رابطه جیب‌های پر از خالی با گرانی؟!

  سمیه مهدوی- رابطه‌ غریبی است بین بالا کشیده شدن فیتیله قیمت‌ها و پاره شدن بند دل آدمی. نمی‌دانیم چرا به‌تازگی وقتی برخی مسؤولان محترم قول گران نشدن کالایی را که می‌دهند، با شنیدن این خبر بند دلمان پاره می‌شود؟ به‌گونه‌ای که بعد از این اولتیماتوم، فیتیله قیمت‌ها از شیر مرغ گرفته تا جان آدمی‌زاد […]

 

سمیه مهدوی- رابطه‌ غریبی است بین بالا کشیده شدن فیتیله قیمت‌ها و پاره شدن بند دل آدمی. نمی‌دانیم چرا به‌تازگی وقتی برخی مسؤولان محترم قول گران نشدن کالایی را که می‌دهند، با شنیدن این خبر بند دلمان پاره می‌شود؟ به‌گونه‌ای که بعد از این اولتیماتوم، فیتیله قیمت‌ها از شیر مرغ گرفته تا جان آدمی‌زاد به چشم بر هم زدنی بالا می‌کشد!

مدتی است بازار وعده‌وعیدها به‌ویژه پس از متلاشی‌شدن دیوار تحریم حسابی داغ شده و موتور مدیران را برای سروسامان دادن به اقتصاد رکودزده روشن کرده است آن هم با شعار کنترل گرانی و تورم.

مسؤولان پس از اجرای مدیریت قیمت‌ها وارد فاز تکذیبیه می‌شوند و پشت سر هم در گوشمان می‌خوانند که «نه… نه…. گرانی در کار نیست»! ، ما هم با دلخوش شدن به این وعده‌وعید‌ها تا می‌خواهیم به خودمان بیاییم، از شوک خبری ناشی از گرانی همان کالا یا خدماتی که قرار بود ارزان بمانند؛ ارزان که نه روی همان قیمت قبلی توقف کنند؛ انگشت حیرت به دهان می‌گیریم!

در این اقتصاد وانفسای رکود‌زده وعده مسؤولان بیش‌تر حکم مخدری را پیدا کرده است که به جای درمان درد، جامعه را خمار می‌کند. تازه بعد از این مُسکن مقطعی، درد لاعلاج افزایش قیمت‌ها به سراغ جیب‌های پر از خالی مردم می‌آید.

ماجرای گرانی آب و برق از جمله همین سوژه‌های خبرسازی است که اعلام و تکذیب آن تا مدت‌ها مردم را خمار می‌کند. آن‌طور که رسانه‌ها اطلاع‌رسانی کردند دستگیرمان شد که براساس قانون بودجه سال ۹۵، آب بها مبلغی در حدود ۱۵ تومان و برق مصرفی ۳۰ تومان نسبت به سال قبل گرانتر شده است. چند روز بعد از رسانه‌ای‌شدن موضوع، این گرانی هم از سوی مدیران برقی و هم از طرف مدیران آبی تکذیب شد. در همین راستا فلاحتیان، معاون وزیر نیرو افزایش ۳۰ تومانی قبوض برق را سوءتفاهمی بیش‌تر ندانست، شدت واکنش‌ها به گرانی قبوض به حدی رسید که هفته گذشته این خبر از پشت تریبون چیت‌چیان نیز رسماً تکذیب شد و قضیه به کلی منتفی گشت. براین اساس هیچ‌گونه مصوبه‌ای از طرف دولت برای افزایش نرخ آب و برق از ابتدای سال ۹۵ صادر نشده است، نشان به آن نشان که به گفته مسؤولان برقی «مبلغ ۳۰ تومان دقیقاً همان عددی است که در بودجه سال ۹۴ نیز ذکر شده بود، بنابراین تاکنون هیچ‌گونه افزایشی در تعرفه‌های برق اعمال نشده است».

به تعبیر دیگر با توجه به موضع‌گیری وزارت نیرو به دلیل این‌که افزایش ۳۰ تومانی برق پارسال پیش‌بینی شده است، اجرایی شدن آن در سال جدید به هیچ وجه افزایش قیمت به حساب نمی‌آید.

به نظر می‌رسد گرانی قبوض آب و برق شایعه‌ای بیش نبوده است و نباید بد به دلمان راه دهیم، فقط در این میان رسانه‌ها با آب و تاب دادن در واگویه‌کردن ماجرا کمی پیاز داغش را زیاد کردند! مگرنه وزارت نیرو با وضعیت نابسامانی که در پرداخت بدهی‌های خود دارد به هیچ وجه حاضر نیست برای رهایی یافتن از این شرایط دست به سوی گرانی خدماتی که به مردم ارایه می‌دهد، ‌ببرد.

این جریان که به خیر گذشت اما در سیاهه گرانی‌ها، بنزین هنوز بلاتکلیف مانده است، سوختی که اگر قیمت آن بالا برود ناخودآگاه نرخ بسیاری از خدمات و موارد دیگر را با خود به اوج می‌رساند از قیمت کرایه‌ها گرفته تا نرخ نان و آب و….

بنزین از جمله همان کالاهای استراتژیکی است که شرح ماوقع آن را چند خط بالاتر گفتیم. مسؤولان بعد از ماجرای بنزین ۱۰۰۰ تومانی، اول وعده گران نشدنش را دادند، بعد طرح پلکانی شدن قیمت آن هم تا سقف ۲۰۰۰ تومان را مطرح کردند، بعد تک‌نرخی شدن یا دونرخی ماندش را.

پیشتر برای دادن خبر بد به فردی که دچار مصیبتی شده بود، شخصی را کاندید می‌کردند تا با در نظر گرفتن جوانب به شخص مصیبت دیده خبر بدهند و کم کم او را ملتفت مصیبت وارده کنند.

حال این ماجرا شده است حکایت ما؛ جریان دادن خبر گرانی به ملت یک مثلت ۳ ضلعی از مسؤولان، رسانه‌ها و درنهایت مردم را ایجاد کرده است.

حال نمی‌دانیم مقصر این پروسه گرانی، تورم است یا خدای ناکرده بی‌برنامگی برخی از افراد پشت میزنشین در مهار این تورم لجام گسیخته و یا شیطنت رسانه‌ها در اغراق و بزرگ‌نمایی برخی اخبار … .

هر چه که هست، این گرانی و وعده‌های سرخرمن تبدیل به بلای خانمان‌براندازی شده که باعث پاره‌شدن بند دل جمعیت چند ده میلیونی کشور شده است.