بررسی و حذف کابل‌های برق فشار قوی از سطح شهر بر عهده شهرداری نیست، بلکه وزارت نیرو باید در این زمینه حضور جدی داشته باشد. به گزارش صما، با رشد و توسعه و متراکم شدن بافت شهری در تهران که ارزش زمین به شدت بالا رفته است، قوانین و مقررات و استانداردهای موجود […]
بررسی و حذف کابل‌های برق فشار قوی از سطح شهر بر عهده شهرداری نیست، بلکه وزارت نیرو باید در این زمینه حضور جدی داشته باشد.
به گزارش صما، با رشد و توسعه و متراکم شدن بافت شهری در تهران که ارزش زمین به شدت بالا رفته است، قوانین و مقررات و استانداردهای موجود که اکثرا توسط وزارت نیرو و با نگاه صرفاً فنی به مکان‌یابی، احداث و استقرار خطوط انتقال نیرو پرداخته است، در شرایط کنونی جامعه تکافوی مسایل و معضلات و مشکلات و مخصوصاً موارد مرتبط با بحث مشکلات شهری ایجاد شده از این‌گونه نحوه استقرار نمی‌باشد، لذا نیازمند بررسی، مطالعه و ارایه قوانین، مقررات و راهبردهای متناسب با رشد و توسعه و تکنولوژی‌هایی است در حال حاضر در تهران ممکن است حریم‌‌ها رعایت نشود؛ اما در مجموع مردم باید از حقوق شهروندی خود در مواجهه با برق‌های فشارقوی آگاهی داشته باشند.
این در حالی است که در اغلب شهرهای کشور این دکل‌ها در درون شهر هستند به‌طور مثال در مجاورت شهرک مخابرات سعادت‌آباد، شهرک پاسارگاد و همچنین در بخشی از منطقه محمدآباد کرج سلسله‌ای از این دکل‌ها از روی ساختمان‌های مسکونی عبور کرده و دورتادور آن ساختمان‌های ۲ تا ۳ طبقه ساخته‌شده است.
به گزارش صما، امواج الکترومغناطیسی که از دکل‌های برق فشار قوی با ولتاژ ۱۰۰۰ ولت یا بالاتر صادر می‌شود می‌تواند بر سلامت ساکنین اطراف دکل که تا شعاع ۲۰ یا ۵۰ متر زندگی می‌کنند تأثیرگذار باشد و برای آنان مشکلات خونی، مغزی و حتی معلولیت به وجود آورد.
نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که تأثیر این امواج بر کودکان و نوجوانان بیش از سایر گروه‌های سنی است. ازاین‌رو کارشناسان محیط‌زیست و حوزه سلامت زیستن در مجاورت و حریم خطوط برق فشارقوی را تأیید نمی‌کنند.
به گفته کارشناسان وزارت بهداشت هرچه ولتاژ خطوط فشارقوی بالاتر باشد قطعاً می‌تواند میدان‌های مغناطیسی قوی‌تری را ایجاد کند که آثار سوء این میدان‌ها بر انسان ثابت‌شده است و حتی می‌تواند تأثیر بر محیط‌زیست هم داشته باشد.
این موضوعات در حالی بیان می‌شود که برخی ساکنین از مناطق شهر تهران مانند منطقه ۱۸تا ۲۰و حتی قسمتی از منطقه یک زیر خطوط فشارقوی زندگی می‌کنند و از این بابت آسیب‌های شدیدی متحمل می‌شوند.
حریم خطوط انتقال انرژی
براساس قانون سازمان برق ایران در سال ۱۳۴۷، حریم خطوط به دو دسته «حریم درجه‌یک» و «حریم درجه۲» تقسیم‌بندی شده است. درمورد حریم درجه‌یک اقدام به هرگونه عملیات ساختمانی و ایجاد تأسیسات مسکونی، دامداری یا باغ، درختکاری و انبارداری تا هر ارتفاع ممنوع است.
