۱۸۸۱،هشدار به مسؤولان برای اصلاح قیمت،تزریق سرنگ تعرفه‌های پزشکی؛ از زیرمیز تا بالین مردم!

هشدار به مسؤولان برای اصلاح قیمت

تزریق سرنگ تعرفه‌های پزشکی؛ از زیرمیز تا بالین مردم!

مسعود طاهری- رابطه مستقیم سلامت با جیب مردم اکنون بر کسی پوشیده نیست و هزینه‌های سرسام‌آور پزشکی باعث شده تا هر سال بسیاری از خانواده‌ها دل‌نگران افزایش تعرفه‌های پزشکی باشند. متأسفانه وضعیت بیمه در کشور مطلوب نیست و بسیاری از شرکت‌های بیمه از دادن خدمات بیش‌تر به بیماران اجتناب می‌کنند. در کنار این مسایل پرونده‌های متعددی از دریافت زیرمیزی توسط پزشکان در دستگاه قضایی آشکار شد که باعث به وجود آمدن نوعی بدبینی جامعه نسبت به سپیدپوشان شد.

در این باره، ایرج خسرونیا رییس جامعه پزشکان متخصص داخلی گفت که «زیرمیزی مربوط به جامعه پزشکی نیست.۷۰ هزار نفر از جامعه پزشکی را پزشکان عمومی تشکیل می‌دهند. آن‌‌ها بیماری را بستری نمی‌کنند و جراحی هم ندارند که بخواهند زیرمیزی بگیرند۱۵  تا ۲۰ درصد جامعه پزشکی را هم متخصصین داخلی، اطفال و عفونی تشکیل می‌دهند. آن‌‌ها بیمار معمولی هم ندارند و همیشه کمیت‌شان لنگ است. زیرمیزی را کسی می‌گیرد که بخواهد کار مهمی انجام دهد و معتقد است این پولی که دولت می‌دهد، کم است. کم‌تر از نیم درصد جامعه پزشکی را افرادی تشکیل می‌دهند که کارهای مهمی مثل عمل قلب و چشم و … انجام می‌دهند که البته همه آن‌‌ها هم زیر‌میزی بگیر نبودند. آماری که در دو سال گذشته مطرح شد بیش از ۵۰۰ نفر نبود و در حال حاضر نیز این رقم در تمام ایران کاهش یافته است.»

در کنار این رخ‌دادها، بعد از گذشت ۳ ماه از سال، تعرفه‌های پزشکی با افزایش ۱۰ درصدی اعلام شد. اتفاقی که سر و صدای جامعه پزشکی را بلند کرد. پزشکانی که معتقدند با توجه به افزایش کالا‌‌ها و خدمات دیگر، افزایش ۱۰درصدی تعرفه‌ها اصلاً قابل قبول نیست. پزشکان می‌گویند که اولاً باید اسفند‌ماه سال قبل این تعرفه‌ها اعلام می‌شد نه اکنون که ۳ ماه از سال گذشته و دوم آن که افزایش تعرفه‌ها باید متناسب با واقعیات جامعه باشد نه این که تنها ده درصد تعرفه‌ها رشد پیدا می‌کرد.

زالی، رییس نظام پزشکی کشور به عنوان یکی از مقامات ارشد دستگاه پزشکی کشور تعرفه‌های اعلام شده از سوی دولت را نوعی بی‌قانونی دانست و خواستار تجدید نظر دولت در این زمینه شد. وی با اشاره به تصویب ۱۰ درصدی تعرفه‌های پزشکی سال ۹۵ در هیأت دولت، می‌گوید: « اتفاقاتی که طی سال‌های اخیر افتاد، می‌توانست در مسیری مناسب‌تر قرار گیرد، اما متأسفانه اکنون در مسیری نامناسب قرار گرفته است. باید توجه کرد که در سال‌های گذشته، زمانی تعرفه‌های پزشکی اعلام می‌شد که مبنای بودجه‌ریزی کشور به پایان رسیده بود، اما امسال ما در یک اقدام مبتکرانه با کمک وزیر بهداشت پکیج پیشنهادی تعرفه‌ای را در آبان‌ماه سال گذشته به شورای عالی بیمه ارایه کردیم. بر این اساس آن‌چه که در کمیسیون تعرفه‌ای سازمان نظام‌پزشکی و در شورای عالی این سازمان تصویب و به وزارت بهداشت اعلام شد، این بود که تعرفه‌ها به‌طور میانگین رشد ۲۰ درصدی داشته باشند که البته در این پکیج چندین بسته سیاستی نیز دیده شده بود تا پرداختی مردم را کنترل کند و افزایش تعرفه‌ها منجر به افزایش پرداختی از جیب مردم نشود.»

