۱۸۷۹،گلایه‌های پروفسور شمسی‌پور از وضعیت علمی کشور،«فرار مغزها» نداریم؛ آن‌چه وجود دارد «فراری دادن مغزها»ست!

گلایه‌های پروفسور شمسی‌پور از وضعیت علمی کشور «فرار مغزها» نداریم؛ آن‌چه وجود دارد «فراری دادن مغزها»ست! پروفسور مجتبی شمسی‌پور که حالا در نیمه دوم دهه ششم زندگی خود قرار دارد و بیش از ۱۲۰ دانشجوی دکترا را برای خدمت به ایران تربیت کرده است، دغدغه‌های فراوانی دارد که این را به محض حضور در اتاقش […]

گلایه‌های پروفسور شمسی‌پور از وضعیت علمی کشور

«فرار مغزها» نداریم؛ آن‌چه وجود دارد «فراری دادن مغزها»ست!

پروفسور مجتبی شمسی‌پور که حالا در نیمه دوم دهه ششم زندگی خود قرار دارد و بیش از ۱۲۰ دانشجوی دکترا را برای خدمت به ایران تربیت کرده است، دغدغه‌های فراوانی دارد که این را به محض حضور در اتاقش با جمله «کمی کلافه هستم از اوضاع» نمایان می‌کند. بدون این‌که سؤالی بپرسم شروع به طرح گلایه‌هایی از وضعیت کنونی عرصه علم و فن‌آوری می‌کند و معتقد است در این زمینه برنامه‌های قابل قبولی که منجر به رشد علمی، صنعتی و اقتصادی لازم بشود در ایران وجود ندارد.

به گزارش ایسنا، وی صراحتاً مطرح می‌کند که جامعه ما متأسفانه با نوعی افول اخلاقی-فرهنگی مواجه است که بخش علم و فن‌آوری نیز از صدمه آن مصون نمانده است.

این استاد دانشگاه که به عنوان چهره ماندگار شیمی نیز شناخته شده، از این‌که مقابل معتبر‌ترین دانشگاه کشور یعنی دانشگاه تهران قدم به قدم بازار خرید و فروش انواع سرقت‌‌ها و تقلب‌های علمی صورت می‌گیرد و حتی کار به ارایه «بسته ارتقا» برای اعضای هیأت علمی نیز رسیده است بسیار نگران است. او می‌گوید چطور مسؤولان این تخلفات را نمی‌بینند در حالی که همه شهروندان هر روز شاهد آن هستند و عده زیادی نیز به معاملات مربوطه مشغولند؟ چطور برخورد قضایی با این حجم تخلف صورت نمی‌گیرد آن‌هم تخلفی که نه تنها آبروی ما را در عرصه‌های علمی جهان می‌برد بلکه صدمات غیرقابل جبرانی به جایگاه علم و فن‌آوری در کشور وارد می‌کند؟

وی گریزی هم به مذاکرات جاری و تأثیرات آن بر عرصه علوم و فن‌آوری هسته‌ای می‌زند و می‌گوید: ما به برکت انقلاب اسلامی و بذل مال و جان بهترین جوانان این مملکت در ۳ دهه گذشته دستاوردهای علمی بزرگی داشته‌ایم که در رأس آن دستیابی به دانش فنی غنی‌سازی سوخت و رشد بی‌نظیر صنعت هسته‌ای است. امیدوارم بتوانیم چنان عمل کنیم که جوابگوی تاریخ پر‌افتخار این مرز و بوم در مقابل نسل‌های آینده باشیم.

پروفسور مجتبی شمسی‌پور همچنین معتقد است برخی افراد اصلاً نمی‌دانند «آی‌اس‌آی» (مخفف مؤسسه اطلاعات علمی) چیست یا چگونه موجودیست و بعد در مقابل آن جبهه‌گیری می‌کنند. لازم است بدانیم مانند آینه منعکس‌کننده دستاوردهای علمی دانشمندان ما و کشور ما در مقایسه با سایرین هستیم. اگر کسی چیزی برای ارایه نداشته باشد، آینه هم چیزی را منعکس نمی‌کند و این خود شاید یکی از دلایل اصلی حمله به این غول بی‌شاخ و دُم و انکار و تکذیب آن برای پاک کردن اصل صورت مسأله است.

دکتر شمسی‌پور معتقد است ما در عرصه علم و فن‌آوری رشد بسیار چشمگیری داشته‌ایم که متأسفانه امروزه به سمت کُند شدن است. او تأکید دارد چطور می‌شود ما پهپاد با آن فن‌آوری پیچیده را طراحی و مدل کنیم و بسازیم اما از انجام تولید کالاهای بسیار ساده وامانده باشیم به‌طوری که مردم ما نیازمند تحمل سالیانه ۲۰ میلیارد دلار کالای قاچاق برای تهیه نیازهای بعضاً اولیه زندگی خود باشند؟ چطور می‌توان این را برای افکار عمومی توجیه کرد؟

یکی از دستاوردهای این استاد دانشگاه طی سالیان اخیر عدم مهاجرت شاگردانش به خارج از کشور بوده که البته این خود یکی از افتخارات وی بوده است. استاد به طعنه می‌گوید که این شاید نوعی ظلم در حق آن‌ها بوده که اگر از رفتن منع نمی‌شدند، شاید امروز در بهترین و پر‌بازده‌‌ترین سنین عمر خود مجبور به تحمل این همه بی‌کاری و دربه‌دری نمی‌شدند!

 

او معتقد است چیزی تحت عنوان «فرار مغزها» نداریم و آن‌چه وجود دارد «فراری دادن مغزها»ست.