پاداش‌های نجومی‌برای مدیران شرکت‌های نفتی ورشکسته زمانی که شرکت‌های نفت‌وگاز عملکرد نسبتاً خوبی دارند، بسیاری از آنها بر مبنای مدل پرداخت براساس عملکرد به مدیران و مدیرعامل خود پاداش می‌دهند و برخلاف انتظار، این روند در شرایط نامساعد هم تغییر ندارد. به گزارش ایسنا، وقتی اوضاع وخیم می‌شود و شرکت‌ها ورشکسته می‌شوند، همه در این […]
پاداش‌های نجومی‌برای مدیران شرکت‌های نفتی ورشکسته
زمانی که شرکت‌های نفت‌وگاز عملکرد نسبتاً خوبی دارند، بسیاری از آنها بر مبنای مدل پرداخت براساس عملکرد به مدیران و مدیرعامل خود پاداش می‌دهند و برخلاف انتظار، این روند در شرایط نامساعد هم تغییر ندارد.
به گزارش ایسنا، وقتی اوضاع وخیم می‌شود و شرکت‌ها ورشکسته می‌شوند، همه در این مصیبت سهیم می‌شوند از کارمندانی که کارشان را از دست می‌دهند و بازنشستگانی که شاهد دود شدن مزایا و بازنشستگی خود هستند تا سهامداران و دارندگان اوراق قرضه که با نابودی سرمایه‌گذاریشان مواجه می‌شوند. اما مدیران شرکت‌های معتبر و بزرگ حتی در صورت زمین خوردن شرکتشان، پاداش‌های چند میلیون دلاری دریافت می‌کنند. در واقع مدیران ارشد شرکت‌های نفت‌وگاز که در آمریکا تحت قانون حمایت در برابر ورشکستگی قرار گرفته‌اند، اغلب دریافتی‌های درشتی در قالب پاداش نقدی، سهام و سایر مزایا دارند که از دریافتی آنها در دوران خوش فراتر می‌رود.
این بار نیز هیچ فرقی ندارد، در شرایطی که صدها هزار کارمند در صنعت نفت شیل آمریکا کارشان را از دست داده‌اند، بلومبرگ گزارش کرده که ۳۵ مدیر در شرکت‌های وایتینگ پترولیوم، چساپیک انرژی و شرکت حفاری فراساحلی دایاموند که اعلام ورشکستگی کرده‌اند، قرار است حدود ۵۰ میلیون دلار دریافت کنند.
با وجود مقررات فدرال برای مقابله با چنین شیوه‌ای، مدیران مذکور همچنان پاداش‌های فربه‌ای برای خود در نظر می‌گیرند.
هیأت‌مدیره شرکت نفت‌وگاز وایتینگ که در آوریل متقاضی حمایت در برابر ورشکستگی شد، پاداش ۶٫۴ میلیون دلاری برای بردلی‌هالی؛ مدیرعامل خود را درست چند روز پیش از اعلام ورشکستگی تصویب کرد که حدود یک میلیون دلار بالاتر از بسته پاداش سالانه قبلی وی بود.
شرکت کالیفرنیا ریسورسز در ماه مه به سرمایه‌گذاران درباره توانایی این شرکت برای ادامه فعالیت هشدار داد با این حال پاداش سال ۲۰۲۰ مدیرانش را تضمین کرد.
کلی‌میچل؛ تحلیلگر یک گروه دیده‌بان شرکت به نام «داکیومنتد» درباره علت این شیوه عجیب گفت: شرکت‌ها این کار را به عنوان تشویق برای مدیرانشان انجام می‌دهند تا سر کار خود بمانند زیرا آنها شرکت را بهتر درک می‌کنند. آنها همچنین این کار را به منظور کاهش هزینه‌ها و افزایش ارزش برای طلبکاران خود با استفاده از ابزارهایی مانند تخفیف‌های مالیاتی یا منابع بهره‌برداری نشده، انجام می‌دهند.
این شیوه منحصر به صنعت انرژی نیست و در واقع در میان شرکت‌های آمریکایی متداول است. سال گذشته ریچارد اسمیت؛ مدیرعامل شرکت اکوئی‌فکس پس از اینکه این شرکت بدترین حادثه رخنه اطلاعاتی در تاریخ آمریکا را متحمل شد، با دریافت ۱۹٫۶ میلیون دلار پاداش سهام، ۲۴ میلیون دلار مستمری و ۵۰ هزار دلار خدمات برنامه‌ریزی مالیاتی و مالی از این شرکت رفت. شرکت تارگت‌کورپ هم در سال ۲۰۱۴ پس از این که استاین‌هافل، مدیرعاملش پس از یک حمله گسترده هک و سرقت سوابق شخصی میلیون‌ها مشتری این شرکت استعفا کرد، به وی بیش از ۳۰ میلیون دلار پرداخت کرد.
اگرچه مدیران شرکت‌های نفتی در سقوط قیمت نفت مقصر نبوده‌اند با این حال روشن است که در پرداخت پاداش به مدیرانشان زیاده‌روی کرده‌اند. طی یک دهه گذشته مدیران ۱۵شرکت بزرگ اکتشاف و تولید مجموعاً بیش از دو میلیارد دلار پاداش دریافت کرده‌اند در حالی که سود سالانه شرکت‌هایشان منفی ۱۵درصد در مقایسه با رشد ۱۵۰ درصدی شاخص «اس‌اندپی۵۰۰» طی همان مدت بوده است.
براساس گزارش اویل پرایس، شرکت‌های انرژی باید سطحی از پاسخگویی برای مدیرانشان ایجاد کنند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.