نقدینگیهای سرگردان در سراشیبی طرحهای پتروشیمیها؟ توسعه پتروشیمیها میتواند با جذب بخشی از نقدینگی در حدود دو هزار، هزار میلیارد تومانی صورتگیرد و وضعیت اشتغال را تکان دهد. وجود بیش از ۳۳ تریلیون مترمعکب ذخایر گاز طبیعی و ۱۵۷ میلیارد بشکه ذخایر قابلبرداشت نفتخام میتواند ایران را به یکی از غنیترین کشورهای منطقه تبدیل کند […]
نقدینگیهای سرگردان در سراشیبی طرحهای پتروشیمیها؟
توسعه پتروشیمیها میتواند با جذب بخشی از نقدینگی در حدود دو هزار، هزار میلیارد تومانی صورتگیرد و وضعیت اشتغال را تکان دهد.
وجود بیش از ۳۳ تریلیون مترمعکب ذخایر گاز طبیعی و ۱۵۷ میلیارد بشکه ذخایر قابلبرداشت نفتخام میتواند ایران را به یکی از غنیترین کشورهای منطقه تبدیل کند اما اعمال تحریمها مانع از درآمدزایی حاصل از فروش نفت شده و برای کشوری که سالها اقتصاد نفتمحور داشته، انسداد این شاهرگ حیاتی میتواند مسیر توسعه را ببندد، از اینرو سیاست کاهش وابستگی به درآمدهای ناشی از خامفروشی در دستور کار دولتها قرار گرفتهاست.
به گزارش ایرنا، این حجم از ذخایر، پتانسیل و مزیت چشمگیری برای توسعه صنعت پتروشیمی با هدف تکمیل زنجیره ارزش نفت و گاز فراهم میآورد و به همین دلیل از اواسط دهه ۷۰ شاهد رشد صنعت پتروشیمی در کشور هستیم. طبق گزارشهای بایگانی شده، در سال ۷۶ ارزش تولیدات پتروشیمیحدود یک میلیارد دلار بود که این میزان با توجه اهمیت توسعه صنعت و افزایش سرمایهگذاریها به ۱۷ میلیارد دلار رسیده و طبق برنامهریزی و سیاستگذاریهای انجام شده باید تا پنج سال دیگر به ۲۵ میلیارد دلار و تا سال ۱۴۰۴ به ۳۷ میلیارد دلار برسد.
افزایش ۲۰ میلیارد دلاری ارزش تولیدات پتروشیمیها در گروی افزایش سرمایهگذاری در این صنعت است اما با توجه به کاهش درآمدهای نفتی و سخت بودن شرایط جذب سرمایهگذاریهای خارجی میدانیم که اتکاء به منابع مالیِ دولت، توسعه را به تأخیر میاندازد.
در حالی که توسعه پولسازترین صنعت کشورمان معطل تأمین منابع مالی است و نگرانیهایی جدی درخصوص تأخیر در توسعه بابت تأمین وجود دارد، دو هزار، هزارمیلیارد تومان نقدینگی سرگردان در کشورمان داریم که ورود آن به هر بازاری باعث افزایش تورم در آن کسبوکار شدهاست.
کارشناسان معتقدند بهترین راهکار برای توسعه صنعت پتروشیمی و افزایش ارزآوری از این طریق، شراکت مردم است و میتوان با فروش سهام سودده پتروشیمیها و فروش انواع اوراق مالی با یک تیر چند نشان از جمله توسعه صنعت، اشتغالزایی، جلوگیری از خامفروشی، افزایش ارزآوری و ذخایر ارزی، نفوذ در بازارهای بینالمللی و… را زد.
