کمبود نقدینگی مهم‌ترین مشکل واحدهای تولیدی

کمبود نقدینگی مهم‌ترین مشکل واحدهای تولیدی شهره حقی- یک تولید‌کننده با بیان این‌که در تولید گیر و گورهای بسیاری وجود دارد، گفت: این گیر و گور‌ها ۷۰ درصد وقت یک مدیر تولیدی را به خود اختصاص می‌دهد، در حالی‌که اگر دولت این موانع را از سر راه تولید ‌بردارد، این زمان صرف بالا بردن کیفیت […]

کمبود نقدینگی مهم‌ترین مشکل واحدهای تولیدی

شهره حقی- یک تولید‌کننده با بیان این‌که در تولید گیر و گورهای بسیاری وجود دارد، گفت: این گیر و گور‌ها ۷۰ درصد وقت یک مدیر تولیدی را به خود اختصاص می‌دهد، در حالی‌که اگر دولت این موانع را از سر راه تولید ‌بردارد، این زمان صرف بالا بردن کیفیت و به‌کار بستن تکنیک‌های کاهش قیمت تمام‌شده می‌شود.

به گزارش خبرنگار مناقصه‌مزایده علی محمدی مدیر یک واحد تولیدی متوسط خواستار همکاری هرچه بیش‌تر سیستم بانکی با تولیدکنندگان در راستای حل مشکلات مالی شد و تصریح‌ کرد: امروز کمبود نقدینگی مهم‌ترین مشکل واحدهای تولیدی است و دولت با توجه به رفع تحریم‌ها باید برای این موضوع فکر جدی داشته باشد.

وی با بیان این‌که در شرایط تحریم واحدهای تولیدی بیش از هر زمان دیگری به نقدینگی نیاز داشتند در خصوص علت آن گفت: چرا که در زمان تحریم‌ها اغلب خریدهای تولیدکنندگان به صورت نقدی انجام می‌شد و امکان استفاده از تسهیلات پرداخت مدت‌دار برای بسیاری از بنگاه‌های اقتصادی وجود نداشت.

محمدی یکی دیگر از مشکلات واحدهای تولیدی را نقل ‌و انتقال پول دانست و افزود: با توجه به رفع تحریم‌ها، مشکل بودن نقل و انتقالات مالی، عدم امکان گشایش ال‌سی و نیز حواله‌جات ارزی، هرچه سریع‌تر حل و فصل گردد.

وی در ادامه افزود: مقادیر زیادی از نقدینگی تولیدکنندگان صرف پرداخت مالیات، دستمزد کارکنان، بیمه، خرید مواد اولیه و ماشین‌آلات می‌شود که این هزینه‌ها هر ساله در حال افزایش است و بسیاری از واحدهای تولیدی بدهی‌های سنگینی به بانک‌ها دارند که تاکنون موفق به پرداخت آن نشده‌اند.

این تولیدکننده یادآور شد: در شرایط رکود که بازار به شدت کساد است تولیدکنندگان هر آن‌چه را که می‌فروشند، صرف پرداخت اقساط قبلی خود می‌کنند و اگر امکانش را بیابند تا تسهیلات جدیدی دریافت کنند، آن را به جبران هزینه‌ها اختصاص می‌دهند و باز هم بدهکارتر می‌شوند. بانک‌ها نیز همواره منابعشان محدود بوده و توان تأمین نقدینگی مورد نیاز کل اقتصاد را ندارند.

این تولید کننده همچنین خواستار استاندارد‌سازی تولیدات شد و گفت: سازمان ملی استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران باید استاندارد تمامی کالاهای صنعتی را تدوین و آن‌‌ها را اجباری کند تا حداقل‌‌ها برای تولیدات کیفی، رعایت شود.

وی با بیان این‌که در سال‌های اخیر، فضای کسب‌وکار برای تولید اصلاً مساعد نبوده و مشکلات متعددی بر سر راه تولیدکنندگان وجود داشت، افزود: این درحالی است که مشکلات متعددی با وزارتخانه‌های مختلف از جمله وزارت کار و امور اجتماعی، وزارت صنعت، معدن و تجارت و سایر وزارتخانه‌های مرتبط با تولید وجود دارد؛ ضمن این‌که قانون کار نیز هنوز اصلاح نشده است و همین امر، مشکلات بسیاری را پیش روی تولید قرارداده است.

این تولیدکننده در خصوص بسته‌های حمایتی دولت از تولید نیز گفت: این بسته‌ها بیش از آن‌که گره از مشکلات تولیدکنندگان باز کند تبلیغات برای مدیران است تا با آن‌‌ها خود را از زیر بار سؤالات رسانه‌ها فراری دهند.

وی واردات بی‌رویه را از دیگر مشکلات تولید در کشور خواند و افزود: متأسفانه سیاست واردات در کشور اشتباه است و به جای واردات مواد اولیه یا کالاهای واسطه‌ای، شاهد واردات کالاهایی هستیم که در داخل نیز تولید می‌شود و این امر مشکلات تولیدکنندگان را دو چندان کرده است.

محمدی با اشاره به این‌که تولیدکنندگان در ایران با شرایط امروز اقتصادی، یا عاشق هستند یا دیوانه، گفت: چراکه آن‌‌ها می‌توانند سرمایه کار تولیدی خود را به راحتی و بدون دغدغه در بانک‌ها سپرده کرده و از سود آن بهره برند، در حالی‌که آن‌‌ها این راه را برای خدمت به وطن انتخاب کرده‌اند، باید سرمایه‌گذاری آن‌‌ها را ارزشمند دانست و به فرمایش مقام معظم رهبری از کار و سرمایه ایرانی حمایت کرد.

وی افزود: تولیدکنندگان نباید به مسایل حاشیه‌ای بپردازند و وقت آن‌‌ها صرف مسایلی شود که نباید در تولید وجود داشته باشد.

به گفته محمدی، در این میان تولیدکنندگان نیز وظیفه دارند تا با حفظ کیفیت، برند خود را توسعه بخشند و ماندگار کنند.

 

به این تولیدکننده کیفیت خود یک تبلیغ اساسی برای تولیدات داخلی است بنابراین تولیدکنندگان باید کیفیت خود را در حد مطلوبی افزایش دهند.