رویترز طی گزارشی نوشت: هرچند توسعه بخش معدن ایران ممکن است سال‌ها طول بکشد، به عقیده تحلیلگران هزینه‌های پایین انرژی ممکن است این کشور را در نهایت به یک بازیگر مهم در صنعت جهانی فلزات تبدیل کند. به گزارش ماین نیوز، رویترز طی گزارشی نوشت: بعد از لغو تحریم‌ها، منابع غنی روی، مس، طلا […]
رویترز طی گزارشی نوشت: هرچند توسعه بخش معدن ایران ممکن است سال‌ها طول بکشد، به عقیده تحلیلگران هزینه‌های پایین انرژی ممکن است این کشور را در نهایت به یک بازیگر مهم در صنعت جهانی فلزات تبدیل کند.
به گزارش ماین نیوز، رویترز طی گزارشی نوشت: بعد از لغو تحریم‌ها، منابع غنی روی، مس، طلا و دیگر مواد معدنی ایران سرمایه‌گذاران بین‌المللی را اغوا می‌کند، اما توسعه این بخش زمان خواهد برد و باید بر برخی مشکلات غلبه شود.
کاهش قیمت فلزات و ابهامات کار با دولت تهران، که عملاً تمام معادن کشور را در اختیار دارد بدان معناست که بسیاری از شرکت‌های معدن کاری خارجی برای امضای قرارداد عجله چندانی ندارند.
با این حال، برخی موافقتنامه‌ها قبلاً منعقد شده و برخی شرکت‌های دیگر خارجی هم در هفته‌های بعد از لغو تحریم‌ها به دنبال ورود به بخش معادن و فلزات ایران هستند.
ایران که یکی از بزرگ‌‌ترین پروژه‌های روی توسعه نیافته جهان را در خود جای داده، و دارای هزاران معدن دیگر است، تلاش دارد تا بعد از تحریم‌ها، سرمایه‌گذاران را تشویق به حضور در بازار این کشور کند.
شرکت دولتی ایمیدروی ایران فعال در زمینه معدن و فلزات، در ماه نوامبر در یک کنفرانس معدنکاری در استرالیا اعلام کرد که بخش معدن کاری آن تا سال ۲۰۲۵ به ۲۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز دارد.
نیل پاسمور، مدیرعامل بانک هانام‌اند پارتنرز در لندن گفت: ایران دارای دارایی‌های معدنی در کلاس جهانی است که تاکنون از حضور سرمایه‌گذاران محروم بوده، اما در حال حاضر ما در اعماق یکی از تاریک‌‌‌ترین دوران رو به افت صنعت معدن قرار داریم.
افت قیمت کالا‌‌ها به شرکت‌های معدن کاری بین‌المللی آسیب زده و آن‌‌ها را ناگزیر ساخته تا دارایی‌های خود را بفروشند، سود سهام خود را کاهش دهند و سرمایه‌گذاری خود را پایین بیاورند، اما با این وجود برخی قرارداد‌‌ها با ایران منعقد شده است.
پاسمور افزود: در طی ۶ تا ۱۲ ماهی که گفته می‌شد قرار است تحریم‌ها برداشته شود، فعالان این بخش کاری‌هایی را شروع کرده‌اند و اکنون که گشایش اقتصادی ایجاد شده، آن‌‌ها در حال سرعت بخشیدن به این روند هستند.
در هند، شرکت ملی آلومینیم (نالکو) ماه گذشته اعلام کرد که قصد دارد گروهی را برای بررسی ایجاد یک مجتمع گداخت به ارزش ۲ میلیارد دلار به ایران اعزام کند. شرکت دولتی کی‌ای‌او‌سی‌ال هند هم در حال بررسی احداث یک مجتمع گندوله‌سازی است.
شرکت‌های دیگری نیز از ایتالیا و چین گرفته تا کره جنوبی قراردادهایی را به امضا رسانده‌اند یا به دنبال انعقاد چنین قراردادهایی هستند.
اما شرکت نالکو با اشاره به ابهام در بین سرمایه‌گذاران احتمالی گفته که این شرکت در عمان و قطر هم به دنبال جاهایی برای ساخت کارخانه گداخت آلومینیم است.
سخنگوی شرکت معدنکاری ریو تینتو، که قبلاً در پروژه معدن طلای ساراگونای مشارکت داشت اعلام کرده که کاری توسط تیم اکتشافی این شرکت درباره ایران انجام نشده است.
مارک بریستوف، مدیر شرکت رانگولد ریسورسز که تجربه معدن کاری در مناطق پر ریسک آفریقا را دارد گفت، این شرکت تمایلی به حضور در بخش معدنی ایران ندارد.
امضای قرارداد با ایران که اختلافات سیاسی بین احزاب مختلف در آن به چشم می‌خورد، می‌تواند پیچیده و زمان‌بر باشد. اما هرچند توسعه بخش معدن ایران ممکن است سال‌ها طول بکشد، به عقیده تحلیلگران هزینه‌های پایین انرژی ممکن است این کشور را در نهایت به یک بازیگر مهم در صنعت جهانی فلزات تبدیل کند.
پروژه مهدی‌آباد ایران یکی از بزرگ‌‌ترین ذخایر روی جهان را در خود جای داده است. این پروژه قبلاً قرار بود توسط شرکت استرالیایی یونیون ریسورسز توسعه یابد و سالانه ۳۰۰ هزار تن روی تولید کند.
ایران می‌گوید، ۶۸ نوع ماده معدنی شامل سنگ آهن، زغال سنگ، طلا، مس در اختیار دارد که مجموع این ذخایر به ۴۳ میلیارد تن می‌رسد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.