خصوصیسازی غلط، چرخ دوچرخههای ایرانی را شکاند! تولید دوچرخه در کشور از سالهای دور آغاز شد که در این زمینه نیز چند کارخانه مطرح شکل گرفت که خیلی زود نام برند آنها بر سر زبان ایرانیها افتاد اما در ادامه این صنعت با فرازونشیبهای زیادی همراه شد تا جاییکه در حالحاضر برخی کارخانههای تولید کننده […]
خصوصیسازی غلط، چرخ دوچرخههای ایرانی را شکاند!
تولید دوچرخه در کشور از سالهای دور آغاز شد که در این زمینه نیز چند کارخانه مطرح شکل گرفت که خیلی زود نام برند آنها بر سر زبان ایرانیها افتاد اما در ادامه این صنعت با فرازونشیبهای زیادی همراه شد تا جاییکه در حالحاضر برخی کارخانههای تولید کننده در سراشیبی مشکلات افتاده و حتی به تعطیلی رسیدهاند.
به گزارش باشگاه خبرنگارانجوان، کارشناسان این حوزه عوامل متعددی را در افول صنعت دوچرخهسازی دخیل میدانند که شاید بتوان گفت کمبود سرمایه در گردش به دلیل کوچک بودن بازار و رکود مداوم یکی از اصلیترین علل اُفت صنعت دوچرخهسازی در ایران است.
به گفته تولیدکنندگان این وسیله، مشکلات متعددی برای وارد کردن مواد اولیه از جمله قیمت بالای این مواد در اثر افزایش نرخ ارز نیز در این میان از تأثیر بهسزایی برخوردار است. واردات خودرو به صورت مونتاژ شده ممنوع است و تولیدکنندگان برای ساخت آن، قطعات را از چین وارد و اقدام به سرهمبندی آن در داخل میکنند و شاید بتوان گفت اغلب دوچرخههای موجود در بازار ایران به این شکل تولید میشوند.
مصطفی صفرخانی؛ رئیس اتحادیه تولیدکنندگان قطعات و تعمیرکاران دوچرخه و موتورسیکلت گفت: در تهران کارخانهای برای ساخت دوچرخه وجود ندارد و تنها یک کارخانه در قوچاق موجود است که بعید میدانم هماکنون در حال فعالیت باشد. زمانی در کشور دوچرخههایی با کیفیت بالا و با ظاهری شیک تولید میشد که شاید در صورت ادامه تولید دیگر نیازی به واردات این حجم از دوچرخه به ایران وجود نداشت.
وی بیان کرد: با وجود اینکه دوچرخه وسیلهای برای حملونقل بوده و جزء حملونقل پاک به شمار میآید، اما از آن حمایت نمیشود. این صنعت به شدت نیاز به حمایت دولت دارد. در حالحاضر دوچرخههایی که در بازار موجود است وارداتی بوده و هماکنون به اندازه کافی وارد شده است.
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان قطعات و تعمیرکاران دوچرخه و موتورسیکلت با بیان اینکه تولیدکنندگان در کشور دچار تحریم داخلی هستند، گفت: این تحریمها شامل سنگاندازیهای دارایی، بیمه، مالیات، بانک میشود.
صفرخوانی گفت: هنگامیکه رشد میزان فروش تولیدکنندگان، مالیات نرخ مطالبات را افزایش میدهد، بیمه با بالا رفتن تعداد کارگران مشابه عملکرد دستگاه قبلی را دارد تولیدکننده دیگر توانی برای تولید ندارد و خود به خود از چرخه حذف میشود.
وی با بیان اینکه با حمایت میتوان به داخلیسازی دوچرخه رسید، گفت: با توجه به اینکه دوچرخه وسیلهای ساده است و تمام قطعات آن از جمله فولاد در داخل کشور موجود است، اگر سرمایهگذار پیدا شود میتوان آن را در داخل کشور به بهترین شکل تولید کرد. با وجود اینکه واردات دوچرخه به صورت مونتاژ شده به کشور ممنوع است، اما واردات قطعات آن ممنوع نبوده و دارای تعرفه اندکی است در نتیجه بسیاری از افراد اقدام به واردات قطعات دوچرخه از چین و سرهمبندی آن در داخل میکنند و شاید بتوان گفت ۹۵ درصد دوچرخههای موجود در بازار ایران به این شکل تولید میشوند.
همچنین حسن صادقزاده؛ عضو سندیکای تولیدکنندگان قطعات دوچرخه با بیان اینکه در داخل کشور توان داخلیسازی قطعات دوچرخه وجود دارد، گفت: خوشبختانه بیشتر شرکتهای تولیدکننده قطعات دوچرخه در ایران، قطعات و لوازم مورد نیاز دوچرخه را تولید کرده و آن را به عنوان قطعات یدکی به بازار ارائه میدهند اما با این حال این صنعت نیاز به حمایت دارد چرا که سرمایهگذاران، سرمایهگذاری در آن را یک ریسک میدانند.
صادقزاده یکی از دلایل عدم توفیق در حوزه دوچرخهسازی را تنوع بالای دوچرخههای امروزی دانست و گفت: تولید دوچرخههای روز دنیا نیاز به دستگاههای جدید دارد، به عنوان مثال اگر بخواهیم بدنه دوچرخه را تولید کنیم باید چند دستگاه جدید و خط رنگ به کارگاه خود اضافه کنیم و این امر نیاز به سرمایه هنگفتی دارد و در شرایط کنونی تأمین آن برای تولیدکننده داخلی امکانپذیر نیست.
وی تأکید کرد: تنها کارخانه تولید دوچرخه در ایران، کارخانه آساک دوچرخ در شهر قوچان بود، کارخانهای بسیار بزرگ و مجهز که قابلیت تولید ۳۰ تا ۴۰ مدل دوچرخه را داراست. متأسفانه این کارخانه در جریان خصوصیسازی به فرد نالایقی سپرده شد که با سوءمدیریت کارخانه را به تعطیلی کشاند. حتی این روزها حرفهای بسیاری بر سر فروش ماشینآلات کارخانه و پرداخت حقوقهای معوقه کارگران مطرح است.
عضو سندیکای تولیدکنندگان قطعات دوچرخه بیان کرد: کارخانههای دیگری که در داخل کشور فعالیت دارند قطعات خود را از چین وارد کرده و فقط در داخل مونتاژ میکنند. امروز برای تهیه مواد اولیه کارخانه مشکلات بسیاری داریم به عنوان مثال برای تهیه قطعاتی همچون پیچ و مهره با افزایش نرخ ارز به مشکلات جدی برخوردهایم.
صادقزاده با اشاره به اینکه ۸۰ درصد تولیدات داخل تحت تأثیر ارز است، گفت: با اشاره به حجم بالای واردات، کارخانههایی همچون کارخانه ما به سختی به حیات خود ادامه میدهند و مشکل اصلی این است که تولیدکنندههای داخلی به برنامههای دولت در جهت ثبات بازار و نرخ ارز اعتماد ندارند.
عضو سندیکای تولیدکنندگان قطعات دوچرخه تصریح کرد: برخی از تولیدکنندهها اجزاء و قطعات را از چین وارد کرده و بدنه را میسازند و مغازهداران این بدنهها را خریداری کرده و خودشان آنها را مونتاژ و تبدیل به یک دوچرخه میکنند. تولید داخل در بهترین حالت پنج درصد نیاز بازار را جواب میدهد و ۹۵ درصد مابقی به دلیل ممنوع بودن واردات دوچرخه از طریق واردات قطعات با تعرفه از چین و سرهمبندی در داخل صورت میگیرد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.