موتور TU5 و EF7 چه تفاوت‌های با هم دارند

موتور TU5 و EF7 چه تفاوت‌های با هم دارند   موتورهای TU5 و EF7 در حجم گسترده‌تری از خودروهای حال‌حاضر بازار کشورمان مورد استفاده قرار گرفته‌ است و برای بسیاری از افراد تفاوت این موتورها و اینکه کدام یک می‌تواند عملکرد بهتری دارند جای سؤال بوده به همین منظور به معرفی این دو نوع موتور […]

موتور TU5 و EF7 چه تفاوت‌های با هم دارند  

موتورهای TU5 و EF7 در حجم گسترده‌تری از خودروهای حال‌حاضر بازار کشورمان مورد استفاده قرار گرفته‌ است و برای بسیاری از افراد تفاوت این موتورها و اینکه کدام یک می‌تواند عملکرد بهتری دارند جای سؤال بوده به همین منظور به معرفی این دو نوع موتور می‌پردازیم.

TU5 یکی از متداول‌ترین پیشرانه‌های گروه خودروسازی پژو سیتروئن (PSA) محسوب می‌شود که در بسیاری از محصولات اقتصادی و میان‌رده این شرکت مورد استفاده قرار گرفته است.

این پیشرانه عضو کوچکی از پیشرانه‌های سری TU شرکت PSA است که نمونه اولیه آن در سال ۱۹۸۶ به‌جای موتورهای سری X در محصولات پژو سیتروئن مورد استفاده قرار گرفت.

در کشور ما این موتور اولین‌بار با پژو ۲۰۶ تیپ۵ در دسترس خریداران داخلی قرار گرفت و از همان بدو ورود با ویژگی‌هایی همچون استهلاک کم، مصرف سوخت بهینه و توان خروجی قابل‌ قبول موفق شد نظر اغلب خریداران ایرانی را به سوی خود بکشاند.

TU5 به نوعی نمونه ارتقاءیافته موتور TU3 محسوب می‌شود که پیش‌تر روی پژو ۲۰۶ تیپ دو امتحان خود را پس داده بود، اما TU3 از مشکلات متعددی برخوردار بود و از نظر شتاب و قدرت نیز ضعف‌های فراوانی داشت.

موتور TU5 که برادر بزرگ‌تر TU3 محسوب می‌شود، ابتدا بر روی ۲۰۶ تیپ ۵ سوار شده و آن را به یکی از محبوب‌ترین هاچ‌بک‌های بازار ایران تبدیل کرد مزایایی همچون عملکرد نرم و کم صدا یا مصرف سوخت بهینه، همچنان بخشی از نظرات مثبت خریداران را برای این پیشرانه به همراه داشت.

EF7 در سال ۱۳۸۳ ایران خودرو تصمیم گرفت تا در پروژه‌ای به نام EF7 زمینه طراحی و تولید موتور ملی را فراهم کند. پس از تحقیقات فراوان و همکاری با شرکت F.E.V آلمان، ایران خودرو موفق شد در اسفندماه سال ۱۳۸۵ از اولین نمونه موتور EF7 رونمایی کند. EF7 یک موتور چهارسیلندر خطی ۱۶ سوپاپ است که از لحاظ ساختار شباهت فراوانی با موتورهای K4M یا حتی TU5 دارد، اما در مقایسه با دو پیشرانه نام برده شده از تطبیق‌پذیری بیشتری با گاز طبیعی برخوردار است.

EF7 اولین موتور رسمی‌پایه گازسوز کشور است و گاز سوخت اصلی برای احتراق این پیشرانه محسوب می‌شود، استفاده از آن بسیار مقرون به صرفه بوده و توجه خریداران زیادی را به خود جلب کرده است. مهم‌ترین مزیت موتور EF7 همین قابلیت دوگانه‌سوزی آن است و با صرف‌نظر از مواردی چون ایجاد مشکل برقی در مدل‌های اولیه، می‌توان آن را یک پیشرانه قابل اطمینان دانست.

ویژگی‌های فنی

TU5 با ۱۶ سوپاپ و حجم ۱۵۸۷ سی‌سی خود قادر به تولید ۱۰۵ اسب بخار قدرت و ۱۴۲ نیوتن‌متر گشتاور است. این موتور در سدان سنگین وزنی همچون پژو پارس عملکرد ضعیفی داشته و موجب شکایت برخی خریداران و رانندگان شده است، اما شتاب و قدرت این موتور بر روی پژو ۲۰۶ تیپ۵ بسیار مناسب بوده و حتی هنوز هم مثال‌زدنی است.

EF7 نیز ۱۶ سوپاپ داشته ولی توان EF7 بیشتر از TU5 بوده و با حجم ۱۶۴۶ سی‌سی توان تولید ۱۱۵ اسب‌بخار قدرت و ۱۵۷ نیوتن‌متر گشتاور را دارد. همان‌طور که اشاره شد، EF7 تا حدودی با خودرو سمند عجین شده و در حال‌حاضر صاحبان این خودرو نیز از عملکرد موتورهای دوگانه‌سوز خود راضی به نظر می‌رسند. در مجموع مشخصات فنی EF7، برتری اندکی نسبت به TU5 داشته و نشان دهنده پیشی گرفتن آن در رقابت فعلی است.

مقایسه موتور TU5 و EF7 به ما نشان می‌دهد که هر کدام از این پیشرانه‌ها دارای ویژگی‌های منفی و مثبت متعددی بوده و نمی‌توان یکی را با اختلاف زیاد برنده رقابت مذکور خواند.

موتور TU5 به دلیل سابقه درخشان خود در ۲۰۶ تیپ ۵، تولید صدای کم و مصرف سوخت مناسب مورد توجه عده‌ای از خریداران و منتقدان قرار دارد. این در حالی است که موتور EF7 مشخصات فنی قوی‌تری داشته و از آنجایی که یک دوگانه‌سوز مطرح در کشور محسوب می‌شود، علاقه‌مندان خاص خود را به دست آورده است. محبوب‌ترین عملکرد این پیشرانه نیز روی خودرو سمند بوده و حضور آن در جاده‌های کشور بر روی همین خودرو نیز غیرقابل اغماض است.

در واقع از مقایسه موتور TU5 و EF7 می‌توان نتیجه گرفت که نکته اصلی در تولیدات داخلی، مسأله هماهنگ‌سازی پیشرانه‌های مذکور با خودروهای مختلف بوده و اکثر نارضایتی‌های کنونی نیز به دلیل کمبود این‌ چنین هماهنگی‌هایی در مدل‌هایی چون پژو پارس TU5 یا پژو ۴۰۵ SLX است.