فقط زراعت فصلی و سطحی و حفر چاه و قنات و راه‌سازی و شبکه آبیاری با اجازه وزارت نیرو و رعایت اصول حفاظتی مجاز است. آن‌هم مشروط بر این‌که سبب ایجاد خسارت برای تأسیسات خطوط انتقال نشود؛ اما در حریم درجه ۲، فقط ایجاد تأسیسات ساختمانی اعم از مسکونی، صنعتی و مخازن سوخت تا هر ارتفاع ممنوع است. باوجود این قانون، گسترش بی‌رویه شهر و نظارت ناکافی بر ساخت و ساز‌ها در این حریم همچنان ادامه دارد.
بر طبق قوانین استاندارد حریم خطوط فشارقوی به نسبت قدرت متفاوت است. به‌طورکلی هر خط، پست و تأسیساتی که ولتاژ ۱۰۰۰ ولت و بالاتر داشته باشد به‌اصطلاح فشارقوی نامیده می‌شود.
حریم زمینی: دو نوار در طرفین مسیر خط و متصل به آن از سطح زمین که عرض هر یک از این دو نوار در جدول زیر تعیین‌شده است
مقصر اصلی بیماری‌های ناشی از کابل‌های فشارقوی وزارت نیرو است
در همین زمینه مهدی چمران رییس شورای شهر تهران با بیان این مطلب که حذف دکل‌های فشار برق نیازمند هزینه‌های زیاد است به صما گفت: بررسی و حذف کابل‌های فشارقوی از سطح شهر به دلایل مختلف از جمله بیماری، مشکلات زیست‌محیطی و… بر عهده شهرداری نیست بلکه وزارت نیرو باید در این زمینه حضور جدی داشته باشد و در حال حاضر وزارت نیرو باوجود مشکلات متعدد روبه‌رو است و نمی‌تواند نگاه جدی به حذف دکل‌های فشارقوی داشته باشد.
وی در پاسخ به این سؤال که پس نقش شورای شهر در دفاع از حق شهروندان چیست، گفت: شورای شهر از ابتدای فعالیت خود این موضوع را با حضور رییس برق تهران در جلسات متعدد بررسی و حتی با جدیت تذکرات مکرر داده است اما وقتی وزارت نیرو می‌گوید کف دستم مو ندارد شورای شهر از کجا مو بکند؟
چمران در این مورد تصریح کرد: شورای شهر جایگاه اجرایی برای تشکیل کمیته یا نصب دستگاه‌های سنجش ولتاژ یا حذف کابل‌های فشار قوی ندارد و به‌جای آن در بحث قانون‌گذاری و نظارت می‌تواند از دستگاه‌های اجرایی مطالبه‌گر باشد؛ اما متأسفانه سازمان‌ها و وزارتخانه مربوطه در این مورد همکاری نمی‌کنند.
چمران با یادآوری این‌که مشکلاتی همچون انتقال دکل‌های برق بعثت منطقه ۱۶ در تمام مناطق همچون غرب تهران نیز وجود دارد و برای سلامتی مردم ضررهایی ایجاد کرده است، ادامه داد: انتقال این دکل‌ها بر عهده شرکت برق است که آن‌‌ها نیز می‌گویند بودجه این جابه‌جایی را ندارند، درحالی‌که این قسمت‌ها فضای زیادی را هم در مناطق تلف‌کرده‌اند.
این مسؤول در ادامه اذعان داشت: تنها منطقه‌ای که دارای کابل‌کشی زیرزمینی است مربوط به بزرگراه صدر است که آن‌هم با هزینه خود شهرداری انجام شد. درحالی‌که شهرداری هیچ مسؤولیتی در قبال اجرای این موضوع نداشت.
این مقام مسؤول بابیان این مطلب که مسأله کابل‌های فشارقوی در کل شهر تهران عمومیت دارد، گفت: بهتر است که فضای این دکل‌ها به توسعه بوستان‌ها تخصیص یابد
چمران در این مورد تصریح کرد: در بزرگراه ارتش در ۲۰ متری دکل‌ها خانه‌سازی شده است یا در منطقه غرب شهرآرا این دکل‌ها در داخل پارک قرار دارند. این مشکلات وجود دارند که ما داد می‌زنیم و از این مشکلات می‌گوییم، اما عده‌ای می‌گویند تهران شهر برخورداری است و ۱۷ هزار میلیارد دارد، پس از بودجه‌اش به برخی وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها بدهد، درحالی‌که این بودجه برای خود شهر تهران نیاز است.
