چگونه مثل یک ورزشکار عمر کنیم؟

چگونه مثل یک ورزشکار عمر کنیم؟

افزایش حداکثری طول سلامت، یعنی مدت زمانی که به‌طور کامل در سلامت بوده و به بیماری مزمنی مبتلا نباشیم، از طریق ورزش قابل دستیابی است.

به گزارش سیناپرس، متوسط طول عمر جهانی طی قرن اخیر تقریباً دو برابر شده است و با توسعه امکانات بهداشت و درمان، انتظار می‌رود که این روند صعودی همچنان ادامه داشته باشد؛ به عنوان مثال فردی که هم‌اکنون ۵۰ سال سن دارد، می‌تواند انتظار داشته باشد که تا ۸۳ سالگی عمر کند یا کودکی که در سال ۲۰۰۷ در آمریکا، کانادا، انگلیس، ژاپن، ایتالیا، آلمان یا فرانسه متولد شده است، ۵۰ درصد شانس بیش‌تری برای رسیدن به سن ۱۰۰ سالگی دارد.

این احتمال وجود دارد که بتوانیم بیش از هر نسل دیگری کار و زندگی کنیم؛ اما افزایش سن مردم، با تبعاتی از جمله افزایش هزینه‌های اجتماعی همراه است، از همین رو بسیاری از کشور‌ها در حال افزایش سن بازنشستگی هستند.

این تغییرات با تأثیرات اقتصادی، اجتماعی و روانی قابل توجهی همراه خواهد بود، اما یکی از سؤالات کلیدی در این زمینه، نگرانی در خصوص کیفیت زندگی پیش رو است.

 فعالیت بدنی مستمر و منظم مانند ورزشکاران، تأثیر مثبتی بر کاهش خطر ابتلا به بیماری‌ها و افزایش کیفیت زندگی دارد.

طول عمر یا طول سلامت

بخش‌های مختلف بدن و مغز با سرعت‌های متفاوتی روند پیری را طی می‌کنند، بنابراین مشخص کردن «سن اوج» انسان کمی دشوار است. بسیاری از افراد تصور می‌کنند که پیری یک فرایند ثابت است که پس از رسیدن به سن اوج، آغاز می‌شود.

برخی افراد ترجیح می‌دهند که به جای داشتن عمر طولانی در شرایط بیماری، در سنین پایین‌تر بمیرند؛ از این جهت، طول سلامت بیش از طول عمر حایز اهمیت است.

مطالعه پیری و نقش ورزش

بررسی فرایند پیری یک چالش بزرگ است، چراکه با افزایش سن، تعداد عوامل مداخله‌گر در این فرایند نیز افزایش پیدا می‌کنند. هرچه بیش‌تر عمر کنیم، با تنوع گسترده‌تری از عوامل محیطی، تنش‌زا و محرک روبه‌رو خواهیم بود و این عوامل، نتایج مطالعه فرایند طبیعی سالمندی را دستخوش تغییر می‌کنند.

ورزش اما مانند آزمایشگاهی است که می‌تواند نقش تحرک را بر سلامت انسان مشخص کند. نداشتن فعالیت بدنی یکی از علل اصلی ابتلا به بیماری‌های مزمن در میان جمعیت سالمند جهان محسوب می‌شود.

در هنگام ورزش کردن، سیستم قلبی – عروقی، تنفسی، عصبی و عضلانی، و حتی سیستم شناختی باید به صورت جداگانه فعالیت کنند تا بدن در بهترین وضعیت کاری خود قرار بگیرد.

اگر شما کم‌تر از ۳۵ سال سن دارید، هنوز برای به حداکثر رساندن «نقطه اوج سلامت و تناسب اندام» زمان در اختیار دارید؛ با این حال، حتی اگر سن شما بیش از ۳۵ سال نیز باشد، پیشرفت‌های قابل توجه برای بهبود کیفیت زندگی و سلامت امکان‌پذیر است.

برای تغییر مسیر و بهبود سبک زندگی هیچوقت دیر نیست؛ مطالعات نشان داده‌اند که حتی افراد ۹۰ ساله نیز می‌توانند توان و قدرت بدنی خود را با رعایت رژیم‌های مناسب و دز نسبتاً کم فعالیت‌های بدنی به‌طور قابل توجهی افزایش دهند.

فعالیت بدنی منظم و مستمر

مطالعه صورت گرفته در سال ۲۰۰۹ بر روی ۱۷۰۱۳ فرد ۱۸ تا ۹۰ سال نشان داد که ارتباط خاصی میان مدت زمان نشستن و کاهش عمر افراد وجود دارد. بر این اساس، هرچه مدت زمان نشستن طولانی‌تر باشد، خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن افزایش پیدا می‌کند. نشستن بیش از ۱۱ ساعت در طول روز، افراد را در معرض بالا‌ترین حد خطر قرار می‌دهد و میزان فعالیت بدنی تأثیر چندانی بر کاهش این خطر ندارد.

تماشای طولانی مدت تلویزیون در منزل یا اعتیاد به استفاده از رسانه‌های دیجیتال در محیط کار به معنای افزایش ساعات نشستن است که خطر بروز بیماری‌های قلبی- عروقی، چاقی یا دیابت را افزایش می‌دهند.

افزایش سطح فعالیت بدنی یکی از معدود مداخلاتی است که اثرگذاری مثبتی بر طول سلامت فرد دارد. فعالیت بدنی مستمر، عملکرد بدن و مغز را بهبود بخشیده و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی، اختلالات متابولیک و اضطراب را کاهش داده و میزان تمرکز و توجه را به‌طور قابل توجهی افزایش می‌دهند.

با کاهش مدت زمان فعالیت بدنی در طول هفته، خطر تلف شدن ناگهانی به‌طور قابل توجهی افزایش پیدا می‌کند. برعکس، فعالیت بدنی مستمر و منظم مانند ورزشکاران، تأثیر مثبتی بر کاهش خطر ابتلا به بیماری‌ها و افزایش کیفیت زندگی دارد.