وادار شدن شركت‌ها به مزايده رقابتي به دليل استفاده از اينترنت

مزايده رقابتي و خريد براساس قرارداد وادار شدن شركت‌ها به مزايده رقابتي به دليل استفاده از اينترنت مهدي يوسفي نژاد عطاري انسيه نيشابوري جامي   چكيده اينترنت به عنوان يكي از ابزارهاي مهم ارتباطات كسب و كار، به‌طور مؤثري رقابت‌پذيري را افزايش داده و موجب تغييرات بسياري در حقيقت پيچيدگي‌هاي موجود در زنجيره‌هاي تأمين چند […]

مزايده رقابتي و خريد براساس قرارداد

وادار شدن شركت‌ها به مزايده رقابتي به دليل استفاده از اينترنت

مهدي يوسفي نژاد عطاري

انسيه نيشابوري جامي

 

چكيده

اينترنت به عنوان يكي از ابزارهاي مهم ارتباطات كسب و كار، به‌طور مؤثري رقابت‌پذيري را افزايش داده و موجب تغييرات بسياري در حقيقت پيچيدگي‌هاي موجود در زنجيره‌هاي تأمين چند لايه شده است. در اين مقاله يك چارچوب براي ارزيابي عملكرد انواع تلفيق زنجيره‌هاي تأمين براي جفت كردن استراتژي‌هاي منابع خارجي چند لايه، مطرح مي‌شود. به‌علاوه ذخيره اطمينان را براي هر كدام از استراتژي‌هاي منابع خارجي زنجيره تأمين جهت مدل‌بندي به عنوان يكسري از صفوف پشت سرهم به‌كار گرفته است. بر اساس زمان‌هاي موقتي يك سفارش ويژه، در فرايند سطوح مختلف زنجيره تأمين تخمين زده شده است. هم‌چنين در اين مقاله يك مثال براي چارچوب پيشنهاد شده و آزمايشاتي در اين مورد شبيه‌سازي شده است.

كليد واژگان: استدلال، زنجيره تأمين چندلايه، ذخيره احتياطي، مزايده/خريد الكترونيكي

 

رويكردي كه امروز جهان تجارت را درنورديده است، مبتني بر مشتري و نيازهاي او است. به اين مفهوم كه ارايه‌دهندگان كالا و خدمات در كنار توجه به كيفيت محصول يا خدمت ارايه شده، كليه فعاليت‌هايي را كه منجر به نوعي ارزش افزوده براي مشتري مي‌شود، در نظر مي‌گيرند. از سوي ديگر، نهادهاي توليدي و اقتصادي علاوه بر پرداختن به سازمان و منابع داخلي، نوعي احساس نياز نسبت به مديريت بر منابع خارجي مرتبط با سازمان دارند. اين موضوع در عرصه‌هاي رقابتي و به ويژه در دست‌يابي به سهم بيش‌تري از بازار ملموس‌تر است. بر اين اساس كليه فعاليت‌هاي برنامه‌ريزي عرضه و تقاضا، تهيه مواد، توليد محصول يا ارايه خدمات، نگهداري كالا، كنترل موجودي، توزيع، تحويل و… كه همگي آن‌ها قبلاً در سطح يك سازمان انجام مي‌شد، اكنون به زنجيره تأمين انتقال يافته است.

جهاني‌سازي فعاليت‌هاي توليد و كسب و كار منجر به تأمين برون سازماني بسياري از كاركردهاي توليد و تمركز بر هسته تطابقشان شده است. به‌علاوه، زنجيره‌هاي تأمين پيچيده كه شامل چندين لايه از فروشندگان است در سرتاسر دنيا گسترش يافته است. جهت حفظ رقابت، توليدكنندگان به توليد محصولات با كيفيت بالا در زمان صحيح و با قيمت درست رجوع مي‌كنند. آن‌ها تأمين كنندگاني هستند كه اين نياز‌ها را به صورت جهاني مي‌توانند تكميل كنند. بنابراين در مديريت زنجيره‌هاي تأمينشان، تأمين‌كنندگان به جنبه‌هاي بسياري كه عملكردشان موجب رضايت مصرف‌كنندگان نهايي است، توجه دارند.

