نویسنده: پیتر کاستر پیتر کاستر، مدیر اجرایی ارشد بورس شرایط جوی اروپا می‌نویسد: از زمان اجلاس کیوتو که براساس کنوانسیون تغییرات شرایط آب و هوایی سازمان ملل متحد ، کشورهای امضاکننده برای نخستین بار گردهم آمدند تا درباره این پروتکل مذاکره کنند، ۹ سال سپری شده است. اتحادیه اروپا با برنامه اجباری معامله سهیمه […]
نویسنده: پیتر کاستر
پیتر کاستر، مدیر اجرایی ارشد بورس شرایط جوی اروپا می‌نویسد: از زمان اجلاس کیوتو که براساس کنوانسیون تغییرات شرایط آب و هوایی سازمان ملل متحد ، کشورهای امضاکننده برای نخستین بار گردهم آمدند تا درباره این پروتکل مذاکره کنند، ۹ سال سپری شده است. اتحادیه اروپا با برنامه اجباری معامله سهیمه انتشار آلاینده‌ها که کلیه کشورهای عضو را ملزم می‌ساخت میزان انتشار دی‌اکسیدکربن خود را کاهش دهند یا کمبود سهمیه خود را از بازار خریداری کنند، نخستین گام عملی را برداشت.
این تازه آغاز راه است
در آوریل سال ۲۰۰۵، بورس شرایط جوی اروپا به همراه بورس بین قاره‌ای معاملات آتی (ICE) مجموعه‌ای از محصولات اروپایی را برای مؤسسه‌های صنعتی و مالی که در برنامه معامله انتشار آلاینده‌های اتحادیه اروپا مشارکت داشتند ارایه کرد. معاملات ابزارهای مالی کربن بورس شرایط جوی براساس مقررات بورس بین قاره‌ای معاملات آتی در این بورس پذیرفته شده‌اند و در سامانه معاملات الکترونیکی این بورس معامله می‌شوند و توسط شبکه کلیرنت اتاق پایاپای لندن، تسویه و پایاپای می‌شوند.
کشورهای عضو اتحادیه اروپا در مرحله نخست (سال ۲۰۰۷ – ۲۰۰۵ )، ۲,۲ میلیارد سهمیه برای صنایع خود تخصیص دادند. بورس شرایط جوی از نخستین روز ارایه قرارداد آتی خود در آوریل سال ۲۰۰۵ ، بیش از ۳۲۵ میلیون تن دی‌اکسیدکربن را معامله کرده است که ارزش تقریبی آن بالغ بر ۷ میلیارد یورو (معادل ۸,۹میلیارد دلار آمریکا) بوده است. این مبلغ برای بازاری که به تازگی فعالیت خود را آغاز کرده، عملکرد مناسبی است.
ابزارهای مالی کربن در بورس شرایط جوی که بیش از ۸۰ درصد حجم معاملات این بورس را به خود اختصاص داده، به قرارداد مورد علاقه فعالان بازار سهمیه انتشارآلاینده‌ها در اروپا تبدیل شده است.
در چنین بازار جدیدی که به سرعت در حال تکامل است، نقدشوندگی و شفافیت اهمیتی حیاتی دارند، و این دو با ارایه ساختار قیمت رقابتی، معامله از طریق نمایش گر و رایانه، و قراردادهایی که از تضمین مالی شبکه کلیرنت اتاق پایاپای لندن برخوردارند محقق می‌گردد. هم‌چنین تغییرات اخیر نیز تقاضای بازار برای امنیت و محصولات نظارت شده را بیش‌تر افزایش داده است. با برخورداری از مجموعه قدرتمندی از اعضایی که شامل شرکت‌های بزرگ بخش‌های صنایع و تولید و توزیع برق و بانک‌های بزرگ اروپا و آمریکا هستند، ابزارهای مالی کربن بورس شرایط جوی هر روزه در میان ۵۰ الی ۶۰ عض و این بورس به صورت فعال معامله می‌شوند. صد‌ها مشتری نیز می‌توانند از طریق بانک‌ها و کارگزاران به این بازار دسترسی داشته باشند. با رشد فزاینده تقاضا در بازار، بورس شرایط جوی به دنبال ارایه محصولات دیگری از قبیل قراردادهای اختیار است که به‌زودی راه‌اندازی می‌شود.
