تگزاسی‌ها با شیل خداحافظی می‌کنند؟ رئیس گروه مرکز مطالعات انرژی وین گفت: تولیدکنندگان شیل عموماً افراد، خانواده‌ها و شرکت‌های کوچک و متوسط هستند و عمدتاً با وام از بانک‌ها به کار مشغولند. بانک‌ها هم به یمن انتظارات قیمتی، سخاوتمندانه به تولیدکنندگان شیل وام داده بودند. به گزارش ايلنا، فریدون برکشلی درباره آینده نفت شیل اظهار […]
تگزاسی‌ها با شیل خداحافظی می‌کنند؟
رئیس گروه مرکز مطالعات انرژی وین گفت: تولیدکنندگان شیل عموماً افراد، خانواده‌ها و شرکت‌های کوچک و متوسط هستند و عمدتاً با وام از بانک‌ها به کار مشغولند. بانک‌ها هم به یمن انتظارات قیمتی، سخاوتمندانه به تولیدکنندگان شیل وام داده بودند.
به گزارش ايلنا، فریدون برکشلی درباره آینده نفت شیل اظهار داشت: نفت شیل، امروز معمای بزرگ بازار جهانی نفت است. ظهور شیل، ناگهانی، افول آن ناگهانی‌تر بود. در ۲۰۰۵ بسیاری از نفتی‌ها، با کلمه شیل در کتاب‌ها آشنا بودند. تولید آن هم در آمریکا با هزینه بالا کمتر از یک میلیون بشکه در روز بود. اما در ۲۰۱۷-۲۰۱۶ صحنه و نقشه انرژی آمریکا را کامل دگرگون کرد، آن طورکه در ۲۰۱۹ آمریکا پس از ۷۰ سال، دوباره به یک صادرکننده خالص برگشت.
وی افزود: شیل اقتصاد تگزاس و جنوب آمریکا را دگرگون کرد. تگزاس پایتخت نفتی آمریکا و مقر ستاد انتخاباتی جمهوری‌خواهان و به ویژه ترامپ است. پرزیدنت ترامپ برای تگزاس و موفقیت نفتی خود رویاها داشت، البته هنوز هم، با تردیدهای فراوان. امروز، تعداد دکل‌های حفاری نفت در آمریکا ۶۹۵ است. این تعداد در دسامبر ۲۰۱۹، جمعاً ۱۳۶۵ بوده است. آمریکا در سه ماهه دوم ۲۰۲۰ نزدیک به ۲٫۳ میلیون بشکه از تولید شیل خود را از دست داد. رونق اقتصاد تگزاس، از دست رفته و شرایط کسادی در بازارها مشهود است.
رئیس گروه مرکز مطالعات انرژی وین، تصریح کرد: تولیدکنندگان شیل عموماً افراد، خانواده‌ها و شرکت‌های کوچک و متوسط هستند و عمدتاً با وام از بانک‌ها به کار مشغولند. بانک‌ها هم به یمن انتظارات قیمتی، سخاوتمندانه به تولیدکنندگان شیل وام داده بودند. حالا در قیمت‌های حول‌وحوش ۴۰ دلار و هزینه تولید ۵۰ دلاری، سودی نیست. اعداد دقیقی از متوسط هزینه تولید شیل نداریم. در واقع طیف هزینه‌های تولید، خیلی وسیع و از ۴۰تا ۶۵ دلار در هر بشکه است و در مناطق و شکاف‌های مختلف، تفاوت‌ها زیاد است.
وی ادامه داد: ترامپ سعی دارد سنا را برای اعطای یارانه به تولیدکنندگان شیل متقاعد کند. اما در نظام تصمیم‌گیری آمریکا، این نوع تصمیم‌گیری‌ها گاه تا یک سال طول می‌کشد و ترامپ، این را برای دوم نوامبر می‌خواهد.
برکشلی گفت: در هر صورت بازگشت دوران طلایی شیل در کوتاه یا میان‌مدت، تابعی از روند افزایشی قیمت‌های جهانی است و یا دستیابی به فناوری دگرگون‌کننده‌ای که هزینه تولید را به طور شگفت‌آوری پایین بیاورد. در درازمدت، بازگشت تمام عیار نفت شیل، منبعث از باز گشت تقاضای جهانی و گذار از مرز تقاضای سه رقمی‌خواهد بود.
وی تأکید کرد: بدیهی است که کاهش قیمت از یکسو و کاهش عرضه و فروش از طرف دیگر، تمام تولیدکنندگان را با کاهش در آمد مواجه ساخته است. میزان کاهش در آمد اعضای سازمان اوپک در پایان ماه مارس یعنی سه ماهه اول ۲۰۲۰ نسبت به پایان دسامبر ۲۰۱۹، معادل ۲۳۰ میلیارد دلار گزارش شده است. هیچ یک از اعضای اوپک و غیراوپک، به اهدافی که در بودجه ۲۰۲۰ خود تعیین کرده بودند، دست پیدا نکردند. تمام تولیدکنندگان ناچار به بازنگری در ارقام مورد نظر در بودجه خود شدند.
نماینده اسبق وزارت نفت در اوپک خاطرنشان کرد: به نظر نمی‌رسد که ۲۰۲۱ هم شرایط بهتری را داشته باشیم. در واقع بیشتر پیش‌بینی‌ها، اکنون معطوف ۲۰۲۲ و بلکه پس از آن است. در این میان کاهش ارزش برابری دلار هم هنوز، فشار مضاعفی را بر تولیدکنندگان نفت، وارد می‌کند.
این مطلب بدون برچسب می باشد.
دیدگاه بسته شده است.