جهت حفظ انعطاف‌پذيري، بسياري از توليدكنندگان كه تأمين منابع را به خارج از سازمان واگذار مي‌كنند، اهدافشان را در مقابل اصول قراردادي بلندمدت با فروشندگان ويژه، باز نگاه مي‌دارند. در اين نوع از موقعيت، توليدكننده، انعطاف‌پذيري انتخاب فروشندگاني كه مطابق شرايط بازار در رقابتي شناخته شده، تمرين پيشنهادي يا استراتژي تداركات الكترونيكي را دارند، اجرا مي‌كند. زماني اين تمرين سودآوري قابل ملاحظه‌اي دارد كه گزينه توليد به‌هنگام، هزينه كم‌تر و فروشندگان با كيفيت بالا را انجام دهد كه در اين صورت، معمولاً در تأمين ساير مشتريان اصل «اولين ورودي– اولين خروجي» به خوبي صورت مي‌پذيرد. در نتيجه، يك سطح ويژه از رضايت مشتري كه توجه كامل تأمين‌كنندگان به تأثير تصادفي بودن زمان‌هاي تحويل در انشعاب ذخيره‌هاي اطمينان و هزينه‌هاي مشتمل است، حاصل خواهد شد.

به‌علاوه استراتژي‌هاي شركت‌هاي خارجي تأمين‌كننده براي استخراج لايه‌هاي چندگانه زنجيره‌هاي تأمين مقايسه مي‌شود. اين مقاله و مدل‌هايي از اين نوع كه معمولاً يك شركت، شريك محصولات توليد نهايي و قسمتي از اجزايشان را به چندين تأمين‌كننده، بازرسي مي‌كنند را بررسي مي‌كند. آن تأمين‌كنندگان منابع خارجي از اجزاي پايين‌تر تا به ساير فروشندگان محول كرده و زنجيره‌هاي چند لايه‌اي را به وجود مي‌آورند. هدف اساسي ما توسعه يك برش اوليه‌ي «چارچوب ارزيابي انتخاب استراتژي‌هاي برون‌سازماني مناسب براي زنجيره‌هاي تأمين شركت» است كه رقابت پيشنهادي از ميان تأمين‌كنندگان مناسب يا شركاي بلندمدت سنتي است. در رقابت ذخيره‌هاي اطمينان مورد نياز، كليدي‌‌ترين شاخص رضايت مشتري است كه شامل هزينه‌هاي تصميم‌گيري استراژي‌هاي تأمين خارج سازمان است. رويكرد ما دوگانه است: اول، مدل‌هاي ماركوين و شبيه‌سازي جهت محاسبه زمان‌هاي انتظار و متعاقب آن تخمين ذخيره‌ اطمينان مورد نياز براي سطح رضايت مشتري معرفي شده است. دوم، براي شركا بلندمدت و استراتژي‌هاي رقابت، محدوده‌اي براي ذخيره اطمينان و متعاقب آن يك تخمين از هزينه‌هاي ساليانه در نظر گرفته مي‌شود.

اين مقاله به اين ترتيب تنظيم شده است: بعد از اين مقدمه، قسمت ادبيات موضوع را ارايه مي‌كنيم، بنابراين قسمت بعدي به توضيح مسأله و مراحل اوليه مورد نياز اختصاص داده شده است. در بخشي ديگر چارچوب و مدل‌هايش را معرفي خواهيم كرد. اين قسمت شامل چندين زيرمجموعه است، شامل بحثي مختصر براي سناريوهاي منابع خارجي است كه مدل تحليلي زنجيره تأمين بر اساس اصول صفوف متوالي بوده و مراحل آن در چارچوبي مفروض است. يك مثال عددي، كاربرد رويكرد استراتژي پيشنهاد شده منابع خارجي مختلف را نشان مي‌دهد و تجربيات شبيه‌سازي براي مقايسه نتايج تحليلي ماركوين در مقابل غيرماركوين صورت مي‌گيرد. در نهايت، يك قسمت براي نتيجه‌گيري ارايه مي‌كنيم.