خیز آمریکا
در ایالات متحده آمریکا، اقدامات گسترده‌ای در حال اجرا است. طرح گازهای گلخانه‌ای منطقه‌ای که توسط ۹ ایالت شمال شرقی آمریکا سازماندهی شده و طرح‌های پیشنهادی ایالت‌های واشنگتن، اورگون و کالیفرنیا نمونه‌های مناسبی هستند. علاوه بر این، بیش از ۲۸ ایالت برنامه‌های کاری ایالتی تغییر شرایط جوی را منتشر کرده‌اند و اکنون استانداردهای سبدهای سرمایه‌گذاری تجدید پذیر در ۱۸ ایالت ارایه شده‌اند. در سطح فدرال، همان‌طور که افزایش چشمگیر تعداد لوایح مرتبط با شرایط جوی در کنگره آمریکا نشان می‌دهد، علاقه کنگره به اقدام درباره تغییرات جوی افزایش یافته است. بخش خصوصی آمریکا نیز در برابر تغییر شرایط جوی حساسیت بیش‌تری را نشان می‌دهد. شرکت‌های بزرگ اعلام کرده‌اند که قصد دارند انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را مدیریت کنند و آشکارا اعلام کرده‌اند که کسب سود و حفاظت از محیط زیست با یکدیگر منافاتی ندارد.
علاقه بخش خصوصی به این بازار نیز افزایش چشمگیری یافته است. در ایالات متحده آمریکا، بورس شرایط جوی شیکاگو که همتای آمریکایی بورس شرایط جوی اروپا است تنها مرجع کاملاً یکپارچه و قانونمند ثبت انتشار، کاهش و معامله گازهای گلخانه‌ای است که از تأیید و بازبینی مستقل نیز استفاده می‌کند و هر شش گاز گلخانه‌ای را در برنامه خود دارد. بورس شرایط جوی شیکاگو نخستین سیستم معاملات سهمیه انتشار گازهای گلخانه‌ای جهان و تنها بورس آمریکایی فعال در این زمینه است و تنها ساختار قانونی الزام آوری است که در این زمینه در آمریکای شمالی فعالیت دارد. از زمان آغاز معاملات این بورس در دسامبر سال ۲۰۰۳ ، حجم کل معاملات این بورس از ۹٫۵ میلیون تن فراتر رفته است. میزان پایه انتشار آلایندگی اعضای بورس شرایط جوی شیکاگو (۲۵۰ میلیون تن) تقریباً برابر با سهمیه بریتانیا براساس برنامه سهمیه بندی انتشار آلایندگی اتحادیه اروپا، یا تقریباً ۸درصد آمریکا- به عنوان منبع عمده انتشار آلاینده ها- است. این برنامه با میسر ساختن مشارکت
برزیل و مکزیک، به ایجاد پیوندهای شمال- جنوب کمک می‌کند. بورس شرایط جوی شیکاگو شامل ۲۰۰ عضو از شرکت‌هایی همچون فورد، موتورولا، نیروی برق آمریکا، شرکت بین‌المللی کاغذ و ای‌بی‌ام، و دانشگاه‌هایی همچون تافت و دانشگاه مینه سوتا است و شهرهایی همچون پورتلند و کشاورزان آیووا و نبراسکا و ایالت نیو مکزیکو را در بر می‌گیرد. حجم کل معاملات این بورس در می سال ۲۰۰۶ برابر با ۳۱۵۰۵۰۰ تن دی‌اکسیدکربن بود که در مقایسه با حجم معاملات این بورس در ماه آوریل که بالغ بر ۱۰۶۹۴۰۰ تن بود، تقریباً ۳ برابر شده است. حجم معاملات طی ۵ ماه نخست سال ۲۰۰۶ تقریباً ۴ برابر حجم کل معاملات در سال ۲۰۰۵ بوده است. بورس شرایط جوی شیکاگو، هم‌چنین بورس معاملات آتی شرایط جوی شیکاگو را نیز اداره می‌کند که بازاری برای معاملات آتی سهمیه انتشار دی‌اکسیدگوگرد، براساس برنامه باران‌های اسیدی سازمان حفاظت از محیط‌زیست ایالات متحده آمریکا است. حامیان این برنامه متقاعد شده‌اند که رویکرد راهکار بازار (به همراه توسعه فن‌آوری‌های سبز)، دقیق‌ترین و مؤثر‌ترین راه برای مبارزه با تغییر شرایط جوی است. این برنامه اثبات کرده است که همان‌طور که در مورد سولفور شاهد بودیم، این برنامه اثربخش‌ترین راه برای حفاظت از محیط زیست است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.