دایه‌های دلسوزتر از مادر برای فوتبال! این روز‌ها عد‌ه‌ای در تلاش هستند با جوسازی‌های عامه‌پسند، قیمت بازیکنان فوتبال را بدون منطق خاصی افزایش دهند، بنابراین باید مقابل چنین نیت‌هایی تدبیر خاصی اندیشیده شود. به گزارش فارس، هیاهوی نقل و انتقالات این فصل رنگ و بوی چند سال قبل را به خود گرفته است که برای […]
دایه‌های دلسوزتر از مادر برای فوتبال!
این روز‌ها عد‌ه‌ای در تلاش هستند با جوسازی‌های عامه‌پسند، قیمت بازیکنان فوتبال را بدون منطق خاصی افزایش دهند، بنابراین باید مقابل چنین نیت‌هایی تدبیر خاصی اندیشیده شود.
به گزارش فارس، هیاهوی نقل و انتقالات این فصل رنگ و بوی چند سال قبل را به خود گرفته است که برای خودش بازار مکاره‌ای بود. بازار سیاه در حال تکرار شدن است. وقتی برای بازیکنانی که هنوز خیلی زود است به آن‌ها ستاره بگوییم اما در قامت یک فوق ستاره از آن‌ها در کانال‌های مختلف خبری و سایت‌های رنگارنگ جوسازی می‌شود باید صدای زنگ خطر را شنید به خصوص که در این سیاه بازی‌های مکاره‌ای که راه افتاده است سرخابی‌ها بد جور خود را درگیر کرده‌اند و چنان دست روی یک بازیکن گذاشته‌اند که گویی اگر به اصطلاح خودشان او را جذب نکنند چه شاه‌ماهی را از دست داده‌اند!
رقابت‌های نه چندان معنادار برای جذب شماری بازیکن که ناگهان خود را در قامت ستاره می‌بینند و بعید هم نیست تا چندی دیگر همین‌ها لیگ برتر برایشان تنگ آید.
هواداران استقلال خشمگین هستند و دلخور به خصوص آن دسته از افرادی که در فضای مجازی فعالیت دارند و با هر بادی به طرفی در می‌آیند. اسیر شدن در فضای مجازی بدون در نظر گرفتن حقایق یکی از مشکلاتی است که هواداران استقلال و پرسپولیس را در چنگال خود گرفته است اما کسی حواسش نیست که حقایق در حال پنهان شدن است.
در چند روز گذشته حتی خرده گرفته شده که رسانه‌ها هوای استقلال را ندارند و یا به وزیر انگ قرمز و آبی می‌بندند. در فضایی که اشکالات مدیریتی وجود دارد نباید همه چیز را با هم درهم کرد و این قدر در این غلط‌ها غوطه خورد که واقعیتی که موجود هست به فراموشی سپرده شود.
تحریریه ورزشی خبرگزاری فارس حداقل بار‌ها در گزارش‌های خود بر عملکرد وزارت ورزش و جوانان و به خصوص شخص خود وزیر ورزش نقدهای مختلفی نوشته است که در آرشیو موجود است اما ربط دادن همه چیز بر هم نه منطقی است و نه در دایره انصاف می‌گنجد.
بر وزارت ورزش و جوانان به عنوان متولیان تحمیلی پرسپولیس و استقلال نقدهای زیادی وارد است چه روزهایی که با انتخاب خادم سرخابی‌ها چنان در مشکلات در حال غرق شدن بودند که دیگر مطلبی نبود که در نقد این تصمیمات مدیریتی نگارش نشده باشد. جالب است که در همان روز‌ها هواداران پرسپولیس به شدت نسبت به محمود گودرزی موضع داشتند و او را دوستدار استقلال می‌دانستند چرا که وضعیت استقلال در لیگ هم از نظر فنی هم از نظر مالی بهتر از پرسپولیس بود و اینک چرخ گردون شرایط را به نفع پرسپولیس کرده است و این توهم را در بین هواداران استقلال به وجود آورده‌اند که وزیر پرسپولیسی است و می‌خواهد مانع موفقیت استقلال شود. البته که چاه کن همیشه در ته چاه است و آن‌هایی که این روز‌ها با ذهن و روح هواداران دو تیم بازی می‌کنند دست آخر خود رسوا هستند.
با تمام انتقادهایی که به برخی کج رفتاری‌های وزیر نسبت به فوتبال داریم و همچنان روی حرف‌های خود نسبت به این مهری‌ها هستیم اما باید منصف باشیم و بگوییم که وزیر ورزش درمورد خواسته‌اش از سران پرسپولیس و استقلال بابت جذب بازیکنان با قیمت مناسب حرف ناحقی نمی‌زند.
در واقع این همان حرف هوادارانی است که می‌گویند چرا باید بین بازیکنان فوتبال و مشاغل دیگر در جامعه این چنین تفاوت باشد.
