چشم تخت‌جمشید را کور می‌کنند تا نام‌شان باقی بماند!

چشم تخت‌جمشید را کور می‌کنند تا نام‌شان باقی بماند!

وندال‌‌‌ها به گوردخمه دو هزارساله معروف به چشمه‌پارسه (تخت‌جمشید) در مَرودشت هم رحم نکردند و به بخش‌هایی از آن دست‌اندازی کرده‌اند. حالا رنگ‌های سیاه و سفید و قرمز ورودی این بنای ارزشمند را رنگی کرده است. سیاوش آریا، کنشگر میراث فرهنگی استان فارس در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به یادگاری‌نویسی‌های انجام شده با رنگ روی دیواره‌های گوردخمه تخت‌جمشید به عنوان محوطه‌ای که اسفندماه سال۱۳۸۴ در فهرست آثار ملی ثبت شده است، بیان می‌کند: از سوی دیگر حضور معتاد‌‌ها و بی‌خانم‌‌‌ها در کنار این محوطه و روشن کردن آتش و باقی ماندن خاکستر آن در داخل، کنار و اطرافِ این گوردخمه، چهره زشتی را از این محوطه به نمایش گذاشته است. او با بیان اینکه بی‌مهری‌ها به این محوطه تاریخیِ حدود دوهزار ساله، فقط مربوط به وندالیسم و حضور معتادان نمی‌شود، از وجود زباله در اطراف این محوطه تاریخی که به تنهایی چهره زشتی را برای آن به نمایش گذاشته، خبر می‌دهد و می‌گوید: از سوی دیگر عوامل طبیعی و به ویژه بیولوژیکی (گل سنگ‌ها) در داخلِ سنگ‌های رخنه کرده و باعث ایجادِ ترک و شکاف‌هایی شده‌اند که تخریبِ جداره این گوردخمه‌ها را سرعت می‌دهد. او فرونشست زمین در حریم درجه یک و در نزدیکی گوردخمه «چشمه پارسه» را که در یک خط درازا (طولی) گسترش پیدا کرده، نمونه‌ای از این اتفاق می‌داند و ادامه می‌دهد: نکته غم‌انگیز داستان زمانی رخ می‌دهد که بدانیم این فرونشست‌‌‌ها در حال گسترش‌اند. این فعال میراث فرهنگی استان فارس با اشاره به درخواست‌های زیادی که در طول سال‌های گذشته توسط کارشناسان و کُنشگران میراث فرهنگی مطرح شده که باید دستکم درسی به نام «میراث فرهنگی و زیست‌بوم» در واحدهای درسی دانش‌آموزان در مقاطع مختلف تحصیلی گنجانده شود، ادامه می‌دهد: هر چند گور سنگیِ کوه مهر (رحمت) در نزدیکی میراث جهانی پارسه، قرار دارد، اما «لویی واندِنبِرگ» ندید، به عنوان نخستین کسی که تعداد زیادی از استودان‌‌‌ها و گوردخمه‌های این منطقه از تخت‌جمشید را شناسایی کرد آن را ندید. حتی بعد از آن «هِرتسفِلد» و دیگر پژوهشگران که این آثار را شناسایی کردند، هیچ کدام به این گوردخمه اشاره‌ای نکردند.