رکورد‌شکنی مجدد در تولید قندوشکر

 دبیر انجمن صنایع قند و شکر خبر داد رکورد‌شکنی مجدد در تولید قندوشکر قند و شکر جزو محصولاتی است که به گفته دبیر انجمن صنفی صنایع قند و شکر با کم‌ترین نوسان قیمت و بهترین شرایط تولید طی سال‌های اخیر مواجه بوده که با ادامه این وضعیت کشور تا ۴ سال آینده به مرز خودکفایی […]

 دبیر انجمن صنایع قند و شکر خبر داد

رکورد‌شکنی مجدد در تولید قندوشکر

قند و شکر جزو محصولاتی است که به گفته دبیر انجمن صنفی صنایع قند و شکر با کم‌ترین نوسان قیمت و بهترین شرایط تولید طی سال‌های اخیر مواجه بوده که با ادامه این وضعیت کشور تا ۴ سال آینده به مرز خودکفایی می‌رسد.

بهمن‌دانایی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: طی دو سال گذشته فرایند تولید یک روند صعودی داشته است به گونه‌ای که تولید شکر در سال ۱۳۹۲ به یک میلیون و ۱۲۲ هزار تن رسید و در سال گذشته از مرز ۱٫۵ میلیون تن عبور کرد که در تاریخ ۱۲۰ ساله صنعت قند سابقه نداشته است.

وی با اشاره به این‌که در افق چشم‌انداز توسعه ۱۴۰۴ به خودکفایی در صنعت قند و شکر اشاره شده است و علی‌رغم بروز مشکلات متعدد در سال‌های دولت گذشته، به نظر می‌رسد با ادامه‌ این روند تا ۴ سال آینده به خودکفایی کامل خواهیم رسید، افزود: پیش از این بالا‌ترین رکورد تولید قند به سال ۱۳۸۵ با یک میلیون و ۲۷۴ هزار تن باز می‌گردد که البته در سال‌های بعدی با بی‌تدبیری‌هایی که در دولت گذشته صورت گرفت، میزان تولید به حدود ۵۵۰ هزار تن کاهش پیدا کرد، اما در سال‌های بعدی و با روی کار آمدن دولت یازدهم روند بهبود پیدا کرد و پیش‌بینی می‌شود در سال جاری میزان تولید قند و شکر به بیش از ۱٫۶ میلیون تن برسد.

موجودی کافی انبار‌ها و مجوز واردات برای تولید‌کنندگان

دبیر انجمن صنفی صنایع قند و شکر با بیان این‌که هم‌اکنون در صنعت قند و شکر به ضریب خودکفایی ۷۰ درصدی رسیده‌ایم، ادامه داد: هم‌اکنون موجودی انبارهای کشور کافی به نظر می‌رسد؛ به گونه‌ای که در ابتدای خرداد‌ماه امسال ۵۸۱ هزار تن گزارش شده بود و امسال ۴۸۰ هزار تن مجوز واردات از سوی وزارت جهاد کشاورزی صادر می‌شود که تنها به تولید‌کنندگان و کارخانه‌های قند و شکر و براساس میانگین تولید ۳ سال گذشته آن‌ها تعلق می‌گیرد.

 

دانایی گفت: اختصاص مجوز واردات قند و شکر به ‌کارخانه‌ها و تولید‌کنندگان با دو هدف صورت گرفته است تا بتوان ضمن قطع‌ کردن دست دلالان از واردات اگر منافعی هم در آن وجود دارد به جیب تولید‌کنندگان و مردم برود تا دلالان و واسطه‌ها. براین اساس، مابه‌التفاوتی واردات از تولید‌کنندگان اخذ نمی‌شود و به جای بخشی از طلب آن‌ها تهاتر می‌شود.