۶۴ واحد پتروشیمی با پیشرفت ۲۰ تا ۹۹ درصدی
طبق گزارشهای رسمی وزارت نفت، در حالحاضر ۶۴ واحد پتروشیمی با پیشرفت ۲۰ تا ۹۹ درصد در ایران درحال ساخت است که شش طرح آن تأمین خوراک با ظرفیت ۱۵ میلیون تن و پنج پروژه هم از طرحهای زیرساختی است که این پروژهها تا سال ۱۴۰۳ به بهرهبرداری میرسند و ظرفیت تولیدات پتروشیمی کشور با افزایش ۹۰ تا ۹۵ درصدی به ۱۳۰ میلیون تن در سال میرسد.
از این تعداد ۲۰ واحد اولویت دارند و تا سال ۱۴۰۰ به بهرهبرداری میرسند که با افتتاح این ۲۰ واحد، ظرفیت تولید محصولات پتروشیمیکشور به ۹۱ میلیون تن، محصولات قابل فروش به ۵۱ میلیون تن، درآمد کشور به ۲۵ میلیارد دلار و سهم صادرات به حدود ۱۹ میلیارد دلار میرسد.
تا به امروز با سرمایهگذاری ۵۳ میلیارد دلاری، ۵۶ مجتمع پتروشیمیدر کشورمان فعال شدهاست و سیاست دولت این است که با سرمایه ۹۳ میلیارد دلاری تعداد مجتمعهای فعال را به ۸۳ مجتمع برساند.
به طور قطع پول دولت برای اجرای پروژههای پتروشیمی به ۹۳ میلیارد نمیرسد اما میتواند با بالا بردن جاذبهها و تنوع بخشیدن به سازوکارهای سرمایهگذاری در این صنعت، سپردههای متروک بانکی، پولهای خانگی مردم و سرمایههای فعالان اقتصادی را به سمت توسعه پتروشیمی هدایت کند.
سوددهی به سهامداران چه در بازار بورس و چه خریداران اوراقهای مالی در پروژههای مشارکتی تنها گوشهای از مزیتهای جذب نقدینگیهای خرد در این صنعت است. مهمترین مزیت آن کاهش نرخ بیکاری است که یکی از اصلیترین دغدغههای دولت محسوب میشود، چرا که تولید هر یک میلیون تن پتروشیمی۱۷۰ هزار شغل در پاییندست این صنعت ایجاد میکند و در حالحاضر ۱۰۸ هزار نفر به صورت مستقیم در صنعت پتروشیمی فعالند و به طور قطع جمعیت بیشتری به صورت غیرمستقیم میتوانند از این صنعت ارتزاق کنند و درآمد داشته باشند.
۲ ویژگی مهم گروههای پالایشی و پتروشیمی
براساس اعلام وزارت نفت، ظرفیت تولید پتروشیمی تا سال ۱۴۰۴ به بیش از ۱۳۰ میلیون تن میرسد و در این صورت درآمدهای حاصل از صادرات ۳۷ میلیارد دلاری این محصولات میتواند جای پول نفت را بگیرد.
از آنجایی که این اطمینان از اراده دولت برای توسعه صنعت پتروشیمیدر اقشار مختلف حاصل شدهاست، امروز شاهد افزایش صفهای خرید سهام پتروشیمیها در بازار سرمایه هستیم. صادراتمحور بودن شرکتهای پتروشیمیو تحریمناپذیر بودن آن، این اطمینان خاطر را به سهامداران میدهد که با افزایش نرخ دلار و شرایط تحریمیچراغ این شرکتها در بورس همچنان سبز میماند.
دو ویژگی مهم کمریسک بودن و پرسودده بودن گروههای پالایشی و پتروشیمیباعث شد تا کدهای جدید بورسی و سهامداران قدیمیدر سالجاری سرمایه خود را وارد این شرکتها کنند. به همین دلیل شاهد آن بودیم که با وجود اعمال تحریمها علیه صنعت پتروشیمیکشور، سهام این گروه در بورس در صف فروش قرار نگرفت. بنابراین، بازار سرمایه میتواند محلی خوبی برای جذب دو هزار، هزارمیلیارد تومان سرمایه سرگردان به پروژههای توسعه صنعت پتروشیمی باشد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.