مجتبی قدیری وکلای منتخب مجلس دهم بر کرسی‌های سبز رنگ مجلس تکیه زدند و به زودی در خصوص امورات جاریه مملکت تصمیم‌گیری خواهند نمود. تصمیماتی که می‌تواند سرنوشت یک ملت را به راحتی تغییر دهد. قطعاً وکلای پیشین نیز همواره به دنبال بهترین‌‌ها برای مملکت و حوزه انتخابیه خود بوده‌اند. البته برخی وکلای مجلس […]
مجتبی قدیری
وکلای منتخب مجلس دهم بر کرسی‌های سبز رنگ مجلس تکیه زدند و به زودی در خصوص امورات جاریه مملکت تصمیم‌گیری خواهند نمود. تصمیماتی که می‌تواند سرنوشت یک ملت را به راحتی تغییر دهد. قطعاً وکلای پیشین نیز همواره به دنبال بهترین‌‌ها برای مملکت و حوزه انتخابیه خود بوده‌اند. البته برخی وکلای مجلس در سال‌های گذشته، اولویت‌هایشان بیش از آن‌که منافع ملی و کلان باشد منافع حوزه انتخابیه خود بود. چرا که به نظر این عزیزان آنها قبل از هر چیزی باید پاسخگوی شهروندان محترمی باشند که با رأی خود، این عزیزان را به بهارستان فرستادند. از این‌رو دید این عزیزان نه نگاه کلان و ملی، بلکه نگاه منطقه‌ای و بخشی بوده است و همین امر باعث شده که با فشار بر دستگاه‌های اجرایی که همان دولت است به دنبال امتیازات ویژه برای حوزه انتخابیه خود باشند.
البته مسؤولان و دولتمردان زیرک نیز برای فرار از سؤال این عزیزان در صحن علنی مجلس و حتی بحث استیضاح قول‌های فراوانی داده‌اند، قول‌هایی که شاید بسیاری از آنها جامه عمل نپوشید و شد طرح نیمه‌کاره‌ای که نه عمر کاری نماینده محترم مجلس و نه مدیر لایق دستگاه اجرایی کفاف بدهد تا ببینند که خواسته نماینده محترم و وعده آنها چه شد! طرحی که قطعاً با تغییر این عزیزان تغییر یافت و به جرأت می‌توان گفت که شاید بیش از یک دهه عمر تکمیل برخی طول کشید که در آن برهه زمانی قطعاً این طرح گره‌گشایی مشکل مطرح شده گذشته نبوده است.
حال که قرار است وکلای جدید به صندلی‌های سبز رنگ خانه ملت تکیه زنند، بهتر است یادآور شویم که عمر کاری این عزیزان نیز همچون ادوار گذشته چند سالی بیش نیست لذا بیش از آن‌که به دنبال طرح‌ها و پروژه‌های محلی و منطقه‌ای باشند، باید نگاه کلان‌تر و اهداف بلند نظرانه‌تر در سر داشته باشند. اهدافی که نتیجه آنها باعث دگرگونی کل جامعه و بهتر شدن شرایط بخش زیادی از جامعه گردد. چرا که نگاه منطقه‌ای و دنبال کردن موضوعات منطقه‌ای قطعاً با توجه به تغییر دولتمردان فقط در حد وعده و وعید باقی می‌ماند که نه مدیران اجرایی ماندگار هستند تا این وعده‌ها را تحقق بخشند و نه آنها قرار است مادام‌العمر بر کرسی مجلس تکیه زنند که پیگیر باشند. فقط طرح و پروژه نیمه‌کاره‌ای می‌شود که با توجه به محدودیت‌های بودجه‌ای دولت‌‌ها سال‌ها به طول خواهد کشید. نه تنها نام نیکی از این عزیزان به یادگار نمی‌گذارد بلکه یک سابقه بد در کارنامه این عزیزان ثبت می‌کند.
از این‌رو به وکلای مجلس دهم شورای اسلامی از هر طیف و جریان سیاسی یادآور می‌شویم که سرلوحه کارهای خود در مجلس شورای اسلامی را اهداف ملی و کلان در نظر بگیرند که منافع آحاد ملت در گرو آن است. قطعاً با تفکر حزبی، جناحی و حوزه انتخابیه نمی‌توان اهداف ملی را تعقیب نمود.
این‌که نمایندگان ملت در بهارستان به دنبال منافع حوزه انتخابیه خود باشند که بتوانند طرح‌ها و پروژه‌هایی را در منطقه خود اجرایی کنند باید گفت با توجه به برنامه توسعه ششم کشور این طرح‌ها و پروژه‌ها اگر در این برنامه دیده شود جزو طرح‌ها و برنامه‌هایی می‌شود که دولت و دستگاه‌های اجرایی حتماً باید نسبت به اتمام آنها اقدام کنند و از هر محلی منابع اعتباری آن را تأمین نمایند. اما اگر قرار باشد بدون توجه به برنامه ششم توسعه و با فشار طرح و پروژه‌ای را کلنگ‌زنی کنیم به قولی تعهد مازادی را برای دستگاه اجرایی ایجاد کنیم قطعاً بالادست دستگاه اجرایی که وزارتخانه یا سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی است در تأمین اعتبار این طرح‌ها و پروژه‌ها همکاری لازم را نخواهد کرد، چرا که تعهدات الزام‌آورتری دارد که باید تأمین اعتبار کنند تا از سوی دستگاه‌ها و نهادهای نظارتی زیر سؤال نروند. لذا به منتخبین دهمین دوره مجلس شورای اسلامی توصیه داریم در راستای برنامه ششم توسعه گام‌بردارند و اگر قرار است طرح و پروژه‌ای را در حوزه انتخابیه خود اجرایی نمایند می‌توانند از طریق بازخورد‌گیری برنامه ششم توسعه که قطعاً از سوی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی قطعاً در زمان اجرای برنامه صورت می‌گیرد را پیگیری کرده و به برنامه اضافه نمایند. در غیر این صورت با فشار بر مدیران دستگاه‌های اجرایی و حتی خود وزرای محترم دولت در مجلس نمی‌توان کاری را پیش برد چرا که در پاسخ این فشار‌ها فقط وعده است که نصیب شما و مردم خوب حوزه انتخابیه خواهد شد.
از این روی امیدواریم وکلای منتخب دهمین دوره مجلس شورای اسلامی نگاه کلان را بر نگاه منطقه‌ای و حزبی ترجیح دهند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.