ماجرای سد گتوند به کجا رسید؟ سد پر ماجرای گتوند که کارهای تحقیقاتی آن به دانشگاه تهران سپرده شد، اکنون طبق اعلام مدیرعامل شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران در وضعیت بهتری به سر می‌برد و میزان EC آب خروجی کاهش یافته است. به گزارش ایسنا، سد مخزنی گتوند علیا با ارتفاع ۱۸۲ متر […]
ماجرای سد گتوند به کجا رسید؟
سد پر ماجرای گتوند که کارهای تحقیقاتی آن به دانشگاه تهران سپرده شد، اکنون طبق اعلام مدیرعامل شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران در وضعیت بهتری به سر می‌برد و میزان EC آب خروجی کاهش یافته است.
به گزارش ایسنا، سد مخزنی گتوند علیا با ارتفاع ۱۸۲ متر از پی، بلندترین سد خاکی کشور و بزرگ‌ترین مخزن احداث شده روی رودخانه بزرگ کارون است که عملیات اجرایی آن در سال ۱۳۷۶ آغاز و در سال ۱۳۹۲ رسماً افتتاح شد. این سد در زمان افتتاح قرار بود اهدافی از جمله تولید ۴۲۵۰ میلیون کیلووات ساعت انرژی برق‌آبی، تأمین آب شرب و کشاورزی مورد نیاز پایین دست، کنترل سیلاب‌های فصلی کارون به ویژه سیلاب‌های حوزه میانی، ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی در منطقه و ایجاد جاذبه‌های گردشگری را به ثمر برساند اما قصه آن‌طور که باید نوشته نشده بود و معمار این سد، خِشت اول را کج بر زمین گذاشته بود.
مشکل اساسی مخزن سد گتوند، وجود چینه‌‌های انحلال‌پذیر نمک به ویژه در سازند گچساران است که شامل لایه‌هایی از مارن انیدریت و نمک می‌شود و در همان سال‌های ابتدایی بهره‌برداری از سد اعلام شد که حجم قابل‌ملاحظه‌‌ای از نمک به طول چهار کیلومتر در بالادست سد و در تماس با آب دریاچه سد وجود دارد. آثار شوری گنبدهای نمکی این سد از ابتدا قابل انکار نبود و این گنبدها مخصوصاً در سال‌های ابتدایی بهره‌برداری از سد برای مناطق پایین‌دست سد بسیار مشکل‌ساز شد.
احداث پروژه سد گتوند از فروردین‌ماه سال ۱۳۷۶ به دستور هاشمی‌رفسنجانی، رئیس‌جمهوری وقت آغاز و در سال ۱۳۹۰ توسط محمود احمدی‌نژاد به بهره‌برداری رسید. مطالعات با هدف آسیب‌شناسی زیست‌محیطی در سال ۱۳۸۳ آغاز و در نهایت مشخص شد که آب این سد در معرض خطر شور شدن است. برخی کارشناسان بر این باور بودند که اگر مطالعات سال ۱۳۸۳ در سال ۱۳۷۵ انجام می‌شد، چه بسا اجرای این سد تصویب نمی‌شد. چالش‌های این سد از ابتدا تا حدی پررنگ بود که نه‌تنها برخی ساخت سد گتوند را از ابتدا اشتباه دانستند، بلکه عده‌ای از منتقدان حتی خواستار تخریب آن شده بودند.
در نهایت انجام مطالعات این طرح به دانشگاه تهران سپرده شد و دو راهکار تخلیه شوری به حوضچه‌های تبخیر نمک توسط خط لوله به محدوده‌ای در فاصله ۳۵ کیلومتری از بدنه و مدیریت مخزن مورد تصویب قرار گرفت.
بهروز مرادی، مدیرعامل شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران در مورد آخرین وضعیت سد گتوند گفت: چند سال پیش دانشگاه تهران به عنوان یک دانشگاه بی‌طرف در حوزه سد گتوند تحقیقاتی را انجام داد که نتیجه آن نیز به ما دیکته شد و از آن زمان تاکنون مدیریت مخزن صورت گرفته است و در پی اقدامات انجام شده میزان شوری آب تا حد قابل‌توجهی کاهش یافته است.
وی با بیان اینکه قرارداد دیگری را نیز منعقد کرده‌ایم که مدیریت کل مخزن در بحث شوری مورد توجه است که اطراف دریاچه کار می‌شود و تاکنون مورد خاصی مشاهده نشده است و به راحتی مخزن کنترل می‌شود، گفت: با اقدامات انجام شده میزان EC خروجی از ۱۳۰۰ به ۱۱۰۰ کاهش یافته است حتی در برخی مواقع این عدد به ۸۰۰ یا ۹۰۰ نیز می‌رسد و باید گفت که آب کاملاً کنترل شده به پایین‌دست منتقل می‌شود.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.