اشتباه لپی!

     اشتباه لپی!       به نظرم خیلی هم کار سختی نیست، یعنی اینکه تو هم بشوی یک آدم دوست‌داشتنی، حرف حساب‌زن و به‌دردبخور و چهار تا دوست درست‌درمان داشته باشی و یا وقت دلتنگی، گوشی شنوا در کنارت باشد! کافی است به جای منم، کمی جنم، داشته باشی، البته خودشیفتگی و عقل کلی را هم […]

     اشتباه لپی!

      به نظرم خیلی هم کار سختی نیست، یعنی اینکه تو هم بشوی یک آدم دوست‌داشتنی، حرف حساب‌زن و به‌دردبخور و چهار تا دوست درست‌درمان داشته باشی و یا وقت دلتنگی، گوشی شنوا در کنارت باشد! کافی است به جای منم، کمی جنم، داشته باشی، البته خودشیفتگی و عقل کلی را هم کناری بگذاری، آن‌وقت است که تازه متوجه می‌شوی آنقدر‌ها هم که فکر می‌کردی با بقیه فرقی نداری و در حول‌وهوش ضریب هوشی ۹۰ تا ۱۱۰ سیر می‌کنی و از اول هم قرار نبوده اتفاق ویژه‌ای برای این دنیا و مردمانش، باشی!

     بعد از این مرحله است که حرف‌های بقیه را بهتر می‌فهمی، کار‌ها و رفتار دیگران را درک می‌کنی، وظیفه‌ات را بهتر انجام می‌دهی، تعهدت فزونی می‌گیرد و اینجور هم نیست که یک مشت گاگول و الکی‌خوش و خجسته و بی‌خرد و دست و پاچلفتی و بی‌عرضه! دور و برت وجود داشته باشند و آسمان دهان باز کرده و جنابتان تلپی افتاده باشید در آغوش مام طبیعت!

     از اینجا به بعدش کمی حساس می‌شود و بیم آن می‌رود که با فهمیدن این چیز‌ها، کم‌کم نشانه‌های افسردگی و سرخوردگی به سراغتان بیاید و دلتان تنگ شود برای آن موقع‌هایی که فکر می‌کردید برای خود کسی هستید و سر پر بادی داشتید و برای خودتان نوشابه باز می‌کردید و در آسمان‌ها سیر می‌کردید!

     چاره‌ای نیست! یا باید همچنان از دماغ فیل افتاده باشید و از سر بقیه زیاد! و یا باید چند روزی افسردگی معمولی بودن را به جان بخرید تا کم‌کم اطرافیانتان که قبلاً یک مشت به‌درد نخور بودند، بشوند موجوداتی دوست‌داشتنی، اهل معاشرت، خردمند و مهربان. خدا را چه دیدی، شاید جدی‌جدی تو هم حرف درست‌درمانی برای گفتن داشته باشی و کله‌ات خیلی هم معمولی، کار نکند!

     حالا این حرف‌ها را زدم، مدیونید اگر فکر کنید با شما هستم، منظورم بقیه هستند! شما که بزنم به تخته کلی برای خودت اهن و تلپ داری و برو و بیا، یک خروار مسؤولیت و مدیریت هم داری، اصلاً اینجوری برایتان بگویم که بدون شما کمیت این سرزمین لنگ می‌زند. حال و روز مملکت را که می‌بینی؟ بنابراین با سری افراشته و سینه‌ای ستبر و بادی در غب‌غب همچنان مدیریت کن، برنامه‌ها و اهداف و حرف‌های خوشگل‌خوشگل تحویل خلق‌ا… بده، مسؤولیت‌های جدید بپذیر و تره برای هیچ کس و هیچ چیزی خرد نکن!

      

 هوشنگ‌خان