برداشت رقابتی یا صیانتی؛ مسأله این است

برداشت رقابتی یا صیانتی؛ مسأله این است

یک کارشناس حوزه انرژی درباره لزوم همکاری بین همسایگان برای توسعه میادین مشترک نفتی گفت: اگر کمیته مشترک فنی تشکیل شود و به جای رقابت نوع برداشت صیانتی شود هر دو کشور سود می‌برند، کما اینکه هر کس به اندازه سهم خود برمی‌دارد و نگران عقب ماندن هم نیستند.

به گزارش ایلنا، سعید ساویز با اشاره به اینکه تولید رقابتی جز اینکه به لحاظ فنی سر هر دو کشور کلاه برود، نتیجه‌ای ندارد، تصریح کرد: واقعیت این است که کشور‌ها می‌توانند متحدین خود را عوض کنند اما هیچگاه نمی‌توان همسایه را عوض کرد، بنابراین در جنگ همسایه‌ها هر دو بازنده‌اند، وقتی برداشت رقابتی می‌شود ضریب استحصال از مخزن چه نفت و چه گاز، پایین می‌آید.

ساویز تأکید کرد: در حال‌حاضر ما نمی‌توانیم از یک شرکت خارجی مشترک برای توسعه استفاده کنیم اما اگر کمیته مشترک مخزنی داشته باشیم، دو کشور همسایه می‌توانند از دانش مخزنی هم بهره ببرند.

وی درباره قرارداد با یک شرکت برای توسعه مشترک میادین گفت: هر کشوری ترم و احجام قراردادی خود را دارد، نمی‌توانیم هر شکلی از قرارداد که طرف عراق، عربستان، امارات و یا قطر دارد، چشم بسته قبول کنیم، اما دو کشوری که مخزن مشترک دارند، می‌توانند به جای رقابت، برداشت صیانتی داشته باشند.

ساویز خاطرنشان کرد: دو کشور مسلمان که همسایه بوده و قرن‌‌ها تمدن دارند باید بتوانند با هم برسر برداشت صیانتی از یک میدان مشترک نفتی توافق داشته باشند تا در ادامه ضمن کسب سود طرفین، ضریب بازیافت بالا برود و آلودگی نفتی و زیست‌محیطی کاهش داده شود. هرچند نمی‌توان از تکنولوژی که هر کدام استفاده می‌کنند به‌طور مشترک بهره برد.

وی درباره قرارداد با یک شرکت بین‌المللی برای توسعه میدان مشترک در دو کشور همسایه بیان کرد: ما برای این اقدام تا به امروز چند مشکل داشته‌ایم، یکی از موضوعات، کسانی بوده‌اند که از داخل آب را گل‌آلود کرده‌اند، مثلاً همه می‌دانیم که توتال بدعهدی کرد اما همین شرکت، هم فاز ۲ و ۳ پارس‌جنوبی و هم طرف قطری را توسعه داد، بسیاری گفته‌اند توتال اطلاعات را در اختیار طرف قطری قرار داده، در قرارداد با توتال برای توسعه فاز ۱۱ گفته شد که این شرکت اطلاعات را دزدیده است، نوع نگاه در کشور ما حرفه‌ای نیست. یک شرکت که در سطح بین‌الملل فعالیت دارد نمی‌تواند اطلاعات فروش باشد، از آن گذشته خیلی از اطلاعاتی که ما داریم آنها کامل‌تر در اختیار دارند، چون در کشور ما به تحقیقات اهمیت داده نمی‌شود.

این کارشناس حوزه نفت تأکید کرد: تا وقتی نگاه عدم اطمینان در کشور ما وجود دارد سخت بتوان به‌طور همزمان با یک شرکت برای توسعه کار کرد، ما از درون مشکل داریم، مسائل فنی برای ما تصمیم نمی‌گیرد، درگیر مسائل سیاسی هستیم و اینها نقطه‌ضعف‌های بزرگی است.

وی یادآور شد: ادبیات و جو کشور ما حتی پذیرای استفاده از دانش کشور مجاور نیست، یعنی به محض اینکه یک شرکت از یک پروژه به یک پروژه دیگر در کشور همسایه ورود می‌کند درگیر یک تفکر دایی‌جان ناپلئونی می‌شویم، همیشه مشکوکیم، حتی در داخل هم شرکت‌ها به هم اطلاعات نمی‌دهند و این باعث می‌شود، کار سخت شود و شرکت خارجی حتی اگر مانعی هم نداشته باشد، نتواند با ما کار کند.