اما سؤالی که ذهن بسیاری را درگیر خود کرده است این است که ریشه مشکلات از کجا به وجود آمده است.

سال ۱۳۷۴ بود که قانون بیمه همگانی تصویب شد و قرار بود نظام پرداخت تغییر کند، اما در عمل تنها اتفاقی که افتاد این بود که نحوه پرداخت عوض شد! و بدتر آن که تازه نیمی از مردم را تحت پوشش قرارداد. حتی همین قانون نصف و نیمه نیز به درستی انجام نشد و در حالی که قرار بود براساس تغییر نحوه پرداخت کار انجام شود، همین امر نیز صورت نگرفت تا وضعیت سلامت کشور به شکل کنونی در آید. بسیاری از کارشناسان همین عامل را باعث دگرگونی اساسی در وضعیت پرداخت نظام پزشکی می‌دانند.

ایرج حریرچی، قائم‌مقام وزیر بهداشت در این خصوص می‌گوید: «قیمت تمام شده خدمات، اقتصاد سلامت را واقع‌بینانه می‌کند. البته وزارت بهداشت و سازمان نظام‌پزشکی همواره تأکید کرده‌اند که افزایش تعرفه نباید فشاری به جیب مردم وارد کند و بیمه‌ها باید آن را متقبل شوند، اما متأسفانه بودجه مناسبی برای بیمه‌ها چه در بودجه جاری و چه در حق بیمه تأمین نشده است. بنابراین ما از ۳۰ سال گذشته و خصوصاً از سال ۷۴ به بعد که بیمه همگانی ایجاد شد، با این عقب‌افتادگی در تعرفه‌ها مواجه بودیم، البته در دو سال اول دولت تدبیر و امید بالا‌‌ترین افزایش تعرفه در ۱۰ سال اخیر را تجربه کردیم. وی با بیان این‌که جامعه پزشکی پایمردی می‌کند، گفت که اکثر آن‌‌ها در این مدت وفاداری کردند و علی‌رغم همه تلخی‌ها، تعرفه‌ها را رعایت کردند که از آن‌‌ها تشکر می‌کنیم اما اگر تدبیر مناسب بر تعرفه‌ها انجام نشود، ممکن است برخی بداخلاقی‌‌‌ها ایجاد شود و دود آن هم به چشم مردم و هم به چشم جامعه پزشکی می‌رود؛ البته اکثریت جامعه پزشکی که در شهرستان‌ها و تهران ارایه خدمت می‌کنند عاشقانه و با تعرفه‌های پایین خدمات می‌دهند.»

همچنین بدهی سنگین بیمه‌ها به دولت نیز مزید بر علت شده تا دست دولت بیش از پیش خالی بماند.

به گفته قائم مقام وزارت بهداشت در حال حاضر بدهی بیمه‌ها به مجموعه وزارت بهداشت بیش از ۸۰۰۰ میلیارد است و اگر اسناد محاسبه نشده را نیز در نظر بگیریم میزان بدهی به حدود ۱۰ هزار میلیارد تومان می‌رسد. حال اگر به واقعیات موجود و قیمت تمام شده خدمات توجه نکنیم، اشکالاتی مانند تأخیر در پرداخت‌ها و بی‌سامانی ایجاد می‌شود. البته این طور هم نیست که بخواهیم اصطلاحاتی مانند تیر خلاص، بی‌مبنایی و بی‌منطقی را به‌کار بریم؛ چراکه یکی از موضوعاتی که دولت روی آن وقت زیادی گذاشت، بحث تعرفه‌ها بود.

 

حال با توجه به مسایل عنوان شده باید منتظر ماند و دید که آیا دولت با اصلاح تعرفه‌های پزشکی و دستور به بیمه‌ها برای کم‌کردن هزینه‌های درمان می‌تواند به وضعیت آشفته نظام سلامت سرو سامانی بدهد یا باید شاهد تزریق سرنگ تعرفه‌های پزشکی؛ از زیرمیز تا بالین مردم باشیم.