وزیر ورزش تذکرش را فقط به باشگاه استقلال آن هم الان نداده است. وزیر چند ماه قبل به دو باشگاه استقلال و پرسپولیس این توصیه و شاید تذکر را می‌دهد که این دو باشگاه باید به ملی پوشان خود نهایت یک میلیارد تومان، به بازیکنان خوب خود ۷۰۰ میلیون تومان و به سایرین تا ۴۰۰ میلیون تومان پول بدهد. این خواسته وزیر نمی‌تواند ناحق باشد اما وقتی دو باشگاه از مسیر مشخصی که برایشان تعیین شده پا را فراتر می‌گذارند پس وزیر به عنوان رییس مجمع چه زمانی باید به این ریخت‌وپاش‌ها ورود کند؟
سال‌های گذشته بازار سیاه نقل و انتقالات به قدری با سرعت جلو رفت که اکنون اتفاقاً همین مدیران فعلی سرخابی در دام بدهی گذشتگان گیر افتاده‌اند و با چشم خود دیده‌اند که چطور قراردادهای نامناسب چه بلایی سر این دو باشگاه آورده است. آیا این همه قراردادهای آنچنانی بدون هیچ ضمانتی برای اجرای آن کافی نیست تا درس عبرتی شود که دست از این شیوه‌های خانمان‌برانداز دست بردارند؟
چند سال قبل سازمان لیگ با عنوان تعیین سقف قرارداد قصد داشت تا جلوی رشد بی‌رویه قراردادهای بازیکنان را بگیرد اما این پروژه بیش از حد خام و تعریف نشده بود و به جای کمک به فوتبال باعث قراردادهای زیر میزی شد.
دو سال قبل وزارت ورزش از سازمان لیگ خواست تا فکر چالشی‌تری بابت قراردادهای میلیاردی کند و در این راستا تصمیم به این گرفته شد تا باشگاه‌ها سقف بودجه داشته باشند. نتیجه این تصمیم ورود جوانان بیش‌تری به لیگ شد و در نهایت برخی از تیم‌ها به جای خرج کردن پول به ستاره‌ها و ناز کشیدن برخی از این بازیکنان به استفاده از جوانان روی آوردند. کار به اینجا رسیده که کی‌روش همیشه منتقد به فوتبال می‌گوید دیگر بابت مصدوم شدن ستاره‌ها گریه نمی‌کنیم. نتیجه آن شده که استقلال خوزستان با مشتی بازیکن گمنام قهرمان می‌شود.
مسیری که سرخابی‌ها هم باید یاد بگیرند آن را پیاده کنند. در استقلال دوستان از یک طرف در حال افتادن هستند و در پرسپولیس از سوی دیگر بام.
پرسپولیس هنوز یاد نگرفته روی پای خود بایستد. ورود برخی نام‌ها به نقل و انتقالات باشگاه که سال‌هاست تلاش می‌کنند تا هر طور شده سمتی در این باشگاه برای خود دست و پا کنند چه معنی می‌تواند داشته باشد؟ چرا باید برای خرید ستاره‌هایی که برای بازی در لیگ برتر ایران ناز می‌کنند افرادی به باشگاه پرسپولیس ورود کنند که برای خرید این تیم صلاحیت‌شان تأیید نشد؟ آیا این سیاست یک بام و دو هوا از سوی پرسپولیس و وزارت ورزش نیست؟ آیا جذب بازیکن از هر راه و هر روشی با سیاست‌ها و تفکرات برانکو تناقض ندارد؟ استقلال هم مسیری در پیش گرفته که شاید مقصدش ناکجاآباد باشد. دست گذاشتن روی بازیکنانی که چند سالی است از ایران خارج شده‌اند و هنوز یادمان نرفته برخی از آن‌ها چطور برای جدایی از استقلال لحظه شماری می‌کردند و حالا که دیگر در لیگ ستارگان قطر و یا امارات جایی برای آن‌ها نیست چنان این روز‌ها روی جلد روزنامه‌ها رژه می‌روند که انگار همیشه و همواره وفادار استقلال بوده‌اند.
آیا بازگشت ستارگان رانده شده از لیگ قطر درد سرخابی‌هاست؟ آیا مسؤولان پرسپولیس و استقلال به میانگین سنی تیم خود فکر کرده‌اند؟
این‌ها مواردی است که در حال نادیده شدن است و این روز‌ها بیش‌تر به این فکر می‌کنند که چرا وزیر ورزش جلوی تیم خود را گرفته است اما یکی از وزیر و معاونان محترمشان نمی‌پرسد اگر می‌خواهی در این دو باشگاه تغییرات ایجاد کنی چرا تعلل می‌کنی. این ضعف وزارت ورزش در این شرایط است. مشخص نبودن مدیران دو تیم بزرگ‌‌ترین معضل این دو باشگاه است. اگر هیأت مدیره‌ای بداند که هست قطعاً نظارت بر قراردادهای میلیاردی یا زیرمیزی هم خواهد داشت اما یکی بگوید آقای وزیر این تعلل در انتخاب مدیران دو باشگاه برای چیست یا براساس چه مصلحتی است که هوادار آزرده است؟
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.