تولیدکنندگان واگن نمیتوانند ضمانتنامه بانکی ارایه کنند بحث لغو قرارداد خرید واگن که با هدف حمایت از تولید ملی صورت گرفت، نتوانست گرهای از مشکلات صنعت حملونقل کشور باز کند؛ چراکه بسیاری از کارشناسان و فعالان حملونقل از شرکتهای بهرهبردار گرفته تا تولیدکنندگان واگن، بر این باورند که مشکلات واگنسازان با منع واردات حل نخواهد […]
تولیدکنندگان واگن نمیتوانند ضمانتنامه بانکی ارایه کنند
بحث لغو قرارداد خرید واگن که با هدف حمایت از تولید ملی صورت گرفت، نتوانست گرهای از مشکلات صنعت حملونقل کشور باز کند؛ چراکه بسیاری از کارشناسان و فعالان حملونقل از شرکتهای بهرهبردار گرفته تا تولیدکنندگان واگن، بر این باورند که مشکلات واگنسازان با منع واردات حل نخواهد شد.
به گزارش تیننیوز، در روزهای اخیر پرسشهای متعددی با موضوع منطق لغو واردات واگن در فضای مجازی شکل گرفته است.
در همین راستا، یکی از کاربران تیننیوز در پرسشی اساسی عنوان کرده است که آیا مبنا و دلیل اعلام شده برای لغو واردات واگن تناسبی با منطق اقتصادی دارد و همسو با صرف و صلاح اقتصاد کشور محسوب میشود؟
حال، با توجه به اینکه مصرفکننده اصلی واگنها، شرکتهای حملونقلی هستند، باید دید مسأله منع واردات واگن از دیدگاه ذینفعان اصلی این حوزه چگونه است.
دبیر انجمن صنفی شرکتهای حملونقل ریلی، در گفتوگو با تیننیوز، در رابطه با منطق منع واردات و حمایت از تولید داخلی، ابتدا این پرسش را مطرح میکند که آیا مسؤولین میدانند تاکنون چند شرکت واگنساز داخلی توانستهاند تعهدات قرارداد خود با شرکتهای حملونقلی را به مرحله اجرا برسانند؟
غلامحسین عبداللهی در ادامه با اشاره به اینکه مسؤولین باید به طول مدت قراردادها و چگونگی اجرای آن توسط شرکتهای تولیدکننده توجه کنند، میگوید: مشکل کنونی صنعت حملونقل ریلی کشور بیش از هر بخشی متوجه واگنسازان است.
حملونقل ریلی یکی از اولویتهای سالجاری به شمار میرود که دولت تاکنون هیچگونه تسهیلاتی برای سرپا نگه داشتن این حوزه اختصاص نداده است؛ اما در ماههای پایانی سال گذشته شاهد حمایت ویژه دولت از خودروسازان و به تبع آن افزایش تقاضا در این بخش بودیم؛ تا حدی که بازار راکد خودرو داخلی تعداد قابل توجهی از مشتریان خود را در نوبت گذاشت.
عبداللهی با بیان اینکه برخی قراردادهای واگن با گذشت ۴ سال هنوز تحویل داده نشده است، میگوید: مسلماً کارخانهای محصولات خود را میفروشد که بتواند تولید کند؛ اما متأسفانه بسیاری از واگنسازان داخلی توان تولید ندارند.
به گفته عبداللهی، برای خرید واگن لازم است که مبلغی به عنوان پیشپرداخت تحویل سازندگان شود؛ اما تولیدکنندگان واگن به دلیل مشکلات بسیاری که دارند قادر نیستند در برابر مبلغ پرداختی، ضمانتنامه بانکی ارایه کنند.
وی در ادامه میگوید: حمایت از تولید ملی در حالی خریدار و فروشنده واگن را به خود درگیر کرده که تاکنون هیچ اقدام حمایتی برای بهبود صنعت حملونقل ریلی کشور صورت نگرفته است.
از طرفی این سؤال مطرح است که آیا واگنهای فرسودهای که در شبکه ریلی کشور بهکار گرفته میشوند، به تخصیص اعتبار برای بازسازی و تعمیر نیاز ندارند؟
عبداللهی با بیان اینکه واگنسازان که امروز زمینگیر شده و نمیتوانند تولید کنند، بهطور جدی به چارهاندیشی مسؤولان دولتی در حوزه ریلی نیازمند است، میگوید: این مسؤولیتی است که بخش خصوصی عهدهدار آن نمیشود؛ چراکه سرمایهگذاریها معمولاً در حوزهای انجام میشود که بازگشت اقتصادی داشته باشد.
به همیت جهت بازسازی و نوسازی ناوگان ریلی کشور، خصوصاً در مورد واگنها امری است که تنها با ورود و حمایت دولت قابل حل خواهد بود.
اگر مشکلات واگنسازان داخلی از سوی وزارتخانههای مربوط حلوفصل شود، شرکتهای بهرهبردار محدودیت دیگری برای انعقاد قرارداد داخلی در مقابل خود نمیبینند.
از دیگر سو، در امور تجاری، واگنها به عنوان اموال غیرمنقول در نظر گرفته شده و به همین جهت برخی امکانات دولتی به این حوزه تعلق نمیگیرد.
دبیر انجمن صنعی شرکتهای حملونقل ریلی، در اینباره میگوید: از آنجایی که واگنها در ید قدرت دولت و شرکت راهآهن هستند، میتوان آنها را جزو اموال منقول در نظر گرفت تا فعالان این بخش بتوانند از امکاناتی چون نرخ ارز دولتی بهره ببرند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.