برداشت از ذخیره‌سازی‌های راهبردی نفت؛ حربه آخر ترامپ رییس‌جمهوری آمریکا با وجود تهدیدهای اختلال در عرضه نفت، حاضر نخواهد شد بر سر ذخیره‌سازی‌های راهبردی نفت این کشور قمار کند. به گزارش خبرگزاری پلاتس، پایین نگه داشتن قیمت سوخت برای دونالدترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا یک اولویت است، اما نباید گمان کرد که او برای پیروزی دوباره در […]
برداشت از ذخیره‌سازی‌های راهبردی نفت؛ حربه آخر ترامپ
رییس‌جمهوری آمریکا با وجود تهدیدهای اختلال در عرضه نفت، حاضر نخواهد شد بر سر ذخیره‌سازی‌های راهبردی نفت این کشور قمار کند.
به گزارش خبرگزاری پلاتس، پایین نگه داشتن قیمت سوخت برای دونالدترامپ، رییس‌جمهوری آمریکا یک اولویت است، اما نباید گمان کرد که او برای پیروزی دوباره در انتخابات از ذخیره‌سازی‌های راهبردی نفت استفاده می‌کند و امنیت انرژی این کشور را به خطر می‌اندازد.
این ذخیره‌سازی‌‌ها که در دهه ۱۹۷۰ میلادی ایجاد شدند، همچنان مهم‌ترین ابزار کاهش خطر در اقتصاد آمریکا به شمار می‌آیند و هدف از آنها این بود که آمریکا از سوی کشورهای حاشیه خلیج‌فارس تحت فشار قرار نگیرد.
مقدار ذخیره‌سازی‌های راهبردی آمریکا امروز ۶۵۰ میلیون بشکه نفت است که برای تأمین نیاز یک ماه آمریکا کافی است. دوسوم این ذخایر از نفت‌خام نوع ترش سنگین است که برای بیشتر پالایشگاه‌های آمریکا مطلوبیت دارد.
اگرچه رؤسای جمهوری آمریکا اختیار دارند در موارد اختلال شدید در عرضه انرژی، نفت ذخایر راهبردی را برداشت کنند، استفاده از این ذخایر سازوکار پیچیده‌ای دارد.
در سال ۱۹۹۱ میلادی و در جریان جنگ خلیج‌فارس، جرج‌بوش پدر از این ذخیره‌سازی‌‌ها برداشت کرد و حدود یک دهه بعد، جرج‌بوش پسر پس از توفان کاترینا، دوباره از این ذخایر برداشت کرد تا از افزایش قیمت نفت پیشگیری کند. باراک اوباما، رییس‌جمهوری پیشین آمریکا نیز در پی سقوط حکومت معمرقذافی، دیکتاتور پیشین لیبی، دستور برداشت از این ذخیره‌سازی‌‌ها را داد.
خطر این است که چنین برداشت‌هایی می‌توانند با ارائه کمک کوتاه‌مدت به رویدادهای اقتصادی، بازار را مختل کنند. اختلال در سازوکار عرضه و تقاضا به وسیله محرک‌های مصنوعی، می‌تواند پیامدهای بلندمدت در برداشته باشد. در سال ۲۰۱۴ میلادی، نگرانی‌‌ها درباره عرضه کمتر شدند و قیمت نفت سقوط کرد، به گونه‌ای که کشورهای تولیدکننده نفت همچون عربستان، در خطر ورشکستگی قرار گرفتند.
تنش‌های اخیر در خاورمیانه به دلیل سیاست‌های ترامپ از یکسو و اختلال در عرضه نفت ونزوئلا و دیگر کشور‌ها از سوی دیگر، ممکن است بهانه لازم را برای برداشت از این ذخیره‌سازی‌‌ها بدهد.
با این همه، این کار به احتمال زیاد حربه آخر برای دولت ترامپ خواهد بود. برداشت‌‌ها این است که دولت کنونی آمریکا، ذخایر راهبردی را به عنوان ابزاری در نظر می‌گیرد که تنها در صورت ناکامی روش‌های دیگر برای مهار قیمت نفت، قابل استفاده است.
استفاده از رابطه خوب ترامپ با عربستان و همچنین جنگ‌روانی او ضد اوپک در رسانه‌های مجازی از جمله ابزارهایی هستند که ترامپ تمایل دارد به آنها متوسل شود.
همچنین افزایش تولید نفت شیل در آمریکا تردیدهایی را درباره کارایی ذخیره‌سازی‌های راهبردی نفت این کشور ایجاد و دولت آمریکا پیش‌بینی کرده که تولید نفت این کشور در سال آینده میلادی به ۱۳ میلیون بشکه در روز می‌رسد.
مجوز برداشت تدریجی از ذخیره‌سازی‌های راهبردی نفت آمریکا
از سوی دیگر، برداشت تدریجی از ذخیره‌سازی‌های راهبردی هم‌اکنون در جریان است و کنگره آمریکا مقرراتی را وضع کرده که به وزارت انرژی این کشور امکان می‌دهد تا پایان سال ۲۰۲۷ میلادی ۲۹۰ میلیون بشکه از نفت این ذخیره‌سازی‌‌ها را بفروشد.
با وجود تردید‌ها درباره کارایی ذخایر راهبردی نفت، قطع صادرات خط لوله صادرات نفت روسیه به اروپا در روزهای گذشته نشان داد این ذخایر همچنان کارایی دارند. این اختلال سبب شد لهستان، مجارستان و جمهوری چک وادار شوند از ذخایر راهبردی خود برداشت کنند.
همچنین اقتصادهای نوظهور نیز در حال توسعه ذخیره‌سازی‌های راهبردی خود هستند و چین تاکنون حدود ۳۰۰ میلیون بشکه نفت را برای حمایت از اقتصاد خود در برابر نوسان‌های قیمت نفت، ذخیره کرده است. هند نیز در حال ساخت منابع ذخیره‌سازی است که ظرفیت ذخیره نفت معادل ۹۰ روز واردات این کشور را داشته باشد.
با توجه به تهدیدهای احتمالی پرشمار برای اختلال در عرضه جهانی نفت، حفظ ذخیره‌سازی‌های راهبردی هیچگاه به این اندازه مهم نبوده است.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.