 

۲- ادبيات موضوعي

در اين قسمت بر روي پيشينه موضوعي مربوط به اين مقاله بحث مي‌شود كه مي‌توان آن را به ۳ قسمت تقسيم كرد: در قسمت اول مقالاتي در رابطه با موضوع از ميان استراتژي شركت‌هاي خارجي تأمين‌كننده در زنجيره‌هاي تأمين بازنگري مي‌شود. در قسمت دوم، شاخص‌هاي مختلف زنجيره تأمين در بيان اهميت ذخيره اطمينان مطرح مي‌شود و در قسمت سوم به ادبيات موضوعي مربوط به اثرات اشتراك نامشخص و غير رسمي مانند اثر شلاقي توجه مي‌شود.

«گريگر» در سال ۲۰۰۳ گزارش داد يك رشد نمايي از مكان‌هاي بازارهاي الكترونيكي به‌طور مشخص بر روي شيوه كاري شركت‌هاي خارجي تأمين‌كننده در زنجيره تأمين اثر مي‌گذارد. او بحث كرد كه تحقيقات بيش‌تري براي آزمودن انواع مختلف شيوه‌هاي كاري شركت‌هاي خارجي تأمين‌كننده نياز است. مي‌توان از بحث چنين استنباط كرد كه شراكت‌هاي بلندمدت موجود در زنجيره تأمين تنها يك گزينه ماندگار نيست بلكه در محيط فعلي جهت تحكيم پايه‌ها در دسترس است.

«ريگر» براي توجه بيش‌تر ساير استراتژي شركت‌هاي خارجي تأمين‌كننده هم‌چون رقابت‌پذيري/ مزايده الكترونيكي هنگام انتخاب فروشندگان زنجيره تأمين را بيان مي‌كند. «پلگدر» و همكارانش در سال ۲۰۰۰، استراتژي‌هاي تداركات كوتاه مدت را بر خلاف قراردادهاي بلند مدت به خوبي يك استراتژي براساس تركيبي از هر دو مقايسه كردند. يافته‌هاي ايشان حدس مي‌زند هيچ استراتژي عموماً بالاتر از ساير استراتژي نيست. آن‌ها گزارش دادند كه دامنه يك استراتژي به‌خصوص در ويژگي‌هاي موردي عموماً به هزينه توزيع و طول ضوابط مذاكره بستگي دارد. «ويل» در سال ۲۰۰۰ بينش مورد توجه به مديريت زنجيره تأمين و خريد را ارايه داد. از ميان استراتژي‌هاي بحث شده در كتاب ايشان منابع محلي بر خلاف منابع جهاني، منابع چندگانه بر خلاف منابع تكي، شراكت يا مزايده رقابتي و خريد براساس قرارداد يا خريد بر اساس مبنا اشاره كرد.

در مبحث اندازه‌گيري عملكرد زنجيره‌هاي تأمين «اوتو» و «كوتزاب» در سال ۲۰۰۳ مسايل استاندارد مقتضي، راه‌حل‌‌ها و شاخص‌هاي عملكرد را تشريح كردند. آن‌ها شش منظر را براي ارزيابي زنجيره‌هاي تأمين مورد بحث قراردادند: ۱- تنظيم از سوي پويايي سيستم ۲- پژوهش عملياتي ۳- بازاريابي ۴- لجستيك بازاريابي ۵-سازمان ۶- وجوه استراتژيك. در هر كدام از اين ۶ منظر سطح ذخيره‌هاي اطمينان، سطح سرويس‌دهي، زمان‌هاي تحويل و سطح رضايت‌مندي مشتري تعيين شده‌اند و به عنوان شاخص‌‌ها موفقيت زنجيره‌هاي تأمين هدايت مي‌كنند. كه با يك نگاه مي‌توان گفت همه شاخص‌هاي مي‌توانند به ذخيره اطمينان مربوط شوند. در صورتي كه مصرف‌كنندگان نهايي نسبتاً مقادير زيادي از ذخيره اطمينان را نگهداري كنند مي‌توانند تأثير زمان‌هاي تحويل مازاد را مرتفع كرده و برخلاف كمبود‌ها مقاومت نموده و سطح سرويس‌دهي را افزايش دهند. البته ذخيره اطمينان زياد، هزينه‌هاي موجودي را افزايش مي‌دهند.

