سومین هاب پتروشیمی کشور در انتظار خوراک گازی از شرکت پتروشیمی مکران به عنوان سومین هاب (مرکز) پتروشیمی کشور پس از عسلویه و ماهشهر یاد می‌شود، اما این مرکز برای یافتن جایگاه واقعی خود و نقش‌آفرینی در تولید و صادرات نیازمند گازرسانی است. به گزارش ایرنا، شرکت توسعه پتروشیمی نگین مکران در سال ۹۱ […]
سومین هاب پتروشیمی کشور در انتظار خوراک گازی
از شرکت پتروشیمی مکران به عنوان سومین هاب (مرکز) پتروشیمی کشور پس از عسلویه و ماهشهر یاد می‌شود، اما این مرکز برای یافتن جایگاه واقعی خود و نقش‌آفرینی در تولید و صادرات نیازمند گازرسانی است.
به گزارش ایرنا، شرکت توسعه پتروشیمی نگین مکران در سال ۹۱ در راستای مصوبه هیأت دولت به‌عنوان قطب پتروشیمی به ثبت رسید.
این مرکز در زمینی به مساحت یک‌هزار و ۲۰۰ هکتار واقع شده که در آن ساخت ۱۸واحد بالادستی و ۳۰ واحد پایین‌دستی پتروشیمی پیش‌بینی شده است.
برای راه‌اندازی واحدهای یاد شده، این مرکز نیازمند تزریق روزانه ۳۰ میلیون مترمکعب گاز طبیعی متان و همچنین گاز اتان به عنوان خوراک است که طبق برنامه‌ریزی قرار است اولی، از طریق خط لوله سراسری گاز از ایران ایرانشهر به چابهار و دومی با احداث یک‌هزار و ۶۰ کیلومتر لوله گاز از عسلویه به چابهار تأمین شود.
هدف‌گذاری انجام شده در این مرکز تولید ۲۶ میلیون تن انواع محصولات پتروشیمی است که ۲۲ میلیون تن آن صادر شده و بقیه چهار میلیون تن به عنوان خوراک صنایع پتروشیمی در بازارهای داخلی مصرف شود.
۱۲میلیارد دلار سرمایه‌گذاری در این مرکز برای امور زیربنایی و احداث زیرساخت‌ها پیش‌بینی شده است و انتظار می‌رود ارزش تولیدات آن سالیانه ۱۴ میلیارد دلار باشد؛ اما آنچه این پروژه را مسکوت نگه‌داشته تأمین نشدن گاز طبیعی متان و همچنین اتان به عنوان خوراک واحدهاست.
به گفته علیرضا منیری‌ابیانه؛ مدیرعامل شهرک پتروشیمی‌مکران، در ابتدا در این مرکز به‌عنوان سومین هاب پتروشیمی‌کشور ۱۸ طرح پیش‌بینی شده بود، اما در ادامه با بروز برخی محدودیت‌ها از جمله مسائل زیست‌محیطی، فاصله با شهر، موافقت نکردن وزارت نفت با میزان نیاز گازی آن و همچنین تحویل نشدن برخی اسناد بالادستی، با همکاری یک شرکت ژاپنی به شش طرح کاهش یافت.
وی افزود: اکنون شش واحد فرآیندی شامل پنج واحد ساخت متانول و یک واحد تولید اوره آمونیاک در این مجموعه پیش‌بینی شده است.
منیری‌ابیانه خاطرنشان‌کرد: اگر چه برخی شرکت‌ها بیش از ۶۰ درصد پیشرفت فیزیکی نیز داشته‌اند و حتی ۲۰ میلیون یورو تجهیزات در پسابرجام وارد سایت کرده‌اند، اما مشکل اصلی راه‌اندازی نشدن واحدها، تأمین نشدن گاز است.
وی ادامه داد: در ابتدای کار، شرکت توسعه پتروشیمی‌نگین مکران اجرای لوله‌گذاری گاز طبیعی از ایرانشهر به چابهار را برعهده گرفته بود و حتی ۳۰ کیلومتر لوله‌گذاری انجام داد، اما در ادامه به دلیل تحریم‌ها و افزایش یافتن قیمت‌ها، این شرکت قادر به ادامه کار نشد؛ در نتیجه کار بین چهار شرکت دیگر تقسیم شد تا آن را به سرانجام برسانند.
منیری‌ابیانه تأکیدکرد: اگر گازرسانی به مجمتع انجام نشود، پتروشیمی معنی و مفهوم نمی‌یابد، اما در صورت تأمین گاز سرمایه‌گذاران به منطقه سرازیر خواهند شد.
وی خاطرنشان‌کرد: مقرر شده چهار شرکت یاد شده تا شهریورماه سال آینده گاز را به این سایت برسانند که در این صورت شاهد شکوفایی منطقه خواهیم بود.
این مسؤول گفت: مقرر شده تا پایان سال ۱۴۰۱ نخستین واحد اتانول در این مجموعه به بهره‌برداری برسد و با تلاش‌های انجام شده و با وجود تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه ایران تا سال آینده شاهد تولید ابتدایی در شهرک پتروشیمی مکران خواهیم بود.
وی خاطرنشان‌کرد: زیرساخت‌های پایه و آماده‌سازی شهرک پتروشیمی شامل تسطیح، خیابان‌کشی، کانال‌های جمع‌آوری آب‌های سطحی، آب و برق دوران ساخت، فضای سبز و فیبر نوری و مخابرات با هزینه‌ای افزون‌بر ۵۰۰ میلیارد تومان تکمیل شده است.
گفتنی است؛ راه‌اندازی هر مجموعه پتروشیمی بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ نفر اشتغال مستقیم به‌دنبال خواهد داشت.
پتروشیمی‌مکران وظیفه تأمین زیرساخت‌ها، تأمین خوراک، ساخت کریدور انتقال محصول به پایانه‌های صادراتی مستقر در پس‌کرانه بندر شهیدبهشتی و انجام خدمات غیرصنعتی را برعهده دارد.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.