هیولایی که آب‌های ونوس را خورده است ! آن‌گونه که مشخص است در سطح سیاره ونوس که دومین سیاره نزدیک به خورشید در منظومه شمسی ما و شبیه‌‌ترین سیاره به زمین است – آن را دوقلوی زمین نیز می‌نامند – زمانی اقیانوس‌های مملو از آب مایع وجود داشته است. اما به مرور زمان آب‌های سطح […]
هیولایی که آب‌های ونوس را خورده است !
آن‌گونه که مشخص است در سطح سیاره ونوس که دومین سیاره نزدیک به خورشید در منظومه شمسی ما و شبیه‌‌ترین سیاره به زمین است – آن را دوقلوی زمین نیز می‌نامند – زمانی اقیانوس‌های مملو از آب مایع وجود داشته است. اما به مرور زمان آب‌های سطح این سیاره ناپدید شده‌اند و فرض بر آن است که از اتمسفر آن به شکل بخار خارج شده است. اما این همه آب به کجا رفته چگونه رفته است؟!
به گزارش «تابناک» مطالعات قبلی دانشمندان نشان داده است که اتمسفر سیاره ونوس یا زهره به شکلی اساسی خشک است و به گفته ناسا ۱۰ هزار تا ۱۰۰ هزار برابر کم‌تر از زمین شامل آب است. اما اکنون یک تحقیق و بررسی جدید که در نشریه علمی Geophysical Research Letters منتشر شده نشان می‌دهد که آب‌های سابقاً موجود در سطح این سیاره به کجا رفته است: یک طوفان الکتریکی همه آن را به بخار تبدیل کرده است!
دانشمندان بر این باور هستند که سیاره‌های داراری جو از یک میدان مغناطیسی یا الکتریکی برخوردار هستند که می‌تواند مولکول‌ها را از قسمت‌های فوقانی جو آن‌ها با غلبه بر گرانش به فضا بکشاند. همچنین داده‌های به دست آمده از کاوشگر فضایی Venus Express مربوط به آژانس فضایی اروپا نیز نشان می‌دهد که میدان مغناطیسی ونوس بسیار قدرتمند است و احتمالاً مسؤول تبخیر آب‌های جو و سطح این سیاره به داخل فضا است.
«گلین کالینسون» از محققان این مطالعه گفته است: ما به این نتیجه رسیدیم که بادهای مغناطیسی که مردم تصور می‌کنند به اندازه یک دندانه در یک چرخ بزرگ بی‌اهمیت است، مسؤول از بین رفتن آب‌های جو و سطح سیاره ونوس است و در واقع همان هیولایی است که آب‌های این سیاره را مکیده است.
دانشمندان اساساً بر این فرض هستند که طوفان‌های خورشیدی در وهله نخست مسؤول از بین بردن مولکول‌های جو سیارات هستند. کالینسون در این باره گفته: کت هنوز دقیقاً نمی‌دانیم که چرا بدهای مغناطیسی در این سیاره تا این حد قدرتمندتر از زمین عمل می‌کنند اما احتمالاً دلیل آن نزدیکی بیش‌تر ونوس به خورشید، و تابش دو برابری نور ماوراء بنفش از خورشید به این سیاره است.
نتایج این تحقیقات به قدری اهمیت دارد که می‌تواند مسیر مطالعات در مورد سایر سیاره‌های منظومه شمسی و خارج از آن را تغییر دهد. از این حیث اکنون ناسا میگوید که همین بادهای مغناطیسی می‌تواند مسؤول از بین رفتن اتمسفر و آب‌های سطح مریخ بوده باشد و اکنون مأموریت کاوشگر Mars Atmosphere and Volatile Evolution یا MAVEN به همین موضوع میپردازد.
در واقع اگر یک ستاره میزان زیادی تابش ماوراء بنفش داشته باشد می‌تواند اثرات بادهای مغناطیسی در یک سیاره خود را بسیار افزایش دهد که این موضوع باقی ماندن آب و مولکول‌ها در جو این سیارات را بسیار مشکل می‌کند. اکنون با استفاده از این نتایج دانشمندان می‌توانند برای پیدا کردن سیاره‌های قابل سکونت در منظومه‌ها و کهکشان‌های دیگر موضوع بادهای مغناطیسی و میدان مغناطیسی سیارات را در محاسبات خود دخیل کنند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.