ترن های پرسرعت جایگزین ایرلاین‌های فرسوده

رامین شاهی –با گذشت قریب به ۸ دهه از احداث راه آهن در کشور، ناوگان ریلی کشور هنوز نتوانسته در سبد مسافرتی ایرانیان نقش کلیدی خود را پیدا کند؛ به همین خاطر استفاده از انواع خودرو‌ها و اتوبوس‌ها برای انجام سفرهای جاده‌ای و درصورت استطاعت مالی، سفر با ناوگان هوایی از اولویت‌های اساسی خانوارهای ایرانی، […]

رامین شاهی –با گذشت قریب به ۸ دهه از احداث راه آهن در کشور، ناوگان ریلی کشور هنوز نتوانسته در سبد مسافرتی ایرانیان نقش کلیدی خود را پیدا کند؛ به همین خاطر استفاده از انواع خودرو‌ها و اتوبوس‌ها برای انجام سفرهای جاده‌ای و درصورت استطاعت مالی، سفر با ناوگان هوایی از اولویت‌های اساسی خانوارهای ایرانی، مدیران پروازی ادارات، تجار، صنعتگران، دانشجویان و… برای سفر به شهرهای مختلف است.

علی‌رغم ساخت حدود ۱۱ هزار کیلومتر خط آهن در کشور، کیفیت پایین واگن‌های ریلی که بعضاً متعلق به ۴ الی ۵ دهه گذشته است، سرعت پایین حرکت قطارها، تک‌خطه بودن خطوط ریلی، برقی نبودن خطوط راه‌آهن کشور، ظرفیت کم و نازل قطار‌ها در جابه‌جایی مسافران و انواع بار و نبود امکانات رفاهی لازم در حین سفر، بخشی از دلایل پایین بودن آمار استفاده از ناوگان ریلی است. در حالی که می‌توان با تغییر نگاه به خطوط راه‌آهن کشور، نحوه سفرهای ایرانیان را در سبد مسافرتی آنان دچار تغییرات راهبردی و اساسی کرد.

باید گفت هرچند کشور ما دارای وسعت و پهنه خوبی در میان کشورهای جهان است اما با ساخت و توسعه خطوط سریع‌السیر برقی و دستیابی به سرعت‌های بالای ۲۰۰ الی ۳۰۰ کیلومتر، می‌توان سفرها را حتی تا ۱۰۰۰ کیلومتر با ناوگان ریلی انجام داد و استفاده از خودروهای شخصی هواپیماهای فرسوده ناامن، پر هزینه و وقت‌گیر را کاهش داد.

نزدیک‌تر بودن ایستگاه‌های قطار به مرکز شهر‌‌ها نسبت به فاصله تا فرودگاه‌ها و به طبع زمان دسترسی به آن‌ها و تأخیر‌های مکرر در پرواز‌ها از عواملی است که چنان‌چه خطوط ریلی برقی سریع‌السیر ساخته و گسترش یابد، می‌تواند در جذب و افزایش مسافرت‌های ریلی، نقش اساسی داشته باشد، زیرا زمانی که یک سفره ۱۰۰۰ کیلومتری با قطارهای پرسرعت به جای ۱۲ ساعت با ۳ ساعت زمان انجام شود عملاً کم‌تر از زمان استفاده از ناوگان هوایی با زمان رفت و برگشت به فرودگاه‌ها و زمان تأخیر‌های پروازی خواهد بود.

 از سویی با توسعه خطوط برقی پر سرعت ریلی و ارایه خدمات انتقال خودرو توسط قطار‌ها -با قیمتی حدود بهای بنزین مصرفی خودروها- می‌توان یک انقلاب بزرگ در کاهش سفرهای جاده‌ای و گسترش سفرهای ریلی انجام داد؛ زیرا زمانی که بتوان راحت‌تر و ایمن‌تر، با قطار به سفر رفت و حتی خودروی  شخصی را هم به همراه خود بُرد، لزوم کم‌تری به سفرهای جاده‌ای، مصرف سوخت و تحمیل هزینه استهلاک بر خودرو‌های شخصی، خواهد بود.

در این میان هرچند از دیگر فواید سفرهای ریلی توسعه صنعت گردشگری در کشور است زیرا سفر بر روی زمین صورت می‌پذیرد لذا امید است با وجود برنامه‌های وزارت راه برای توسعه ناوگان هوایی با خرید ۷۰ هواپیما با گنجایش ۱۰۰ مسافر، نگاه استراتژیک سفرهای داخلی به سوی ایجاد و توسعه زیر ساخت‌های خطوط پر سرعت ریلی تغییر کند، به‌خصوص اینکه پیمانکاران و صنعتگران ریلی کشور سریعتر از بخش هوا و فضا می‌توانند فاصله فن‌آوری‌های داخلی را با کشورهای توسعه یافته جبران کنند.