۱۸۸۱،شتر چگونه آب را در بدن خود ذخیره می‌کند؟

شتر چگونه آب را در بدن خود ذخیره می‌کند؟ شتر یا به عبارت صحرانشینان، کشتی بیابان‌ها، یکی از شگفت‌انگیز‌‌ترین پستانداران موجود در کره‌زمین است. بدون اغراق هیچ پستاندار دیگری مانند شتر توانایی تحمل شرایط سخت بی‌آبی و گرسنگی را نداشته و برای انسان‌های صحرا نشین سودمند نیست. به گزارش سیناپرس به نقل از livescience شتر […]

شتر چگونه آب را در بدن خود ذخیره می‌کند؟

شتر یا به عبارت صحرانشینان، کشتی بیابان‌ها، یکی از شگفت‌انگیز‌‌ترین پستانداران موجود در کره‌زمین است. بدون اغراق هیچ پستاندار دیگری مانند شتر توانایی تحمل شرایط سخت بی‌آبی و گرسنگی را نداشته و برای انسان‌های صحرا نشین سودمند نیست.

به گزارش سیناپرس به نقل از livescience شتر می‌تواند شرایط سخت زندگی در بیابان‌های بی‌آب و علف را به خوبی تحمل کرده و از بوته‌های خار موجود در صحرا تغذیه کند. این حیوان برای بادیه‌نشینان مانند یک گنجینه سرشار از برکت محسوب می‌شود زیرا علاوه بر کمک به حمل و نقل و جا به جایی بار و مسافران در بیابان، شیر، گوشت و پشم آن نیز مورد استفاده قرار گرفته و از مدفوع وی برای روشن کردن آتش استفاده می‌شود.

شتر در هر وعده قادر به نوشیدن ۱۱۳ لیتر آب طی تنها ۱۳ دقیقه است. این آب در جریان خون شتر ذخیره شده و در شرایط اضطراری مورد استفاده بدن وی قرار می‌گیرد.

در حقیقت این ویژگی‌های شتر محصول سازگاری و تطابق وی با محیط اطراف خود بوده و به این ترتیب طبیعت با ایجاد کوهان در بدن وی، شتر را قادر به تحمل شرایط بیابان کرده است. کوهان شتر از چربی و کمی عضله تشکیل شده و یک منبع حیاتی برای تأمین انرژی حیوان در شرایط بی‌غذایی محسوب می‌شود که برای چندین روز به شتر اجازه می‌دهد بدون خوردن غذا به حرکت خود ادامه داده و زنده بماند. اما در این میان شرایط بیابان تنها کمبود مواد غذایی نیست و مسأله تأمین آب، مبحث بسیار مهمی است که موجودات بیابانی باید با آن کنار بیایند. برخلاف نظر بسیاری از مردم؛ شتر از کوهان خود برای ذخیره آب استفاده نمی‌کند و آب مورد نیاز این حیوان در کوهان وی قرار ندارد.

 

شتر در هر وعده قادر به نوشیدن ۱۱۳ لیتر آب طی تنها ۱۳ دقیقه است. این آب در جریان خون شتر ذخیره شده و در شرایط اضطراری مورد استفاده بدن وی قرار می‌گیرد. به همین دلیل است که هیچ پستاندار دیگری نمی‌تواند به اندازه شتر، شرایط بی‌آبی را تحمل کرده و در بیابان‌های گرم و خشک تاب بیاورد. در حقیقت شتر از آب برای خنک کردن بدن خود استفاده نکرده و درجه حرارت بدن این حیوان ثابت نبوده و بر خلاف سایر پستانداران، دمای بدن وی بر اساس شرایط محیطی تغییر کرده و هر چه هوا گرم‌تر شود، دمای بدن شتر نیز افزایش یافته و با محیط تطبیق پیدا می‌کند. این قابلیت به شتر امکان ذخیره آب را می‌دهد زیرا این حیوان بر خلاف سایر پستانداران برای خنک شدن بدن، عرق نکرده و آب بافت‌های خود را از دست نمی‌دهد.