نامعين بودن، يكي از مهم‌‌ترين مسايل پيش روي زنجيره‌هاي تأمين است. «فروستر» در سال ۱۹۶۰ گزارش داد انحراف از تقاضا مي‌تواند به‌طور قابل توجهي سطح بالاي زنجيره تأمين را كه به عنوان اثر شلاقي شناخته مي‌شود را تجميع كند. اين پديده تأثير مهمي روي برنامه‌ريزي مواد، سفارش مواد و برنامه‌ريزي توليد دارد. براي اندازه‌گيري كميت اثر شلاقي «مترز» در سال ۱۹۹۷ مشخصات اين كميت را در يك مدت پولي بيان كرد. او عنوان كرد حذف اثر شلاقي فصلي مي‌تواند سود دهي توليد را ۱۰ الي ۲۰ درصد افزايش دهد. «چن» در سال ۲۰۰۰ مدلي را براي كمي كردن اثر شلاقي با توجه به انحراف سفارشات جايگذاري شده به‌وسيله خرده‌فروش به توليد كننده مرتبط جهت انحراف تقاضاي مواجه شده با خرده فروش را پيشنهاد كرد. يكي از اين روش‌ها جهت كاهش اثر شلاقي، اشتراك اطلاعات است. «سرينگش» در سال ۱۹۹۹ اشتراك اطلاعات جزيي و كلي را در مدل زنجيره تأمين دو پله و در ۳ موقعيت پيش رو مطالعه كرد: ۱- تأمين كننده اطلاعات پيشرفت‌هاي در مورد تقاضا به جز اطلاعات گذشته دريافت مي‌كند.۲- تأمين كننده مي‌داند سياست (s,S) به‌وسيله خرده فروش استفاده شده است.۳- تأمين كننده اطلاعات كاملي از خرده فروش در اختيار دارد. نتايج نشان مي‌دهد مدل با اطلاعات اضافي به مدل با اطلاعات محدودتر ترجيح داده مي‌شود.

 

«ها» و همكارانش در سال ۲۰۰۰ فوايد اطلاعات در يك زنجيره تأمين دو سطحي را آزمايش كردند. آن‌ها دو مدل تأمين زنجيره را با اشتراك اطلاعات و بدون آن مورد توجه قراردادند. در ضمن آن‌ها از مثال‌هاي عددي جهت مشخص شدن اشتراك اطلاعات كه موجودي را كاهش داده و هزينه را حداقل مي‌كند، استفاده كرده‌اند. «كالچسميد» و همكارانش در سال ۲۰۰۳ نتايج مشابهي از اهميت مدل‌بندي و اشتراك اطلاعات زنجيره‌هاي تأمين چند پله‌اي ارايه دادند. آن‌ها تأكيد كردند اثر اشتراك اطلاعات مي‌تواند به صورت اساسي عملكرد زنجيره‌هاي تأمين را بهبود بخشد. «را» و همكارانش در سال ۲۰۰۳ يافته‌هاي قابل مقايسه‌اي با مطالعه زنجيره‌هاي تأمين چندپله‌اي از اقلام انحرافي به دست آوردند. آن‌ها نشان دادند يك استراتژي رويكرد ادغامي به‌طور مجزا، هزينه پايين‌تري در مقايسه با تصميم‌گيري براي هر پله دارد. در نهايت يك بازنگري روي زنجيره‌هاي تأمين چند تأمين كننده به‌وسيله «مينر» در سال ۲۰۰۳ در مورد ارزش اشتراك اطلاعات و استفاده از تكنولوژي‌هاي مدرن در اين رگه انجام شده است. او هزينه پايين‌تري از اشتراك اطلاعات را از طريق اينترنت به عنوان يك دارايي مديريت زنجيره تأمين از طريق تداركات الكترونيكي توضيح داد.

