نیاز ۸ هزار میلیارد تومانی صنعت برق برای تعویض ترانس

نیاز ۸ هزار میلیارد تومانی صنعت برق برای تعویض ترانس عضو سندیکای برق گفت: متأسفانه استاندارد خاصی برای تعمیرات ترانس‌های شبکه برق وجود ندارد و همین امر باعث شده تا بیش‌تر ترانس‌هایی که مورد تعمیر قرار می‌گیرد، در زمان کوتاهی دوباره دچار حادثه شوند. به گزارش ایلنا، آرش‌آقایی‌فر در جمع خبرنگاران تصریح کرد: در حال‌حاضر […]

نیاز ۸ هزار میلیارد تومانی صنعت برق برای تعویض ترانس

عضو سندیکای برق گفت: متأسفانه استاندارد خاصی برای تعمیرات ترانس‌های شبکه برق وجود ندارد و همین امر باعث شده تا بیش‌تر ترانس‌هایی که مورد تعمیر قرار می‌گیرد، در زمان کوتاهی دوباره دچار حادثه شوند.

به گزارش ایلنا، آرش‌آقایی‌فر در جمع خبرنگاران تصریح کرد: در حال‌حاضر وضعیت نگهداری و تعمیرات در شبکه برق نیازمند رویکردی علمی است که این موضوع به ویژه در بخش توزیع با دقت بیش‌تری پیگیری شود چرا که گستردگی شبکه توزیع و تعداد تجهیزات آن بسیار زیاد است.

 آقایی‌فر با بیان این که هم اکنون بیش از ۷۰۰ هزار انواع ترانس در شبکه توزیع کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد، یادآور شد: براساس آمارها، حدود یکسوم از این ترانس‌‌ها فرسوده شده و نیازمند تعویض هستند.

 وی ادامه داد: با توجه به این که هزینه‌های خرید ترانس نسبت به سال گذشته ۲٫۶ برابر افزایش پیدا کرده است، صنعت برق برای تعویض تمامی ترانس‌های معیوب، نیازمند ۸ هزار میلیارد تومان (۷۰۷ میلیون دلار) است.

وی با اشاره به این که برای مشخص شدن بزرگی این مبلغ، کافیست آن ‌را با کل بدهی وزارت نیرو به بخش‌خصوصی (۴۰ هزار میلیارد تومان) مقایسه کنیم، تصریح کرد: به‌طور حتم صنعت برق اکنون با این میزان بدهی، توان اختصاص اعتبار ۸ هزار میلیارد تومانی دیگری را برای خرید ترانس‌های جدید ندارد و از این رو باید دیدگاه‌های بهره‌برداری ترانس به ویژه در بخش توزیع باید به سمت علمی‌تر شدن تغییر کند.

 آقایی‌فر گفت: در حال‌حاضر بهره‌برداری و تعمیرات در شبکه برق به شیوه بهره‌برداری از تجهیزات تا زمان خرابی (Run-To-Failure) انجام می‌شود که در این روش تأسیسات برق (به ویژه ترانس‌های هوایی بخش توزیع) همانند یک لامپ روشنایی تا زمانی که خراب نشده یا نسوخته باشد، بدون تعمیرات دوره‌ای و بازرسی‌های فنی، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

عضو سندیکای برق و مدیر مسؤول فصلنامه علمی ترانسفورماتور با بیان این که این دیدگاه نیازمند تغییر است، اضافه کرد: لازم است شرکت‌های توزیع نیروی برق به راهکارهایی چون: سرویس و نگهداری مناسب، پایش وضعیت و در نهایت تعمیر و بهینه‌سازی ترانسفورماتورهای توزیع روی آورند. این به معنای خروج از استراتژی تعمیر و نگهداری Run to Failure و اتخاذ استراتژی‌هایی مانند سرویس و نگهداری برمبنای زمان یا وضعیت است که باعث کاهش هزینه‌ها در طولانی مدت و بهبود شاخص تلفات شبکه برق می‌شود.

 آقایی‌فر با مقایسه ساخت داخل انواع ترانس‌‌ها و تعمیرات ترانس‌های سوخته و معیوب پرداخت و گفت: اغلب کارشناسان خارجی که برای بازدید از کارخانه‌ها به ایران آمده‌اند، معتقدند که توان ساخت انواع ترانس‌های در ایران هم‌سطح کشورهای پیشرفته است اما در بخش تعمیرات نیازمند استانداردسازی دقیقی هستیم.

این فعال صنعت ترانسفورماتور اظهارداشت: متأسفانه بسیاری تعمیرات ترانس‌های بخش توزیع در کارگاه‌های ساده و بدون استاندارد و به اصطلاح زیرپله‌ای انجام می‌شود که در عمل این کارگاه‌ها هیچ کدام از استانداردهای لازم تعمیرات را نداشته و آزمون‌های لازم برای اطمینان از کیفیت تعمیرات را انجام نمی‌دهند. همین امر نیز باعث شده تا میزان حوادث در ترانس‌های تعمیر شده به شدت زیاد باشد.

 آقایی‌فر با بیان این که با شرایط مورد اشاره تعمیرات ترانس‌‌ها در کارگاه‌های غیراستاندارد، میانگین عمر این تجهیزات بسیار پایین است، تأکید کرد: در حقیقت یک ترانس تعمیر شده باید با استانداردهای کارخانه مورد تست و آزمایش قرار گیرد و هیچ تفاوتی در عملکرد ترانس تعمیر شده و ترانس نو وجود نداشته باشد.