تولید ملی چگونگه بی‌رمقی شد عضو هیأت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: ما در حال حاضر اگر یک شادابی و سرحالی ضمنی داریم و سطحی از رفاه را می‌بینیم، به‌دلیل تزریق پول نفت به اقتصاد کشور است. محمد خوش‌چهره در گفت‌وگو با خبرآنلاین اظهار داشت: اقتصاد ایران به مثابه یک بیماری است که […]
تولید ملی چگونگه بی‌رمقی شد
عضو هیأت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: ما در حال حاضر اگر یک شادابی و سرحالی ضمنی داریم و سطحی از رفاه را می‌بینیم، به‌دلیل تزریق پول نفت به اقتصاد کشور است.
محمد خوش‌چهره در گفت‌وگو با خبرآنلاین اظهار داشت: اقتصاد ایران به مثابه یک بیماری است که اختلالات داخلی دارد و اگر به این اختلالات توجه نشود، درمان نخواهد شد.
وی افزود: ما فقط به علایم بیرونی و عوارض ظاهری‌اش نگاه می‌کنیم و رنگ‌پریدگی بیمار را می‌بینیم و فکر می‌کنیم اگر این رنگ‌پریدگی برطرف شود، بیمار خوب خواهد شد. اما این رنگ‌پریدگی، بازتاب و نتیجه اختلالات درونی است که درمان آن، کار یک حکیم و پزشک حاذق و عالم است که ببیند ریشه اختلالات چیست.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: در رابطه با نقدینگی هزارهزار میلیارد تومانی که در کشور وجود دارد، باید بدانید نقدینگی ریشه و دلایل نیست و به عبارتی عارضه نیست؛ اگرچه بعداً می‌تواند در اقتصاد تأثیرگذار باشد.
خوش‌چهره متذکر شد: بی‌رمقی تولید و یا تولید ضعیف، به مثابه قلب بیمار است. ما یک اقتصادی با تولید ملی ضعیف داریم و این ضعف تولید ملی از نظر حجم، کمیت، کیفیت و حوزه‌های فعالیت‌های اقتصاد ملی باید مورد بررسی قرار گیرد.
وی ادامه‌داد: ما اگر ساختار تولید ملی را اساس قرار دهیم، متوجه می‌شویم شکوفایی، رونق و اقتدار نظام اقتصادی به ظرفیت و ماهیت تولید برمی‌گردد.
این کارشناس اقتصادی عنوان کرد: اقتصاد کشورهای صنعتی را در نظر بگیرید، بالغ بر ۹۸ درصد از درآمدهایشان، نتیجه مالیات‌هایی است که از فعالیت‌های اقتصادی و تولید ملی دریافت می‌شود.
خوش‌چهره افزود: البته در این کشور‌ها فشار مالیاتی وجود ندارد. اگرچه در برخی حوزه‌ها مالیات بیش‌تری دریافت شود، اما به‌طور عمده از بسط و گسترش فعالیت‌ها مالیات دریافت می‌شود. یعنی هرچقدر یک اقتصاد گسترش پیدا کند و فعالیت‌های جدید اقتصادی ظهور کند، پیام اول آن، فرصت مالیاتی بیش‌تر برای دولت خواهد بود.
وی گفت: در حال حاضر آمریکا و کشورهای اروپایی، نزدیک به ۵۰ درصد از تولید ناخالص ملی‌شان به صورت مالیات به دولت برمی‌گردد. این رقم افسانه‌ای است و به آن کشور اقتدار می‌دهد. یا در حوزه‌های زیرساختی، زیربنایی و هزینه‌های اجتماعی و… نیز همین‌طور است.
عضو هیأت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران اظهار داشت: شما برعکس، اقتصاد ملی ایران را که نگاه می‌کنید، می‌بینید یک تولید کم‌رمق دارد که هر چه هم جلو می‌رود، ناتوان‌تر می‌شود.
خوش‌چهره متذکر شد: وقتی تولید ملی بی‌رمق شود، بیکاری افزایش، سطح درآمد‌ها کاهش و گستردگی دامنه فقر و تنگدستی بیش‌تر می‌شود. فقر هم به این معنا نیست که فقیران شغل ندارند، بلکه با فقرایی مواجه هستیم که شاغل هستند و ۸ ساعت کار می‌کنند، اما با درآمد خود نمی‌توانند هزینه‌های زندگی‌شان را پوشش دهند. ما در حال حاضر با این عوارض در اقتصاد ایران روبه‌رو هستیم.
وی افزود: نکته این‌جاست که ما برای جلوگیری از این عوارض که باعث شده تولید ملی نحیف شود، بعضی مواقع یک شادابی و نشاط کاذب با تزریق خون به این بیمار می‌دهیم.
عضو هیأت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران خاطرنشان‌کرد: ما در حال حاضر اگر یک شادابی و سرحالی ضمنی داریم و سطحی از رفاه را می‌بینیم، به‌دلیل پمپاژ خون، یعنی نفت است. نفت یک میراث خدادادی است که دائماً صادر می‌کنیم.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.