ایران، تنها تولیدکننده سوخت کمسولفور کشتی در خاورمیانه استفاده از سوخت کمسولفور با میزان مجاز ۳٫۵ درصد در مرحله نخست و سپس نیمدرصد برای کشتیها یکی از مؤلفههایی است که توسط سازمان بینالمللی دریانوردی IMO از سال ۲۰۲۰ میلادی تبدیل به اجبار شده است. رعایت این استاندارد در سوخت مورد استفاده کشتیها چندین […]
ایران، تنها تولیدکننده سوخت کمسولفور کشتی در خاورمیانه
استفاده از سوخت کمسولفور با میزان مجاز ۳٫۵ درصد در مرحله نخست و سپس نیمدرصد برای کشتیها یکی از مؤلفههایی است که توسط سازمان بینالمللی دریانوردی IMO از سال ۲۰۲۰ میلادی تبدیل به اجبار شده است. رعایت این استاندارد در سوخت مورد استفاده کشتیها چندین سال قبل به تمامیکشورهایی که در بخش حملونقل دریایی در آبهای بینالمللی فعال هستند، ابلاغ شده بود. از آنجایی که تقاضای جدیای برای این مدل سوخت که گرانتر از سوخت با سولفور بالای ۱۰درصد است، وجود نداشت، پالایشگاههای دنیا به طور جدی به تولید چنین فرآوردهای نپرداخته بودند.
به گزارش مهر، با آغاز سال ۲۰۲۰ میلادی کمکم تقاضا کشتیها برای این نوع سوخت روبه فزونی گذاشت و پالایشگاههای سراسر دنیا تولید سوخت کمسولفور را وارد برنامه تولیدی خود کردند که طبیعتاً نیازمند سرمایهگذاری و تغییر ساختاری در روند تولید فرآوردههای پالایشی بود.
خاورمیانه نیز به عنوان یکی از پرترددترین نقاط دریایی دنیا از این قاعده مستثنا نبود. البته در این منطقه ایران تنها تولیدکننده نفت کوره با سولفور ۳٫۵ درصد است و باقی کشورها اقدام به واردات این فرآورده از خارج از منطقه میکنند که همین اقدام هزینههای حملونقل آنها را افزایش داده است.
سعید مداح مروج، مدیر هماهنگی و نظارت بر تولید شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی ایران با بیان اینکه نفت کوره مورد نیاز ناوگان دریایی کشور طبق استاندارد IMO۲۰۲۰ با حداکثر گوگرد نیمدرصد، در داخل کشور تولید میشود، گفت: هماکنون با تدابیر اندیشیده شده و برنامهریزیهای انجام شده، نفت کوره کم گوگرد (نیمدرصد) مورد نیاز برای ناوگان دریایی کشور از طریق پالایشگاههای اراک و بندرعباس در حال تأمین است؛ بنابراین با توجه به این امر نیازی به واردات نفت کوره کمگوگرد وجود ندارد.
در همین حال علیرضا خجسته، مدیرکل حفاظت و ایمنی دریانوردی سازمان بنادر و دریانوردی درباره آخرین وضعیت تولید و بانکرینگ سوخت کم سولفور برای کشتیها و ناوگان تجاری دریایی ایران اظهار داشت: تاکنون گزارشی از شرکتهای کشتیرانی ایرانی و بهخصوص دو شرکت کشتیرانی جمهوریاسلامیایران و شرکت ملی نفتکش درخصوص توقیف یا اعمال جریمه علیه ناوگان حملونقل دریایی کشورمان به دلیل عدم رعایت دستورالعمل سازمان جهانی دریانوردی مبنی بر لزوم استفاده از سوخت با سولفور نیمدرصد دریافت نکردهایم.
وی در بخش دیگری از اظهارات خود مطرح کرد: وزارت نفت مدعی است که میتواند روزی ۱۵ هزار تن سوخت کم سولفور تولید کند اما در انتقال آن کمی مسأله دارند. تا هفته گذشته (حدود نیمه دی ماه سالجاری) پنج تا شش هزار تن سوخت با سولفور نیمدرصد به ناوگان کشتیرانیهای ایران تحویل داده شده بود که احتمالاً کمی بیشتر شده است. چون قرار بود شرکتهای کشتیرانی ایرانی، با چند پیمانکار حمل سوخت از پالایشگاه شازند به بندرعباس مذاکره کنند که این مشکل برطرف شده و توانستهاند با پیمانکار به توافق برسند.
با وجود این اظهارات، چندی پیش شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی برای نخستین بار اعلام کرد که قصد عرضه نخستین محموله نفت کوره کمسولفور در رینگ بینالمللی بورس انرژی را با هدف صادرات دارد. از آنجایی که ایران تنها تولیدکننده این فرآورده در منطقه خاورمیانه بوده و هزینه سوخت کمسولفور وارداتی به منطقه رقم بالایی است، پیشبینی میشد بیشک این سوخت عرضه شده با بهترین قیمت صادر شود.
انتظار میرفت به دلیل تأمین کامل سوخت کمسولفور مورد نیاز داخلی شرکت ملی پالایش و پخش اقدام به صادرات کرده باشد، این در حالی است که از گوشه و کنار خبر میرسید که این شرکت سوخت مورد نیاز ناوگان کشتیرانی کشور را تأمین نمیکند! از سوی دیگر سؤالاتی پیرامون این نکته شکل گرفت که آیا تنها پالایشگاه اراک قادر به تولید چنین سوختی است و چرا سایر پالایشگاههای کشور نمیتوانند چنین سوختی تولید کنند؟! در نتیجه جویای علت روند شکل گرفته شدیم.
طبق گفته یک مقام مسؤول در شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی علت اینکه تنها تولید کننده نفت کوره با گوگرد نیمدرصد پالایشگاه اراک است، این است که این پالایشگاه تنها پالایشگاهی است که واحد آر.سی.دی که امکان تولید نفت کوره کمسولفور را میدهد را داراست.
وی در پاسخ به پرسش دیگري درباره اینکه آیا شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی سوخت مورد نیاز ناوگان کشتیرانی کشور را تأمین نمیکند نیز توضیح داد: چنین موضوعی کذب است، سوخت کمسولفور در کشور به میزان کافی وجود دارد و میتوانیم علاوه بر تأمین کامل نیاز ناوگان داخلی، نیاز متقاضیان بینالمللی را نیز برطرف کنیم. اما نکتهای که وجود دارد این است که هزینه تولید نفت کوره با سولفور نیمدرصد بیشک بیشتر از هزینه تولید سوختی با سولفور بالغ بر ۱۰ درصد است؛ بنابراین قیمت متفاوتی در فروش دارد. این در حالی است که متقاضیان داخلی سوخت با سولفور نیمدرصد را هم قیمت سوخت با سولفور بالغ بر ۱۰درصد میخواهند و طبیعتاً پالایشگاه چنین خواستهای را نمیپذیرد چون صرفه اقتصادی ندارد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.