مرگ فرهنگسراها نزدیک است احمد مایل؛ نویسنده و کارگردان تئاتر در یادداشتی با اشاره به اینکه روزهای طلایی اجرای تئاتر در فرهنگسراها به پایان رسیده از بیتوجهی مدیران شهرداری به هنر نمایش گلایه کرده است. به گزارش مهر، احمد مایل؛ نویسنده و کارگردان تئاتر در یادداشتی از بیتوجهی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران به اجرای […]
مرگ فرهنگسراها نزدیک است
احمد مایل؛ نویسنده و کارگردان تئاتر در یادداشتی با اشاره به اینکه روزهای طلایی اجرای تئاتر در فرهنگسراها به پایان رسیده از بیتوجهی مدیران شهرداری به هنر نمایش گلایه کرده است. به گزارش مهر، احمد مایل؛ نویسنده و کارگردان تئاتر در یادداشتی از بیتوجهی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران به اجرای تئاتر در فرهنگسراها و حمایت نکردن مدیران از هنر نمایش گلایه کرده است. در یادداشت مایل آمده است: «چرا در فرهنگسراهای تحت پوشش سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران اجرای نمایش به صفر رسیده است؟ پاسخ خیلی ساده است چون هیچ بودجهای به فرهنگسراها از این بابت پرداخت نمیشود و در صورت پرداخت هم برای هزینههای عمرانی صرف میشود. اکنون وضعیت بهگونهای شده است که قبل از بحران کرونا و اجرای نمایشها حتی با قرارداد ۷۰ به ۳۰ درصد هم به جز برخی از فرهنگسراها که مرگشان نزدیک است، همه تعطیل شدهاند و حتی پردیس تئاتر تهران هم هیچگونه قراردادی برای اجرای نمایش در آن مکان با گروهها نمیبندد و هزینهای پرداخت نمیکند. زمانی من در فرهنگسرای اشراق کار میکردم و به یاد دارم که تا سال ۱۳۸۷ هر ۱۵روز یکبار گروههای نمایشی اجرا داشتند و از نمایشهای فاخر حمایت مادی و معنوی میشد. در همین سالها نیز نمایشهای خیابانی در فرهنگسراها و پارکهای ۲۲ منطقه تهران اجرا میشد. اما در حالحاضر دو سال از تمرین و آمادگی نمایشهای «عصارهمهربانی» و «ماجراهایپاکت» به کارگردانی اینجانب که بازنشسته سازمان فرهنگی هنری شهرداری هم هستم، میگذرد و قرار بود این نمایشها در پردیس تئاتر تهران اجرا شوند ولی هنوز بودجهای برای این آثار در نظر گرفته نشده است. نمیفهمم چگونه است که اگر حقوق مدیری دیرتر از موعد مقرر پرداخت بشود فریاد وانفسا سر میدهند اما به هنر که میرسد توقع دارند، رایگان اجراء بشود و به تئاتر به چشم کالایی نگاه میکنند که برنامههایشان را تکمیل میکند و جزء آمار سالانه قرار میگیرد. روزهای طلایی تئاتر در فرهنگسراها به علت عدم نگاه درست هنری به این مقوله از طرف مدیران روبه نابودی است و اجراهای نمایشهای کودک و نوجوان که گیشهای قرارداد میبندند آنقدر ضعیف و تکراری است که در رده نمایش قرار نمیگیرند. شاید بتوان گفت کرونا محملی شد برای برخی از مدیران که اجرای نمایش را کلا کنسل کنند و بازیگران و عواملی که از این راه هر چند ناچیز نان میخورند، بیکار شوند. با توجه به بحران پیش آمده اجرای نمایش کودک برای مدارس هم لغو شده اما هیچ مدیریتی برای این روزهای کرونایی شکل نگرفته است. خدایا به مدیران ما درایت و به دروغگوهای حرفهای ما، راستگویی عنایت بفرما.»
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.