برنامه‌ریزی در اولویت است! به نقل از روزنامه و به گفته معاون محترم اول، اولویت دولت برنامه‌ریزی برای بازگشت ثبات اقتصادی به کشور است! بدینوسیله اینجانب هوشنگ‌خان یک لاقبا می‌خواهم مراتب تبریک، تعجب، تهنیت و تألم خود را اعلام کرده و به خاطر این عزم جزم برای اولویت‌بندی و بعد برنامه‌ریزی و گوش شیطان […]
برنامه‌ریزی در اولویت است!
به نقل از روزنامه و به گفته معاون محترم اول، اولویت دولت برنامه‌ریزی برای بازگشت ثبات اقتصادی به کشور است! بدینوسیله اینجانب هوشنگ‌خان یک لاقبا می‌خواهم مراتب تبریک، تعجب، تهنیت و تألم خود را اعلام کرده و به خاطر این عزم جزم برای اولویت‌بندی و بعد برنامه‌ریزی و گوش شیطان کر احتمالاً شیفت دیلیت برنامه‌ها و اهتمام مجدد به اولویت‌بندی، برنامه‌ریزی و بعد… بگذریم، را اعلام کنم!
به هر حال جدیت و پشتکار در این راستا قابل تقدیر و البته تأمل است، این‌که بالاخره دولتمردان به این نتیجه رسیده‌اند که باید اولویت‌بندی را سرلوحه خود قرارداده و چشم‌انداز برنامه‌ریزی را در افق چند ساله ترسیم کنند و به افسانه ثبات اقتصادی در هزاره سوم لباس واقعیت بپوشانند، خیلی‌خیلی خوب است.
با همین دست فرمان که پیش برویم سال خوش رنگ و لعاب ۹۷ که تمام می‌شود، سال گل و بلبل ۹۸ را هم به یک چشم بر هم زدن، سپری می‌کنیم و آماده می‌شویم برای انتخابات و مراسم تحلیف و دست به دست کردن دولت و پس از آن اگر عمری باشد و جانی به تن خلق‌ا… مانده باشد، آماده می‌شویم برای اولویت‌بندی مشکلات و معضلات توسط دولتیان جدیده و بعد از آن حرکت به سمت برنامه‌ریزی‌های خوب خوب و فرتی پریدن فایل مربوطه (همان شیفت دیلیت امروزی‌ها که تا آن زمان احتمالاً تغییر نام خواهد داد!) از روی لپ‌تاپ حضرات و عزم جزم همگانی برای اولویت‌بندی و برنامه‌ریزی و… بگذار باز بگذریم!
به نظر می‌رسد این عجله و شتاب نهادینه شده در بدنه اجرایی و قانونگذاری و این‌که به جای حرف زدن و نقشه‌های دور و دراز کشیدن، مسؤولین محترم سریع می‌روند سر اصل مطلب و انجام کار و اجرای راهکار و دریافت بازخورد و نظارت و کنترل و هدایت کار‌ها، آن هم با شعار دو صد گفته، چون نیم‌کردار نیست، بالاخره کار دست همه خواهد داد. بر مسؤولین محترم فرض است که صبر و حوصله و دقت را سرلوحه کار خود قرارداده و شتابی برای حل مسایل نداشته باشند، زیرا که بهترین و اصولی‌‌ترین و البته مناسب‌‌ترین روش برای اوضاع و احوال کشور، همان اولویت‌بندی موضوعات، سپس دسته‌بندی آنها، نوشتن برنامه‌های مفصل و دارای پلن‌های B و C برای هر یک از آنها و تأمین نظر دوست و کارشناس و رفیق و آشنا سپس شبیه‌سازی آنها در کامپیوتر، بررسی نتایج به دست آمده، تغییر اولویت‌ها، برنامه‌ریزی برای اولویت‌های جدید و… می‌باشد. به نظرتان می‌شود این بار از این یک فقره گذشت؟ ما که نمی‌گذریم، شما را نمی‌دانم!
هوشنگ خان
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.