سیامک شایقی درگذشت

سیامک شایقی درگذشت

سیامک شایقی، کارگردان سینما درگذشت. سام شایقی، پسر این هنرمند در گفت‌وگویی با ایسنا، بیان کرد: ساعت ۸:۳۰ صبح دیروز (چهارشنبه) از بیمارستان تماس گرفتند و گفتند حال پدرم بد شده و در نهایت اطلاع دادند که از دنیا رفته است. او گفت، پیکر پدرش در قطعه هنرمندان بهشت‌زهرا(س) به خاک سپرده خواهد شد اما فعلاً جزییات و زمان برگزاری مشخص نیست. سیامک شایقی که در سن ۶۵ سالگی و به دلیل عوارض سرطان درگذشت، چند روزی بود به کما رفته بود. سال گذشته خبرهایی از ساخت یک مستند از او به نام «خانه دوست اینجاست» درباره خانه سینما و با حضور فاطمه معتمدآریا و همسرش منتشر شده بود. او فیلم‌های خاطره‌انگیزی را در کارنامه کاری خود دارد از جمله «جهیزیه‌ای برای رباب»، «در کمال خونسردی» و «باغ فردوس پنج بعدازظهر»،«مادرم گیسو»، «خواب زمستانی»، «ماه در جنگل»، «ابرهای ارغوانی»، «ستاره و الماس» و«شراره» از دیگر فیلم‌های این کارگردان هستند.

بخشی از حرفه‌ام از بین رفت

فاطمه معتمدآریا گفت: با درگذشت سیامک شایقی احساس می‌کنم بخشی از حرفه‌ام از بین رفت و انگار یک منش و یک فهم به طور ناگهانی از سینمای ما حذف شد. با همه این ویژگی‌ها می‌توانم بگویم سیامک شایقی خیلی انسان نادر و خاصی بود و نبودنش شاید برای ما که از ابتدا کارمان را با هم شروع کرده بودیم سخت‌تر است. من در اولین فیلمی ‌که کار کردم وی دستیار کارگردان بودند و وقتی هم خودشان فیلم ساختند در اولین فیلم‌شان (جهیزیه‌ای برای رباب، سال ۱۳۶۶) بازی کردم. الان برای من بخشی از حرفه‌ام است که از بین می‌رود؛ انگار یک منش و یک فهم به طور ناگهانی از سینمای ما حذف شد و این برایم بسیار سنگین است، اما امیدوارم برای خانواده ایشان راحت‌تر از این چیزی که برای ما هست بگذرد که البته غیرممکن است.

دل‌نوشته رضا کیانیان برای خالق «مادرم گیسو»

رضا کیانیان نیز که در دو فیلم سیامک شایقی، بازی کرده است، یادداشت کوتاهی را در سوگ این فیلم‌ساز نوشت. این بازیگر سینما و تئاتر در یادداشتی نوشته است: «سیامک شایقی، دوست، منتقد و کارگردان سینمای ایران درگذشت. متأسفانه فیلم‌هایش در غربت نمایش داده شدند و خودش هم در غربت پرواز کرد چون نمی‌توانیم برای او مراسم یادبودی بگیریم. او جست‌وجوگر بود. در جست‌وجوهای سینمایی‌اش آن‌طور که خودش دوست داشت، موفق نشد. زمان با او یار نبود که موفقیت جست‌وجوهایش را ببیند. او دنبال یک نوع درام بود که دور از تنش‌های بیرونی باشد و تنش‌های درونی قصه را پیش ببرد. به روابط ساده بیشتر اهمیت تا روابطی که از سادگی دور هستند و بیشتر به قصه شباهت دارند. او قصه را در درون انسان‌ها جست‌وجو می‌کرد نه بیرون. چخوف را خیلی دوست داشت این سادگی و درونی بودن را شاید از چخوف یاد گرفته بود. زندگی شخصی خودش هم ساده بود و بدون پیچیدگی. من در دو فیلم از او بازی کردم؛ «مادرم گیسو» و «باغ فردوس پنج بعدازظهر» که پُرمخاطب‌ترین فیلم او بود. تماشاگران این فیلم را بیشتر از فیلم‌های دیگرش دوست داشتند ولی منتقدان «جهیزیه‌ای برای رباب» را می‌پسندیدند. او تقریبا فیلم‌های خودش را تکرار نکرد. همچنان با اینکه می‌دانست «باغ فردوس» چقدر مخاطب جذب کرد، دوست نداشت آن را تکرار کند. سال‌ها با سرطان جنگید و بالاخره در اوج کرونا از سرطان جان سپرد، پرواز کرد. روحش شاد باشد و خداوند به خانواده او صبر و تندرستی ببخشد.»