بحران در کمین پالایشگاه‌های نفتی ؟! مقررات جدید سوخت کشتیرانی که برخی آن را بزرگ‌ترین مختل‌کننده بازار نفت نامیده‌اند در کمتر از دو ماه دیگر به اجرا درمی‌آید و پالایشگاه‌ها که در حال آماده‌سازی برای تغییر مشخصات فنی سوخت دریایی هستند را مضطرب ساخته است. به گزارش ایسنا، صنعت پالایش در سراسر جهان محتاطانه برای […]
بحران در کمین پالایشگاه‌های نفتی ؟!
مقررات جدید سوخت کشتیرانی که برخی آن را بزرگ‌ترین مختل‌کننده بازار نفت نامیده‌اند در کمتر از دو ماه دیگر به اجرا درمی‌آید و پالایشگاه‌ها که در حال آماده‌سازی برای تغییر مشخصات فنی سوخت دریایی هستند را مضطرب ساخته است.
به گزارش ایسنا، صنعت پالایش در سراسر جهان محتاطانه برای افزایش تولید سوخت منطبق با مقررات جدید IMO برنامه‌ریزی کرده و انتظار دارد اجرای این مقررات پول بادآورده‌ای برای آنها به همراه داشته باشد.
اما همچنان که اول ژانویه سال ۲۰۲۰ به سرعت نزدیک می‌شود، ممکن است از عایدی بالای حاشیه سود که پیش از این پیش‌بینی شده بود خبری نباشد زیرا اختلال ناشی از اجرای مقررات جدید سوخت دریایی ممکن است کمتر از حد تصور قبلی باشد.
طبق مقررات جدید سازمان بین‌المللی دریانوردی (IMO)، از اول ژانویه سال ۲۰۲۰ باید نفت کوره حاوی۰٫۵ درصد سولفور یا کمتر در کشتی‌ها مورد استفاده قرار گیرد مگر اینکه کشتی‌ها، سیستم‌های معروف به اسکرابر را برای حذف سولفور از گازهای خروجی منتشره نصب کرده باشند، بنابراین می‌توانند همچنان از نفت کوره سولفور بالا (HSFO) استفاده کنند.
مطمئناً استانداردهای سوخت جدید شوکی را در سراسر زنجیره تأمین صنعت کشتیرانی از تولیدکنندگان نفت‌خام گرفته تا پالایشگاه‌ها و معامله‌گران و مصرف‌کنندگان نهایی کالاهای حمل شده توسط کشتی‌ها طنین‌انداز خواهد کرد.
با این همه عرضه سوخت پاک‌تری که حاوی سولفور اندکی است، ممکن است کافی باشد اما تقاضا به دلیل کندی رشد اقتصاد جهانی و تجارت جهانی و همچنین تخلف از مقررات جدید از سوی برخی از کشتی‌داران که تحلیلگران شرکت وود مک‌کنزی برای سال ۲۰۲۰ حدود ۱۰ درصد برآورد کرده‌اند، ممکن است ضعیف باشد.
روسیه یکی از کشورهایی است که اجرای مقررات IMO را به تأخیر خواهد انداخت اما الکساندر نواک، وزیر انرژی روسیه به بلومبرگ گفته است، عدم اجرای این مقررات به آبهای سرزمینی این کشور شامل رودخانه‌ها محدود خواهد بود و روسیه در آبهای بین‌المللی به این مقررات عمل می‌کند. روسیه که نفتش عمدتاً سولفور بالایی دارد یکی از بزرگ‌ترین بازندگان مقررات جدید سوخت دریایی خواهد بود.
مقررات جدید باعث خواهد شد، نفت کوره دارای سولفور اندک (LSFO) جای تقاضا برای HSFO را بگیرد اما دورنمای این تغییر به شدت چند ماه گذشته دیده نمی‌شود.
به گفته آلن گلدر، مدیر تحلیل نفتی وود مک‌کنزی، صنعت کشتیرانی ۳٫۵ میلیون بشکه در روز HSFO مصرف می‌کند در حالی که پالایشگاه‌ها در سراسر جهان قرار است ۱٫۵ میلیون بشکه در روز سوخت VLSFO تولید کنند. با این حال همچنان تقاضا برای HSFO از سوی کشتی‌هایی که سیستم اسکرابر نصب کرده‌اند یا آماده‌اند در بازارهایی که کنترل محدودی دارند تقلب کنند، وجود خواهد داشت. حدود یک میلیون بشکه در روز تقاضا برای سوخت دریایی برای سوخت MGO خواهد بود که مشابه دیزل است.
شارون واینتراب، مدیرعامل عرضه و تجارت نیم‌کره شرقی در شرکت BP در سپتامبر به رویترز گفته بود سوخت VLSFO بسیار ارزان‌تر از گازوئیل دریایی است اما برخی از مشتریان محافظه‌کار ممکن است همچنان MGO را ترجیح دهند.
با عرضه نسبتاً کافی سوخت VLSFO پالایشگاه‌ها ممکن است رونق حاشیه سود پالایش که اوایل امسال پیش‌بینی کرده بودند را مشاهده نکنند.
با نزدیک شدن به سال ۲۰۲۰ موجودی سوخت LSFO در بنادر بانکرینگ سراسر جهان مانند سنگاپور بالاتر می‌رود. به گفته تحلیلگران رفینیتیو آیکان، در پایان اکتبر۷٫۳ تا ۷٫۵ میلیون تن LSFO در مخازن شناور ۲۹ ابرنفتکش در سواحل سنگاپور وجود داشته که بالاتر از هفت میلیون تن در ابتدای اکتبر است.
پالایشگاه‌های ژاپنی آماده عرضه LSFO هستند اما به تولید و عرضه HSFO نیز ادامه می‌دهند زیرا ژاپن تخلیه آب از اسکرابرها در بنادر را ممنوع نکرده است.
فارغ از سوخت دریایی که صنعت کشتیرانی استفاده خواهد کرد، تقاضا برای هر کدام از این سوخت‌ها به دلیل چشم‌انداز کندی رشد اقتصاد جهانی و تجارت دریابرد ممکن است کمتر از حد مورد پیش‌بینی باشد.
براساس گزارش اویل پرایس، آژانس بین‌المللی انرژی در گزارش بازار نفت سپتامبر اعلام کرد که کندی رشد تجارت روی تقاضا برای نفت کوره تأثیر منفی گذاشته و باعث شده اختلالات مربوط به اجرای مقررات جدید برای استفاده از سوخت پاک‌تر کمتر شود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.