حذف آفتکشهای کلردار از محیطهای آبی با استفاده از نانوذرات طلا عضو هیأت علمی پژوهشگاه ملی اقیانوسشناسی و علوم جوی گفت: با استفاده از نانوذرات طلا و گرافن موفق به حذف آلایندههای آلی کلردار یا آفت کشهای کلردار در محیطهای آبی شدیم. به گزارش ایرنا، علی مهدینیا اظهار کرد: یکی از مشکلات زیستمحیطی دریای خزر […]
حذف آفتکشهای کلردار از محیطهای آبی با استفاده از نانوذرات طلا
عضو هیأت علمی پژوهشگاه ملی اقیانوسشناسی و علوم جوی گفت: با استفاده از نانوذرات طلا و گرافن موفق به حذف آلایندههای آلی کلردار یا آفت کشهای کلردار در محیطهای آبی شدیم.
به گزارش ایرنا، علی مهدینیا اظهار کرد: یکی از مشکلات زیستمحیطی دریای خزر ورود پسابهای کشاورزی به این حوضه آبی است که تلاش میشود با اجرای طرح «حذف آلایندههای آلی کلردار از نمونههای آب دریا توسط نانوذرات طلا/گرافن» راهکاری برای برطرف کردن این آلودگیها ارایه شود.
مجری این طرح افزود: استفاده از سموم کشاورزی و ورود آنها از طریق رودخانهها، آبهای جاری و سیلابها به دریای خزر در طولانی مدت مشکلاتی را برای محیطزیست و موجودات این دریا ایجاد میکند که موجب برهم زدن اکوسیستم طبیعی آن میشود.
وی ادامه داد: از سوی دیگر این آفتکشهای آلی کلردار وارد بدن ماهیان شده و با صید و خورده شدن آن توسط انسانها وارد بدن انسان میشود که به مرور موجب بروز انواع بیماریها از جمله سرطان میشود، زیرا تحقیقات ثابت کرده که آفتکشهای آلی کلردار سرطان زا هستند.
مهدینیا گفت: به عنوان مثال آفت کش د.د.ت یک آفتکش آلی کلردار است که استفاده از آن از حدود ۵۰ سال گذشته ممنوع شده است؛ اما از آنجایی که یک آفتکش پایدار است که ۱۰۰ تا ۲۰۰ سال در محیطهای آبی باقی میماند، هنوز شاهد وجود بقایای این آفتکش در دریای خزر هستیم.
وی اظهار کرد: همچنین از آنجایی که آفتکشهای کلردار نسبت به آفتکشهای فسفردار ارزانتر هستند، ممکن است کشاورزان یا کشورهای همجوار دریای خزر به صورت غیرقانونی از آفتکشهای کلردار استفاده کنند و بقایای آن همچنان وارد دریای خزر شود.
مهدینیا گفت: بر این اساس و با توجه به اهمیت جمعآوری آفت کشهای آلی کلردار از محیطهای آبی از جمله خزر طرح «حذف آلایندههای آلی کلردار از نمونههای آب دریا توسط نانوذرات طلا/گرافن» در پژوهشگاه ملی اقیانوسشناسی تعریف شد و پس از یک سال تحقیق به نتیجه رسید.
وی افزود: در این طرح تحقیقاتی مشخص شد که ذرات طلا و گرافن با هم میزان جذب آفتکشهای آلی کلردار را بالا میبرند بنابراین با استفاده از این دو ماده در محیط آزمایشگاهی موفق به جذب ۹۵ تا ۱۰۰ درصدی این آفت کشها شدیم.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه ملی اقیانوسشناسی و علوم جوی اظهار کرد: اجرای این طرح در محیطهای دریایی نیازمند تأمین اعتبارات لازم است.
مهدینیا گفت: این طرح در قالب مقاله در دومین کنفرانس علوم، مهندسی و فنآوریهای محیطزیست که پنجم و ششم خردادماه سال جاری در دانشگاه تهران برگزار شد، ارایه و رتبه مقاله برتر را کسب کرد، همچنین شهلا مظفری، عضو هیأت علمی دانشگاه پیام نور تهران و شیرین روحانی دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه پیام نور تهران نیز در این طرح همکاری داشتهاند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.