جارو کردن کف کارخانه مقدمه یک دلالی بزرگ است جارو کردن کف کارخانه مقدمه یک دلالی بزرگ است، اما این بار اجازه نخواهید یافت که با «هایپر» و «مبل» سوهان روح کارگران و بازنشستگان ارج شوید. به گزارش خانه ملت، علیرضا محجوب در یادداشتی بر نقش مؤلفه‌های تأثیرگذار در تعطیلی کارخانه ارج اشاره کرده و […]
جارو کردن کف کارخانه مقدمه یک دلالی بزرگ است
جارو کردن کف کارخانه مقدمه یک دلالی بزرگ است، اما این بار اجازه نخواهید یافت که با «هایپر» و «مبل» سوهان روح کارگران و بازنشستگان ارج شوید.
به گزارش خانه ملت، علیرضا محجوب در یادداشتی بر نقش مؤلفه‌های تأثیرگذار در تعطیلی کارخانه ارج اشاره کرده و در این مطلب آورده است:
چند روزی است که خبر تعطیلی کارخانه ارج و اخبار حواشی آن موضوع داغ رسانه‌های مکتوب و مجازی بوده است. برخی رسانه‌ها با محوریت یکی دو خبرگزاری سعی کرده و می‌نمایند این تعطیلی را به سیاست‌های دولت فعلی ربط داده و با کشاندن موضوع به «پسابرجام» امید مردم را نسبت به اقدامات گذشته و حال و آینده دولت مستقر کمرنگ و سلب نمایند. از سویی دیگر علی‌القاعده رسانه‌های حامی دولت نیز کنکاش خواهند نمود تا روزنه‌های ارتباط این تعطیلی با تصمیمات و اقدامات دولت قبل را بیابند و اساس آن را به پیشینیان نسبت دهند. به هر دو گروه خسته نباشید عرض می‌کنم که قطعاً برای رضای خدا قلم زده‌اند!
۱- «ارج» از وقتی در جاده بن‌بست تعطیلی قرار گرفت که سازمان صنایع ملی ایران در اواسط دهه ۷۰ و در اجرای سیاست‌های «خصوصی سازی» این شرکت را به بانک ملی واگذار کرد. همین روال در مورد دیگر کارخانه مشابه یعنی «آزمایش» نیز انجام شد که باعث گردید کمر این شرکت نیز بشکند. متأسفانه باید گفت مابقی شرکت‌هایی که در همین مسیر واقع شدند نیز تعطیل شده یا می‌شوند.
۲- شرکت تولیدی مانند «ارج» که به برکت واردات بی‌رویه ناگزیر بوده است با مشهور‌ترین برندهای خارجی در ایران رقابت کند (که همه شما این برند‌ها را می‌شناسید) کافی بود تا گرفتار درد بی‌درمان «بهره‌بانکی» هم بشود که این اتفاق نیز افتاد. آیا این سرطان یک شبه گریبان ارج را گرفت؟!
۳- آن‌هایی که با حرارت از اجرای سیاست خانمان‌برانداز «خصوصی سازی» در ایران دفاع می‌کردند و سینه‌چاک می‌نمودند؛ امروز کجایند تا پاسخ خانواده‌های نجیب و شریف کارگران را بدهند؟ در دهه اخیر صد‌ها کارخانه به این وضع دچار شده‌اند و متأسفانه با «این فرمان» کماکان این روال ادامه خواهد یافت و گویا فقط کارگران مرغ عزا و عروسی آقایانند!
۴- صاحبان تریبون که امروز رگ گردن کلفت می‌کنند و در رسانه‌هایشان فریاد «وااسفا» سر داده‌اند؛ مرد باشند و بگویند که یخچال و کولر و…دفتر و اتاق‌های منزلشان از کدام برند است؟
۵- مسؤولان فعلی اداره‌کننده ارج و رؤسایشان نیز بدانند که هرکس فقط دو روز در یک کارخانه کار کرده باشد؛ متوجه می‌شود که این شیوه عملکردی در جمع‌آوری خطوط تولید و فروش قطعات و «جارو کردن کف کارخانه» مقدمه یک «دلالی بزرگ» است. یقین بدانید این‌بار دیگر ابتکارعمل را از دستان شما خارج خواهیم کرد و اجازه نخواهید یافت که با «هایپر» و «مبل» سوهان روح کارگران و بازنشستگان ارج شوید.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.