بهره جامعه در عملكرد زنجيره‌هاي تأمين و نگه داشتن سطح موجودي، نشان‌دهنده اهميت اشتراك اطلاعات بين لايه‌هاي مختلف در كاهش اثر «شلاقي» است، چراكه نتايج نامعين بوده و اثر Ems روي مزايده رقابتي از ميان فروشندگان بر خلاف شريكان بلندمدت بين اجزاي يك زنجيره است. با اين حال در تخمين ذخيره اطمينان و اثرات زنجيره‌هاي تأمين در جايي كه اشتراك اطلاعات محدود شده يا غيرقابل دسترس است، توجه ناكافي شده است. تهيه يك چارچوب براي كمك به تصميم‌گيرنده جهت سنجيدن اثر «ذخيره احتياطي» و هزينه‌هاي ساليانه در موقع مقايسه بين استراتژي‌هاي مزايده رقابتي و شراكت بلندمدت مطلبي است كه انگيزه اصلي اين مقاله است.

 

۲-توضيح مسأله

مسأله زنجيره تأمين چند لايه مي‌تواند به عنوان يك شبكه صف مدل‌بندي شود. زماني كه «ذخيره احتياطي» به يك سطح پيمان‌نامه‌اي برسد، شركت‌هاي مادر مي‌توانند حد پايين‌دستي را به عنوان سطح بعدي سفارش دهند. در ادامه‌ مقاله چگونگي تخمين تفاوت‌هاي بين «ذخيره‌هاي اطمينان» در انواع مختلف زنجيره‌ها، شرح داده مي‌شود.

 

۳-چارچوب مسأله

همان‌طور كه قبل از اين اشاره شد، يكي از اهداف اصلي اين مقاله اين است كه شاخص رضايت مشتري را برآورد كند. بنابراين داشتن يك انتظار درست براي تقاضا در طول دوره زمان تحويل، يك كليد براي حدس مناسب «ذخيره اطمينان» است. اين‌كه شركت‌ها با پيش‌بيني منطقي تخمين درستي براي تقاضا بزند يك نكته كليدي است. سيلور در سال ۱۹۹۸ يك فرمول براي محاسبه «ذخيره اطمينان» ارايه داد.

از اين فرمول چنين استنباط مي‌شود: داشتن يك تخمين مناسب از زمان تحويل و واريانس آن براي تصميم‌گيري انتخاب «ذخيره احتياطي» براي سناريوهاي مختلف ضروري است. يعني داشتن‌بردارهاي اختصاصي و‌بردارهاي غير اختصاصي ضروري است.

۱-۳- سناريوهاي برون سازماني

تسريع انحراف از طريق لايه‌هاي زنجيره تأمين به‌طور مشخص «ذخيره اطمينان» را افزايش مي‌دهد. به‌طور مشخص از «زماني» كه در مفروضات ماركوين فرض شده است، اطلاعات نامشخصي در دسترس است. اين موقعيت زماني، بيش‌تر پايدار است و فرض بر اين است كه ذخيره‌هاي شركت براي شراكت‌هاي بلندمدت به‌منظور كاربرد صورت‌حساب‌هاي رقابتي است. از طرف ديگر ذخيره‌هاي شركت براي شراكت‌هاي بلندمدت، اشتراك اطلاعات يا پيش دستي‌هاي موجود را در برخواهد داشت. باتوجه به اين، زمان تحويل مي‌تواند به‌طور قراردادي اگر همه با هم حذف نشوند، كاهش يابد. در ادامه ما اكثر سناريوهاي مشترك از شراكت‌هاي بلند مدت و صورت حساب‌هاي رقابتي را كه به تصميم «ذخيره احتياطي» مربوط گردد ار ارايه مي‌كنيم.

