حجم تولید نیروگاه‌ها در صورت برقی‌شدن خودروها ادعا این است که در صورت گسترش خودروهای برقی، باز بخش برق به سوخت فسیلی مثل نفت نیاز خواهد داشت چون انرژی‌های تجدیدپذیر قادر به تأمین این همه برق نیستند. در واقعیت البته سهم نفت از تولید برق تقریباً صفر است و عمده برق غیرتجدیدپذیر از گاز و […]
حجم تولید نیروگاه‌ها در صورت برقی‌شدن خودروها
ادعا این است که در صورت گسترش خودروهای برقی، باز بخش برق به سوخت فسیلی مثل نفت نیاز خواهد داشت چون انرژی‌های تجدیدپذیر قادر به تأمین این همه برق نیستند. در واقعیت البته سهم نفت از تولید برق تقریباً صفر است و عمده برق غیرتجدیدپذیر از گاز و زغال‌سنگ تأمین می‌شود. در نتیجه حتی در صورت عدم کفایت ظرفیت تجدیدپذیرها، باز این بار اضافه انرژی بخش حمل‌ونقل بر دوش گاز و در درجه بعدی زغال‌سنگ خواهد بود. ضمناً دقت کنیم که با گسترش خودروهای برقی، حجم بزرگی از ظرفیت ذخیره‌سازی غیرمتمرکز در شبکه برق ایجاد می‌شود که معضل گاه و بی‌گاهی (Intermittency) انرژی‌های نو را کم می‌کند.
حامد قدوسی، استاد اقتصاد مالی انستیتو فناوری استیونس در کانال تلگرامی خود نوشت؛ حال به سنت همیشگی تخمین سرانگشتی از اندازه برق مصرفی بخش حمل‌ونقل بزنیم و ببینیم که آیا زیرساخت تولید برق جهان قادر به تأمین انرژی لازم برای بخش حمل‌ونقل هست یا نه.
۱) مصرف روزانه بنزین و دیزل و سوخت جت و کشتی و امثال آن چیزی حدود ۶۵ میلیون بشکه نفت‌خام در روز در کل جهان است (نزدیک ۷۰ درصد ظرفیت پالایشگاه نهایتاً به مصرف حمل‌ونقل می‌رسد).
۲) انرژی داخل هر بشکه نفت‌خام حدوداً ۱۷۰۰ کیلووات ساعت است.
۳) پس کل ظرفیت لازم برای بخش حمل‌ونقل حدود ۴٫۶ میلیارد کیلووات توان است. (انرژی کل ۶۵ میلیون بشکه در روز را بر ۲۴ تقسیم کردیم تا به توان نیروگاه برسیم.)
۴) موتورهای احتراق درونی بسیار ناکارا هستند و ضریب تبدیل انرژی آنها حدود ۲۰ درصد است. ضریب تبدیل انرژی در خودروهای برقی حدود ۶۰ درصد است. یعنی یک ماشین برقی، چیزی حدود «یک‌سوم» انرژی ورودی یک خودروهای بنزینی را لازم دارد.
۵) با در نظر گرفتن ضریب کارایی سه برابری خودروهای برقی و با لحاظ کردن درصدی برای تلفات انتقال، می‌توانیم سرانگشتی بگوییم که برای حذف کل سوخت‌های مایع از بخش حمل‌ونقل (یعنی یک فرض حد بالا)، به چیزی حدود دو میلیارد کیلووات توان برق جدید نیاز داریم.
۶) ظرفیت نصب شده برق در دنیا، چیزی حدود هشت میلیارد کیلووات است. ظرفیت برق چین و آمریکا و اتحادیه اروپا روی هم، چیزی حدود چهار میلیارد کیلووات است.
۷) موضوع را از زاویه دیگر هم آزمون کنیم تا مطمئن شویم در تبدیل واحد‌ها خطای بزرگی نکرده‌ایم: کل مصرف برق جهان در سال حدود ۲۵۰۰۰ تراوات‌ساعت است که می‌شود معادل انرژی روزانه حدود ۴۰ میلیون بشکه نفت‌خام. با دقت به اینکه «ظرفیت» نصب‌شده بخش برق چندین برابر انرژی خروجی آن است، کمابیش به همان محاسبات قبلی می‌رسیم.
نتیجه‌گیری: اگر تمام سوخت‌های مایع در بخش حمل‌ونقل بخواهند با برق تأمین شوند، ما به چیزی حدود ۲۵ درصد ظرفیت اضافه در مقایسه با ظرفیت فعلی بخش برق دنیا نیاز خواهیم داشت که قابل انجام است. مثل همیشه، برخی تقریب‌‌ها را انجام دادیم که حدود و اندازه مقیاس موضوع را تخمین بزنیم و طبعاً یک‌سری از ریزه‌‌کاری‌ها در جریان تخمین حذف شدند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.