احیای دریاچه ارومیه از دید فرانس پرس

احیای دریاچه ارومیه از دید فرانس پرس خبرگزاری فرانسه در گزارشی با عنوان احیای دریاچه در معرض خطر ارومیه، نوشت: به نظر می‌رسد با توقف نهایی روند کاهش مساحت این دریاچه بزرگ ایران، احیای آن آغاز شده است. به گزارش ایسنا از فرانس پرس، خشک شدن تدریجی و کاهش مساحت این دریاچه را یکی از […]

احیای دریاچه ارومیه از دید فرانس پرس

خبرگزاری فرانسه در گزارشی با عنوان احیای دریاچه در معرض خطر ارومیه، نوشت: به نظر می‌رسد با توقف نهایی روند کاهش مساحت این دریاچه بزرگ ایران، احیای آن آغاز شده است.

به گزارش ایسنا از فرانس پرس، خشک شدن تدریجی و کاهش مساحت این دریاچه را یکی از بد‌‌‌ترین فاجعه‌های زیست‌محیطی در ده‌ها سال گذشته دانست و افزود: وجود یک کشتی پوشیده باربری و یک ردیف قایق‌های پدالی رنگارنگ در بستر کاملاً خشک دریاچه ارومیه، نشانه کاهش فاجعه بار آب آن است که زمانی بزرگ‌‌‌‌ترین دریاچه خاورمیانه بود و در کوهستان‌های شمال غربی ایران قرار دارد.

این دریاچه که ۱۳ روخانه آب آن را تأمین می‌کنند، براساس کنوانسیون سازمان ملل متحد درباره تالاب‌‌‌ها که در سال ۱۹۷۱ در شهر رامسر ایران امضا شد، از اهمیت بین‌المللی برخوردار است.

آمار برنامه محیط‌زیست سازمان ملل متحد حاکی از آن است: کوچک شدن این دریاچه از سال ۱۹۵۵ به علت ترکیبی از تداوم خشکسالی طولانی، استفاده بیش از حد از آب رودخانه‌ها برای کشاورزی و ساخت چندین سد آغاز شد و مساحت آن در آگوست ۲۰۱۱ میلادی (مرداد ۱۳۹۰) دو هزار و ۳۶۶ کیلومتر مربع (۹۱۴ مایل مربع) بوده که در سال ۲۰۱۳ با کاهش شدید به ۷۰۰ کیلومتر مربع رسید.

این فاجعه که زیستگاه میگوها، فلامینگوها، گوزن‌‌‌ها و بزهای کوهی را تهدید کرده و موجب برخاستن طوفان‌های نمک و آلوده شدن هوای شهر‌‌‌ها و کشتزارهای حاشیه این دریاچه شده است، بالاخره منجر به آغاز تلاش‌های هماهنگ برای حفظ این دریاچه در سال ۲۰۱۳ با اجرای برنامه مشترک ایران و آژانس برنامه توسعه سازمان ملل متحد و بودجه دولت ژاپن شد.

این برنامه در آن سال‌ها در اولویت دولت حسن‌روحانی، رییس‌جمهوری تازه جای گرفت. وی در دیدارهای اخیر خود از این ناحیه گفت «یکی از وعده‌های من احیای دریاچه ارومیه بود که من هنوز به آن پایبند هستم.»

براساس آمار و ارزیابی‌های برنامه توسعه سازمان ملل متحد، بالاخره با پدیدار شدن برخی نتایج مثبت این طرح، مساحت این دریاچه در سال گذشته (۲۰۱۷) به دوهزار و ۳۰۰ کیلومترمربع افزایش یافت.

به گفته ابوالفضل‌آبشت، رییس بخش تالاب‌های سازمان حفظ محیط‌زیست ایران، هر چند بازگشت مساحت دریاچه ارومیه به ۵ هزار کیلومتر مربع اولیه، ده‌ها سال طول خواهد کشید، اما اکنون دست‌کم روند احیای آن آغاز شده است.

فرانس پرس در ادامه این گزارش با عنوان کشاورزی پایدار به نقل از کارشناسان می‌افزاید: افزایش دمای هوا، کاهش میزان بارش و همچنین ساخت گذرگاهی در سال ۲۰۰۸ برای کاهش مسافت پیمایش زمینی میان شهرهای ارومیه و تبریز که موجب تقسیم شدن این دریاچه به ۲٫۵ شد، عوامل مهمی در کاهش مساحت این دریاچه بوده‌اند.

عامل انسانی ساکن این ناحیه نیز به علت افزایش سریع جمعیت و گسترش کشت و کار در حوزه این دریاچه برای تأمین زندگی حدود ۶ میلیون نفر، نیز بخش بزرگ و عمده‌ای از مشکل بوده است.

به نوشته فرانس‌پرس؛ بنابراین تلاش‌ها برای احیای این دریاچه، بر تغییر مسیر رودخانه‌ها برای آبیاری کشتزار‌‌‌ها و ترویج روش‌های کشاورزی پایدار متمرکز شد.

به گفته آبشت؛ ما تلاش می‌کنیم به کشاورزان با روش‌های کم‌هزینه و مؤثر به منظور کاهش استفاده از آب، کمک کنیم.

افشین‌مدادی، کشاورز ۴۷ ساله محلی گفت: اقداماتی مانند استفاده از کودهای طبیعی به جای شیمیایی یا مسطح کردن زمین برای جلوگیری از شسته شدن خاک، پیشرفت‌های مهمی ایجاد کرده است.

وی که باید بر تجهیزات تازه سرمایه‌گذاری کند، می‌گوید: کار‌‌‌ها اکنون صرفه‌جویانه‌تر شده، به گونه‌ای که مصرف آب کشتزار وی به ۰٫۱ کاهش یافته است.

همچنین آلودگی نمک و گرد و غباری که در هنگام وقوع طوفان‌‌‌ها از کف خشک دریاچه برمی‌خیزد، به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.