۱-۱-۳ كاربرد حمل ذخيره

«هيل» در سال ۱۹۹۸ تأثير ادغام يك‌بردار متكي به يك فروشنده تكي و سياست «توليد –موجودي» را نشان داد. با اين يافته‌ها والنتايني و زاوانلا در سال ۲۰۰۳ تشويق شدند كه يك مورد از تحليل اوليه با توجه به كابرد ذخيره محموله ارايه كنند. در اين مقاله يك فهرست شفافي از راهنمايي علمي داده شده است كه كارشان در اثر عبدالمالك ظاهر شده است. آن‌چه گزارش شده است اين است كه در زنجيره تأمين فروشندگان براي نگهداري ذخيره اطمينان مسؤوليت دارند، بنابراين مي‌توانيم هزينه ساليانه را بر اساس هزينه متغير بنويسيم.

۲-۱-۳- شراكت بلندمدت با اشتراك اطلاعات

قسمت مهمي از ادبيات موضوعي در حوزه مديريت زنجيره تأمين، علاقه‌مندي شراكت بلندمدت از طريق زنجيره تأمين و چگونگي اشتراك اطلاعات از ميان لايه‌هاي زنجيره تأمين است كه منجر به كاهش موجودي مي‌شود. بنابراين وابستگي روي انواع قرارداد بين شركا سطح ذخيره اطمينان تصميم‌گيري شده است. اين مقاله دو سناريو ممكن را از ذخيره اطمينان محدوده‌هاي بالا و پايين براي «ذخيره‌هاي احتياطي» ارايه مي‌كند، قرارداد ممكن است پيمان‌نامه‌اي باشد كه تأمين‌كنندگان همه كارگران و پاسخ به درخواست خريداران را منحصر كند. سناريو بعدي، حد بالاي هزينه براي شراكت بلندمدت است.

۲-۳- مدل ماركوين

با فرض كليت موضوع، يكي از طولاني‌‌ترين زمان‌هاي تحويل در زنجيره تأمين مورد توجه است. اگر تأمين‌كنندگان محصول ويژه‌اي را مدنظر نداشته باشند، مسير مشابهي دنبال خواهد شد. هر لايه مي‌تواند يك درصدي از كار‌ها كه مي‌توانست سيستم را همراهي كند، باشد و كارهاي اضافي مورد نياز مي‌توانند ملحق شوند.

۳-۳- گام‌هاي چارچوب

۱-۳-۳- مقدمات

مقدمات شامل موارد زير است: به‌دست آوردن تقاضاي ساليانه از اقلام مورد نظر و ساير انحراف معيارشان، سطح سرويس‌دهي به مشتري، هزينه خريد براي هر گزينه منبع خارجي در دسترس و نرخ هزينه حمل موجودي عملياتي براي هر سال.

براي تأمين‌كننده بايد موارد زير يافته شود:

– تعداد سفارشات كه تأمين كننده از كل منابع دريافت مي‌كند.

– نرخ سرويس‌دهي يا همان زمان فرايند براي هر سفارش.

– درصد زيربخش‌هايي كه هنوز به تأمين كننده تحويل داده نشده است.

۲-۳-۳- گام‌ها

گام اول: كل زمان تحويل مورد انتظار را محاسبه كنيد.

گام دوم: از اطلاعات به دست آمده از گام اول استفاده كرده و ذخيره احتياطي S، را كه شركت مادر براي هر استراتژي تأمين برون سازماني خود نياز دارد را محاسبه كنيد.

گام سوم: هزينه استراتژي‌هاي تأمين برون سازماني را محاسبه كنيد.

گام چهارم: براي هر كدام از اقلام برون سازماني، گزينه مورد نظر را كه هزينه به‌دست آمده در گام سوم را بهينه مي‌كند، انتخاب كنيد.

