دلایل عدم توجه خودروسازان به تیونینگ

دلایل عدم توجه خودروسازان به تیونینگ

تیونینگ (Tuning) یکی از شاخه‌های مهم صنعت خودرو به حساب می‌آید. تیونینگ به مجموعه اموری گفته می‌شود که در آن اجزای بدنه اتومبیل و همچنین سیستم‌های فنی و داخلی آن در راستای بهبود عملکرد دچار تغییرات می‌شود و روشی برای اسپرت‌تر کردن خودرو است.

به گزارش مناقصه‌مزایده، تیونینگ خودرو را به طور خلاصه می‌توان به عنوان ارتقاء دادن مشخصات فنی و ظاهری یک خودرو تعریف کرد. پایه و اساس تیونینگ رسیدن به حداکثر کارایی فنی یا دستیابی به بالا‎ترین حد ممکن از زیبایی و جذابیت است. به طور کلی تیونینگ یک خودرو می‌تواند موارد متعددی نظیر افزايش قدرت موتور از طریق دستکاری آن، افزايش قدرت ترمزها، جابه‌جا کردن یا تغییر دادن قطعات مختلف خودرو و به وجود آوردن تغييرات مهم در نمای داخلی، نمای خارجی و بدنه آن خودرو را شامل شود و در عین رقم زدن ظاهری متفاوت برای خودرو، سرعت و قدرت آن را نیز افزایش دهد. در واقع ویژگی‌های یاد شده موجب می‌شود كهک خودروی تیون شده بتواند از ساير خودرو‌های مشابه و هم رده خود متفاوت و متمایز به نظر برسد و در پایان کار خودروی مورد نظر به خودروی جدیدی تبدیل می‌شود. به طوری که خودروهای تیونینگ شده گاهی تا دو برابر خودروهای عادی از همان مدل قدرت دارند.

معمولاً خودروهای پرطرفدار و دارای کلاس جهانی، بیشتر قابلیت تیونینگ را دارند چراکه شرکت‌های زیادی اقدام به تولید قطعات تقویت شده و یا اسپرت برای آنها می‌کنند. اما خودروهایی که کمتر شناخته شده هستند، این قابلیت را نداشته و نمی‌توان قطعات مخصوص تیونینگ آنها را در بازار یافت و یا شرکت یا فردی را پیدا کرد که تیونینگ آن را بر عهده بگیرد.

این در حالی است که خودروسازان به‌راحتی می‌توانند تغییراتی که تیونر‌ها انجام می‌دهند را بر روی خودروها اعمال کنند اما علاقه‌ای به انجام این کار ندارند که از مهم‌ترین دلایل آن را می‌توان موارد زیر نام برد:

نخستین مسأله بحث دوام موتوراست؛ موتورهای تیونینگ شده (البته بسته به سطح افزایش قدرت موتور) معمولاً زودتر از موتورهای عادی آسیب می‌بینند. البته خودروسازان معتبر همواره در زمان طراحی موتور و سایر بخش‌های خودرو، مجموعه اجزاء را برای حد بالاتری از آنچه خودرو به‌طور معمول به آن نیاز دارد طراحی می‌کنند و به این ترتیب موتور و سایر اجزای خودروها با فناوری روز به‌راحتی می‌توانند فشارهای بیشتری را تحمل کنند اما این موضوع محدودیت‌هایی نیز دارد و پس از عبور از این محدودیت‌ها، موتور خودرو تحت‌ فشار نامتناسب با طراحی و مهندسی‌اش قرار می‌گیرد که حاصل آن آسیب‌دیدگی سریع‌تر اجزای موتور است. این مسأله برای تیونر‌ها اهمیت چندانی ندارد اما خودروسازان که ناچار به گارانتی کردن خودروهای تولیدی خود هستند، نمی‌توانند ریسک این آسیب‌دیدگی را بپذیرند و به همین دلیل دوام را بر توان موتور ترجیح می‌دهند و دقیقاً به همین دلیل است که بسیاری از خودروهای تیونینگ شده از سوی تیونر‌های خارج از شرکت‌های خودروسازی، گارانتی شرکت سازنده خودرو را از دست می‌دهند.

در کنار اینها مسائل مربوط به آلایندگی و مصرف سوخت هم مطرح است چراکه موتورهای تقویت شده معمولاً در این دو زمینه ضعف‌هایی نسبت به موتورهای استاندارد دارند و گاهی در آزمون‌های آلایندگی نمی‌توانند گواهی‌های لازم را کسب کنند. اینها و البته دلایل دیگر، شرکت‌های خودروساز را از تقویت بیش از حد موتورهای تولید خود بازمی‌دارد ضمن آنکه این خودروها تیراژ تولید پایینی دارند و گاهی اقدام برای تولید آنها برای شرکت‌های خودروساز با توجه به جایگاه برند ارزش سرمایه‌گذاری ندارد.

در پایان؛ باید این نکته مهم را هم مدنظر داشت که خیلی از تیونینگ‌های حرفه‌ای هزینه‌های بالایی در بر دارد به صورتی که مالک خودرو، باید برابر یا حتی دو برابر قیمت استاندارد خودرو برای قطعات و نصب، هزینه پرداخت کند.