حذف دکل‌های فشار برق قوی از سفره مردم نیازمند اراده قوی است
همچنین رحمت‌ا… حافظی رییس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران با بیان این مطلب که مسأله حریم کابل‌های فشارقوی بسیار جدی است به صما، گفت: متأسفانه در ۱۵ سال تأسیس شورای شهر این مسأله به‌شدت مغفول مانده است.
وی گفت: کابل‌های برق فشارقوی در برخی از مناطق تهران برای سلامتی مردم مضر است و باید هر چه سریع‌تر این کابل‌ها و دکل‌های برق جمع‌آوری‌شده و به زیرزمین انتقال پیدا کنند.
عضو شورای شهر تهران در پاسخ به این سؤال که کدام مناطق تهران در معرض خطر بیش‌تر است، گفت: مناطق غرب، ۱۸، ۱۹، ۲۰ و ۱۶ مناطقی هستند که نیازمند اقدامات سریع در حل این مسأله هستند.
وی در این مورد افزود: یکی از مشکلات اصلی منطقه ۱۶ که به نظر می‌رسد برای سلامت و امنیت منطقه مشکل ایجاد کرده، دکل‌های برق فشارقوی بعثت هستند که مانع توسعه فضای سبز بوده و برای سلامتی شهروندان مشکلاتی ایجاد کرده است؛ که در این مورد باید مقدماتی فراهم شود تا دکل‌های فشار برق قوی به زیرزمین منتقل شوند.
حافظی بابیان این مطلب که هزینه انتقال کابل‌های به زیرزمین اگرچه هزینه‌بر است اما باعث آزاد شدن و سالم‌سازی محدوده می‌شود، متذکر شد: چنان‌چه این مقدمات انجام شود و دکل‌های برق به زیرزمین منتقل شود تهدیدات ناشی از میدان مغناطیسی افراد خطوط برق برطرف خواهد شد. مثلاً در سال گذشته دکل‌های اتوبان آیت‌ا… صدر با کم‌ترین هزینه و زمان به زیرزمین منتقل شد.
این مقام مسؤول در مورد اراضی آزادشده حریم کابل نیز اذعان داشت: بعد از آزادسازی می‌توان مذاکراتی با سازمان نیرو و شهرداری داشت تا تکلیف این اراضی مشخص شود.
حافظی بابیان این مطلب که حذف دکل‌های فشار برق قوی از سفره مردم نیازمند اراده و اقدام قوی است، گفت: برای عملیاتی شدن این موضوعات باید جلسات متعددی با حضور سازمان‌های مربوطه و شورای شهر برگزار شود. تا نتایج مطلوبی از تعهد و سهم سازمان‌ها در این قضیه مشخص شود.
رییس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران افزود: توجه به مسأله دکل‌های فشارقوی باید استمرار یابد و به یک مقطع بسنده نشود شورای شهر از جایگاه نظارتی خود بر این تعاملات می‌تواند نظارت داشته و این اطمینان را به مردم بدهد که تهدیدی که براثر تمرکز امواج در برخی نقاط ممکن است رخ دهد کاهش یابد.
حافظی در ادامه درمورد دکل‌های ارتباطی نیز گفت: این موضوعات به سازمان انرژی اتمی و وزارت بهداشت سازمان‌ها و دستگاه‌های مرتبط هستند که شورا به‌عنوان نمایندگان از این دو دستگاه می‌تواند مطالبه مردم را درخواست کند.
برخورد با کابل‌های فشار قوی پشتوانه حقوقی می‌خواهد
به نظر می‌رسد تا زمانی که مستند قانونی در این زمینه تصویب و ابلاغ و اجرایی نگردیده باشد و موضوع دکل‌ها و پارازیت‌ها و امواج الکترومغناطیس از دیدگاه محیط زیست در حد توصیه و نظر کارشناسی و امثال آن باشد مسأله همچنان لاینحل و غیراجرایی خواهد بود و انتظار از ادارات محیط زیست، شورای شهر و…برای ورود به این موضوعات، بدون برخورداری از پشتوانه حقوقی و قانونی لازم عملی نیست.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.