۴-۳ مثال عددي

قابل ذكر است يك زنجيره تأمين چند لايه همانند شاخه‌اي از طولاني‌‌ترين زمان تحويل است كه حاوي شركت مادر و ۴لايه تأمين كننده است. اين ۴ تأمين‌كننده (هر لايه تأمين كننده) ممكن است چندين نسبت سفارشات دريافت و سرويس‌دهي باشد. لذا نخست مي‌توانيم چندين دريافت و سرويس‌دهي را كه در مدل ماركوين فرض شده است، در نظر بگيريم.

شركت مادر قصد دارد با سطح سرويس‌دهي ۹۵ درصد رضايت مشتريان را برآورد كند. تقاضاي ساليانه بخش با ميانگين ۱۰۰۰۰ واحد و انحراف معيار ۴۰۰ واحد به صورت نرمال توزيع شده است. نسبت هزينه حمل موجودي ۱۰ درصد بوده و شركت عمدتاً در پايان قرارداد با توجه به مشخصه ذخيره براي هر جزء قيمت هر واحد را ۴۰۰ در نظر مي‌گيرد.

در اين‌جا فرض شده است كه شركت مادر معمولاً از طريق تأمين كننده (۱) و با استفاده از سيستم صف كه تأمين‌كننده (۱) را به تأمين كننده (۲) و الي آخر وصل مي‌كنند، كار سفارش را انجام مي‌دهند. به همين دليل بازنگري مدل زنجيره تأمين كننده ممكن است. اگر شركت مادر به صورت سيستمي به تأمين كننده (۴) سفارش دهد، جريان فيزيكي تأمين كنندگان اعم از زير بخش‌ها يا زيرمجموعه‌ها از تأمين كننده (۴) به (۳) به (۲) و (۱) خواهد بود.

 

۴- نتايج قابل ذكر

در اين مقاله يك چارچوب براي مقايسه استراتژي‌هاي تأمين برون‌سازماني در زنجيره‌هاي تأمين چند لايه مورد استفاده قرار گرفته است. اين چارچوب سطح «ذخيره اطمينان» را مورد توجه قرارداد كه به‌عنوان يك شاخص كليدي شناخته شده و يكي از مهم‌‌ترين شاخص‌هاي مقايسه هزينه‌هاي ساليانه و گزينه‌هاي استراتژي برون سازماني در دسترس براي مديريت است.

اخيراً استفاده از اينترنت بسياري از شركت‌ها را به مزايده رقابتي واداشته است. توسعه چارچوب تهيه شده براي استراتژي‌هاي تأمين برون‌سازماني چند لايه مي‌تواند تعيين ذخيره قراردادهاي شراكت بلند مدت و استراتژي‌هاي مزايده رقابتي/مزايده الكترونيكي را عملي سازد.

به‌علاوه در اين مقاله، تخمين سطح «ذخيره اطمينان» براساس سيستم صف در زمان‌هاي تحويل مدل‌سازي شده است. چارچوب بر روي دو جنبه مهم هزينه‌ي اجزاي سياست تأمين برون سازماني، هزينه متغير و هزينه حمل ذخيره اطمينان توجه دارد. هرگز هزينه‌هاي ساير در اين مقايسه دخيل نشده‌اند، به‌علاوه كميت، اعتماد و وابستگي نيز لحاظ نشده‌اند.

استفاده از تكنيك ABC اين هزينه‌هاي را در هزينه متغير رتبه‌بندي مي‌كند. تحليل‌‌ها نشان مي‌دهد طول مدت زمان تحويل، واريانس آن و هزينه‌هاي موجودي از فاكتورهاي گمراه‌كننده‌اي هستند كه بر ضد استراتژي‌هاي مزايده مي‌باشند. اگر هزينه متغير بين اين استراتژي و شراكت بلند مدت كه نامشخص است از طريق تخفيف در قيمت و انعطاف‌پذيري باشد موجب افزايش هزينه موجودي ذخيره اطمينان مي‌گردد. به خصوص اين مورد در بعضي از موارد كه لايه‌هاي زنجيره تأمين در تعداد و‌بردارهاي در دسترس براي هر قلم از محصول به صورت تأمين برون‌سازماني همانند فاكتورهاي با بار بالا عمل مي‌كند.