نوسانات آب و هوایی گویای تغییر اقلیم است

 نوسانات آب و هوایی گویای تغییر اقلیم است

صنعتی شدن از هر جهت که مثبت و سودآور باشد، برای محیط‌زیست و آب و هوا تنها زیان و تخریب به همراه داشته است.

به گزارش سیناپرس، صحت این ادعا را می‌توان در بارش‌های ناگهانی و خشکسالی و نوسانات آب و هوایی دید که به گفته اقلیم‌شناسان تکرار و تداوم آنها، تنها نشاندهنده یک موضوع است؛ «تغییر اقلیم».

پیرامون حساسیت این موضوع به تازگی اولین نشست از هم‌اندیشی ملی موافقت‌نامه اقلیمی پاریس در دانشگاه تهران برگزار شده است.

در این نشست در خصوص وقوع یا عدم وقوع تغییر اقلیم و منشأ انسانی یا طبیعی این پدیده به بحث و تبادل نظر پرداختند.

براساس این نشست، افزایش دمایی که از نیمه دوم قرن بیستم به شکل ناگهانی نمود پیدا کرده است؛ بیش از آستانه تحمل اکوسیستم‌های زمین برای تغییر بوده است، بنابراین این افزایش دما منشأ انسانی داشته و بیش از مقداری است که از نوسانات تاریخی دمایی انتظار می‌رفت.

علی‌اکبرشمسی‌پور، عضو هیأت علمی دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران نیز پیرامون این نشست با تأکید بر این‌که هیچ معیار صریحی وجود ندارد تا به ما بگوید چه تعداد سال خشک باید تکرار شود تا واژه تغییر اقلیم را بتوان استفاده کرد، گفت: هیچ ایده توافقی در بین اقلیم‌شناسان برای تعریف واژه اقلیم، تغییر اقلیم و نوسانات اقلیمی وجود ندارد.

شمسی‌پور خاطرنشان‌کرد: براساس داده‌های موجود، ما در شرایط نرمال مقیاس کره زمین قرار گرفته‌ایم و هر دو مورد دما و دی‌اکسید‌کربن در حالت کمینه خود قرار دارد.

وی با اشاره به این‌که از سال ۱۸۶۰ شروع انقلاب صنعتی تا سال ۱۹۹۰ تنها هشت‌دهم درجه سلسیوس دما افزایش یافته است، گفت: از ۱۰ هزار سال اخیر ۴ دوره اساسی را می‌بینیم که اقلیم پشت سر گذاشته است و شرایط اقلیمی حاضر از شرایط گرمایی ۵ و ۷ هزار سال پیش بدتر نیست.

شمسی‌پور گفت: در دوره اخیر ۳۰۰ ساله با دوره انقلاب صنعتی مواجه بوده‌ایم، در ۲۵۰ سال گذشته تغییرات و نوساناتی وجود داشته است.

شمسی‌پور توضیح‌داد: آنچه که درباره گرمایش زمین در سال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ گفته می‌شود، دروغ محض است و افزایش دما در سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۸ تنها هشت‌دهم درجه بوده است که این میزان قابل توجه نیست.

وی پرداختن به مسأله لکه‌های خورشیدی را پر اهمیت‌تر از دست‌های موجود در خصوص تغییر اقلیم دانست.

براساس این گزارش، بدون شک پدیده تغییر اقلیم در ایران نیز در حال وقوع است. ناهنجاری‌های اقلیمی مانند طوفان‌ها، خشکسالی‌های بلندمدت و دنباله‌دار بودن تغییرات دما و بارش در کشور نشان‌دهنده عمق اثرات تغییر اقلیم است و تنها افزایش سطح آب دریا‌ها نشانه تغییر اقلیم نیست بلکه به مفهوم واقعی می‌توان نشانه‌هایی از این پدیده را در سراسر جهان و همچنین در کشور خودمان مشاهده کرد.

علاوه بر این، از نظر متخصصان و صاحبنظران رشد روزافزون بیابان‌ها، تغییر الگوی بارش کشور، از بین رفتن یا کاسته شدن قابل ملاحظه ذخایر برفی مناطق کوهستانی و یخچالی، افزایش دما و روند کاهشی مقدار بارش، فاکتورهای روشن و معناداری است که ضمن وقوع همزمان، همگی با حرکت در جهت منفی نشان از وقوع پدیده تغییر اقلیم دارند.