۱۶ میلیون نفر در سن ازدواج

۱۶ میلیون نفر در سن ازدواج

رییس شورای فرهنگی اجتماعی زنان با بیان این‌که ۱۶ میلیون نفر در کشور در سنین ازدواج هستند، گفت: همه دستگاه‌های مسؤول باید برای تأمین اشتغال، مسکن و جهیزیه جوانان حمایت کنند.

کبری‌خزعلی در گفت‌و‌گو با مهر افزود: شورای فرهنگی اجتماعی زنان مسایل حوزه ازدواج را به دولت ارجاع می‌دهد و با تقسیم کاری که در دولت انجام شد، معاونت امور زنان و خانواده، مسؤول تقسیم کار ملی در این زمینه است.

وی ادامه داد: یکی از مهم‌ترین نهادهای حمایتی برای ازدواج جوانان به ویژه در طبقات ضعیف، کمیته امداد است که باید با تأمین اشتغال و جهیزیه، جوانان را برای ازدواج آماده کند. از سوی دیگر شورای عالی انقلاب فرهنگی در سند مهندسی فرهنگی بر تأمین مسکن، اشتغال و جهیزیه جوانان تأکید کرده است.

رییس شورای فرهنگی اجتماعی زنان با اشاره به وجود ۷۵ هزار نوعروس فاقد جهیزیه در کشور اضافه کرد: قانون اساسی و سیاست‌های مصوب شورای فرهنگی اجتماعی زنان بر ارایه تسهیلات ازدواج و تشکیل خانواده به جوانان تأکید کرده است و دولت موظف است نیازهای اولیه تشکیل خانواده را تأمین کند که برای پسران اشتغال و مسکن و برای دختران تأمین جهیزیه است.

خزعلی با بیان این‌که با احتساب ۵ میلیون جوان طلاق گرفته و ۱۱ میلیون جوان در سن ازدواج، حدود ۱۶ میلیون نفر آماده ازدواج در کشور داریم که باید برنامه‌ریزی حمایتی خوبی از آن‌ها صورت گیرد. در حال حاضر بنیاد ملی ازدواج برنامه‌هایی در زمینه حمایت از جوانان پیش‌بینی کرده است که اگر اجرایی شود زمینه ازدواج برای جوانان مناسب تر می‌شود.

وی با اشاره به اهمیت استفاده از توان سازمان‌های مردم نهاد در امر ازدواج گفت: باید از برنامه‌های مردمی و بسیج مساجد برای کمک به ازدواج جوانان به ویژه تأمین جهیزیه استفاده کنیم. نهادهای غیردولتی زیادی در موضوع ازدواج آسان و تأمین مایحتاج ازدواج فعالیت می‌کنند که شورای عالی انقلاب فرهنگی موظف است این حمایت‌ها را در یک کانال مشخص هدایت کند تا هم‌افزایی ایجاد شود.

رییس شورای عالی انقلاب فرهنگی تأکید کرد: مؤسسات زیادی براساس دغدغه و دل‌نگرانی‌های خود به موضوع ازدواج ورود کرده‌اند که از جمله می‌تواند به تأمین جهیزیه ۷۵ هزار زوج جوان اشاره کرد و همه باید برای موفقیت چنین طرح‌هایی تلاش کنیم که در این زمینه شورای عالی انقلاب فرهنگی حلقه واسطه میان این نهاد‌ها و دستگاه‌های دولتی است. این نهاد‌ها تاکنون روی پای خود ایستاده‌اند اما برای تداوم حرکت نیاز به کمک‌های مردمی و حمایت‌های دولتی احساس می‌شود.