یک جای کار می‌لنگد! خودروساز محترم و ایضاً قطعه‌سازان محترم متفق‌القول‌اند که گرانی مواد اولیه نتیجه‌اش می‌شود گرانی خودروی وطنی، فولادسازان و پتروشیمی‌ها و بقیه مواد اولیه‌ای‌ها می‌گویند ما چند درصد می‌گذاریم روی قیمت، خودروساز، چندین درصد ! البته ما که به حسابمان جزء مصرف‌کننده‌ها رسیدگی می‌شود و شرق و غرب عالم را […]
یک جای کار می‌لنگد!
خودروساز محترم و ایضاً قطعه‌سازان محترم متفق‌القول‌اند که گرانی مواد اولیه نتیجه‌اش می‌شود گرانی خودروی وطنی، فولادسازان و پتروشیمی‌ها و بقیه مواد اولیه‌ای‌ها می‌گویند ما چند درصد می‌گذاریم روی قیمت، خودروساز، چندین درصد !
البته ما که به حسابمان جزء مصرف‌کننده‌ها رسیدگی می‌شود و شرق و غرب عالم را فقط از روی نقشه و داخل صفحه تلویزیون می‌شناسیم و اندکی هم سواد اینترنت‌گردی داریم، حواسمان هست که مواد پتروشیمی و فولاد و حقوق کارگر و سوخت و اینجور چیزها در کشورهای اروپایی لااقل چندین و چند برابر کشورمان آب می‌خورد. ایضاً حساب و کتاب کردیم، دیدیم یک تکنسین فنی در همان کشورها با سه، چهار ماه حقوق خود می‌تواند یک خودرو جمع‌وجور متوسط که البته پراید در مقابلش مربوط به دوره دایناسورها به چشم می‌آید، خریداری کند.
این را نگفتم که از فردا قیمت خودرو را بفرستید زیر خط فقر تا یک مهندس با سابقه بتواند با یک سال حقوق خود یک چهارچرخه فول‌آپشن! وطنی برای خود خریداری کند، بلکه این را عرض کردیم که لابد یک جای کار می‌لنگد که آن‌طرف آبی‌ها با هزینه‌های چند برابری می‌توانند و ما با وفور نعمت مواد اولیه و نیروی کار ارزان و انرژی رایگان، نمی‌توانیم !
برای یک لحظه کسی به فکرش هم خطور نکند که ما می‌خواهیم دست بگذاریم روی مدیریت و ناکارآمدی و این قسم حرف‌های تکراری که بسیار دلخور می‌شویم! اینکه گفتیم یک جای کار می‌لنگد، منظورمان یک جای یک جا که نبود، شما فرض کنید چند جا ! که یحتمل یکی از آنها همان موردی است که اگر بگویید، دلخور می‌شویم !
وام و تسهیلات و سوخت و مواد اولیه و کارگر و حمایت و ابر و باد و مه و خورشید که در کارند! چرا آخرش می‌رسیم به دعوای حیدری نعمتی خودروساز و فولاد‌ساز، خودروساز و سازمان حمایت، خودروساز و بانک و خودروساز مردم ! چرا از هر طرفی که می‌رویم یک سر دعوا خودروساز محترم قرار دارد ؟
ما که می‌گوییم برای یک بار و من‌باب تنوع هم که شده جناب خودروساز، خودش با خودش یک دعوایی بکند البته زرگری و من بمیرم تو بمیری و مصلحتی و به جهت دورهمی نباشد، همچین سفت و محکم و با شمشیر از رو بسته و بی‌رحمانه! شاید این دعوای آخر، جواب داد و این وسط معلوم شد که این لنگ و لوکی و چفته شکلی قیمت و کیفیت و شبکه توزیع و خدمات پس از فروش، از کجا آب می‌خورد. اینجوری ملتی هم راحت می‌شود و لااقل با چشم باز، خودرو وطنی تمام ایرانی را به قیمت خودرو اجنبی تمام خارجی می‌خرند !
هوشنگ خان
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.