سؤال در گرو برنامههای وزیر جدید است. به گزارش […]
رییس کمیسیون صنعت اتاق بازرگانی تهران مطرح کرد
وزرا در دام روزمرگی
رییس کمیسیون صنعت اتاق بازرگانی تهران با طرح این پرسش که تغییر و تحولات اخیر در وزارت صنعت، معدن و تجارت میتوان نوید روزهای امیدوارکننده را به صنعت بدهد؟ گفت: پاسخ مثبت به این سؤال در گرو برنامههای وزیر جدید است.
به گزارش مناقصهمزایده به نقل از سایت خبری اتاق تهران مهدیپورقاضی تصریحکرد: بررسی اجمالی برنامههای وزیر جدید صنعت، معدن و تجارت اما گویای تفاوت قابل توجهی با برنامه محمدشریعتمداری و نعمتزاده یعنی دو وزیر صمت پیش از او ندارد.
وی افزود: محور کار همچنان بر تأمین مواداولیه و کالای اساسی برای عموم مردم است و ذهنها به این سمتو سو گرایش دارد که چطور بسته حمایتی تدوین شود و در قالب این بستهها از تولید حمایت کنند.
به گفته پورقاضی این حرفهای تکراری در برنامه وزرای گذشته هم بوده است و البته کسی ادعایی مبنی بر نامطلوب بودن آن ندارد.
رییس کمیسیون صنعت اتاق بازرگانی تهران یادآورشد: تلاش برای تأمین کالای اساسی و طرح بسته حمایتی تولید خوب است اما راهحل نیست. چنین طرحهایی مشابه یک مسکن عمل میکند که کاری به ریشه درد و مرض بیمار ندارد و تنها برای کوتاهمدت مرهمی برای التیام و آرامش اوست.
وی گفت: مسأله این است که وزرا، چه در دورههای قبل و چه الان درحالی به مسکنها میپردازند و بر اجرای آن تأکید دارند که صنعت کشور مشکلات اساسی دارد و هنوز هیچ استراتژی برای آن تدوین نشده و سیاستهای کلان اقتصاد برای پیشرفت آن شکل نیافته است.
رییس کمیسیون صنعت اتاق بازرگانی تهران افزود: از جمله این سیاستهای مسأله همیشگی ارز است که وزرا توجهی به آن دستکم در مرحله اجرا و اثرگذاری در صنعت انجام ندادهاند و این در حالی است که اگر چنین مشکلات پایهای در اقتصاد کشور حل نشود هیچ بسته حمایتی برای تولید مؤثر نخواهد بود.
پورقاضی با بیان اینکه به نظر من مسؤولان از جمله وزیر اقتصاد، وزیر صمت و رییس کل بانک مرکزی سیاست روشنی برای ادامه کار ندارند و تنها به امور روزمره میپردازند، گفت: یک اتفاق در اقتصاد ایران رخ میدهد و آنها در مورد آن تصمیم میگیرند و بعد ریشه و علت بروز را فراموش میکنند. اصل این است که کسی نمیداند باید برای اقتصاد کشور چه کرد و سیاست واحد روشنی هم تدوین نشده است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.